Hioba 33
1 Teraz więc, Hiobie, posłuchaj, proszę, mojej mowy i nadstaw uszu na wszystkie moje słowa.
"Nun aber höre, Job, auf meine Rede! All meinen Worten leih' dein Ohr!
2 Oto teraz otworzyłem swoje usta, [a] mój język będzie mówił pod podniebieniem.
Ich öffne nunmehr meinen Mund; nach Kräften redet meine Zunge.
3 Moje słowa pochodzą ze szczerości mego serca, [a] moje wargi wyraźnie wypowiedzą wiedzę.
Geradem Sinn entstammen meine Worte; was meine Lippen wissen, sprechen sie auch lauter aus.
4 Duch Boży stworzył mnie, tchnienie Wszechmocnego ożywiło mnie.
Erschaffen hat mich Gottes Geist, und mich belebt der Odem des Allmächtigen.
5 Jeśli możesz, odpowiedz mi; przygotuj się i stań przede mną.
Kannst du's, so widerlege mich! Ja, rüste dich zum Kampfe gegen mich!
6 Oto ja, według twoich słów, odpowiem ci za Boga, [chociaż] też jestem z błota ulepiony.
Fürwahr, ich bin nach deiner Art, mit Gott verglichen; aus gleichem Ton wie du bin ich geschnitten.
7 Oto mój strach nie zatrwoży cię, a moja ręka nie zaciąży na tobie.
Nein, Furcht vor mir, die braucht dich nicht zu schrecken, und meine Wucht soll dich nicht niederdrücken.
8 Ty jednak powiedziałeś mi do uszu, słyszałem dźwięk [twoich] słów:
Allein vor meinen Ohren sagtest du; den Wortlaut hörte ich genau:
9 Jestem czysty, bez przestępstwa, jestem niewinny i nie ma we mnie nieprawości.
'Rein bin ich, ohne Missetat, und lauter bin ich, ohne Fehl.
10 Oto on znajduje zarzuty przeciwko mnie i uważa mnie za swego wroga.
Wahrhaftig, er erfindet gegen mich nur Vorwände, erachtet mich für seinen Feind,
11 Zakuł moje nogi w dyby, a zważa na wszystkie moje ścieżki.
und meine Füße legt er in den Block und gibt auf alle meine Wege acht.'
12 Otóż w tym nie jesteś sprawiedliwy. Powiem ci, że Bóg jest większy od człowieka.
Sieh, darin hast du unrecht und darin widerspreche ich dir auch; denn Gott ist größer als der Mensch.
13 Dlaczego z nim się spierasz? Przecież on nie tłumaczy się z żadnych swoich spraw.
Warum hast du mit ihm gehadert, weil er auf alle deine Worte keine Antwort gibt?
14 Bóg bowiem mówi raz i drugi, ale człowiek tego nie dostrzega.
Denn Gott spricht auf die eine und die andere Weise; man faßt es nur nicht auf.
15 We śnie, w nocnym widzeniu, gdy twardy sen spada na ludzi, w czasie drzemki na łóżku;
Im Traume und im Nachtgesichte, wenn Tiefschlaf auf die Menschen fällt im Schlummer auf der Lagerstätte,
16 Wtedy otwiera ucho ludzkie i pieczętuje ich pouczenie;
dann öffnet er der Menschen Ohr und gibt so ihnen Zeichen,
17 Aby odwieść człowieka od [złego] czynu i zabrać od niego pychę.
um von der Tat den Menschen abzubringen und vor dem Übermut den Mann zu schützen,
18 Powstrzymuje jego duszę od dołu, a jego życie [chroni] przed śmiercią od miecza.
auf daß er seine Seele vor der Finsternis bewahre, sein Leben vor dem Gang zur Unterwelt.
19 Każe [go] też cierpieniem na jego łożu i [bólem] we wszystkich jego kościach;
Hernach wird er gezüchtiget durch Schmerz auf seinem Lager; in seinen Gliedern wütet immerfort ein Krampf.
20 Tak że jego życiu obrzydza chleb, a jego duszy przysmaki.
Sein Lebenstrieb macht ihm das Brot zum Ekel und seine Seele seine Lieblingsspeise.
21 Jego ciało niszczeje nie do poznania, a wystają jego kości, które nie były widoczne.
Sein Fleisch vergeht; man kann es nimmer sehen. Sein dürr Gebein wird unscheinbar,
22 Jego dusza zbliża się do grobu, a jego życie do niosących śmierć.
so daß dem Grab sich seine Seele nähert, den Würgern schon sein Leben.
23 Jeśli będzie przy nim jakiś anioł, pośrednik, jeden z tysiąca, aby oznajmić człowiekowi jego powinność;
Wenn dann ein Fürsprechbote zu ihm tritt, so einer aus dem Freundeskreise, um einem das, was recht, zu melden,
24 Wtedy zlituje się nad nim i powie: Wybaw go od zejścia do dołu, [bo] znalazłem okup.
und, seiner sich erbarmend, spricht: 'Erlöse ihn! Laß ihn doch nicht zur Grube fahren! Ich habe Dank empfangen',
25 I jego ciało odzyska dziecięcą świeżość, wróci do dni swojej młodości.
dann strotzt sein Leib von Jugendfrische wieder und wird wie einst in seiner Jugendzeit.
26 Będzie się modlił do Boga i on przyjmie go łaskawie, ujrzy jego oblicze z radością i przywróci człowiekowi jego sprawiedliwość;
Er fleht zu Gott, und der erweist ihm Gnade und läßt sein Angesicht ihn unter Jauchzen schauen und gibt zurück dem Armen sein Verdienst.
27 Spojrzy na ludzi i [jeśli ktoś] powie: Zgrzeszyłem, wypaczyłem to, co prawe, i to nie było [dla mnie] korzystne;
Er singt den Leuten vor und spricht: 'Ich hatte schwer gesündigt, das Recht verkehrt; doch ward's mir nicht vergolten.
28 On wybawi jego duszę od zejścia do dołu, a jego życie ujrzy światło.
Erlöst hat er jetzt meine Seele, auf daß sie nicht zur Grube fahre. Mein Leben freut sich noch am Tageslicht.'
29 Wszystko to czyni Bóg z człowiekiem kilkakrotnie;
Sieh, Gott tut dieses alles zwei-, dreimal mit einem Manne,
30 Aby odwrócić jego duszę od dołu i aby był oświecony światłem żyjących.
um seine Seele so der Grube zu entreißen, daß er des Lichtes der Lebendigen sich freue.
31 Zważ na to, Hiobie, słuchaj mnie; milcz, a ja będę mówił.
Merk auf, Job! Hör mir zu! So schweige! Laß mich reden!
32 Jeśli [jednak] masz coś do powiedzenia, odpowiedz mi; mów, bo chciałbym cię usprawiedliwić.
Hast du dann Gründe noch, so widerlege mich! Dann sprich! Ich gebe gern dir recht.
33 A jeśli nie, słuchaj mnie; milcz, a nauczę cię mądrości.
Wo nicht, so hör mir zu und schweige, damit ich dich jetzt Weisheit lehre!"
