Hioba 32
1 A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
Los tres amigos de Job dejaron de responderle porque él seguía protestando su inocencia.
2 Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
Entonces Eliú, hijo de Baraquel el Buzita, de la familia de Ram, se enojó. Se enojó con Job por afirmar que él tenía la razón y no Dios.
3 Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
Eliú también se enfadó con los tres amigos de Job porque hacían ver que Dios estaba equivocado, ya que no habían sido capaces de responder a Job.
4 Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
Elihú había esperado a que los otros tres hablaran con Job, ya que eran mayores que él.
5 Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
Pero al ver que no podían responder a Job, se enojó mucho.
6 I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
Eliú, hijo de Baraquel el Buzita, dijo: “Yo soy joven y ustedes son viejos, por eso me resistí a decirles lo que sé.
7 Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
Me dije a mí mismo: ‘Los que son mayores deben hablar, los que son mayores deben enseñar la sabiduría’.
8 Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
Sin embargo, hay un espíritu en los seres humanos, el aliento del Todopoderoso, que les da entendimiento.
9 Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
No son los viejos los que son sabios, ni los ancianos los que saben lo que es correcto.
10 Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
Por eso te digo que me escuches ahora: déjame decirte lo que sé.
11 Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
Pues bien, esperé a oír lo que tenías que decir, escuchando tus ideas mientras buscabas las palabras adecuadas para hablar.
12 I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
Les he prestado mucha atención a todos, y ninguno ha demostrado que Job estuviera equivocado ni ha respondido a sus argumentos.
13 I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
No digan dentro de ustedes mismo: ‘Somos muy sabios’, porque Dios, y no un ser humano, les demostrará que están equivocados.
14 Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
Job no alineó sus argumentos contra mí, y yo no le responderé como ustedes lo hicieron.
15 Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
Se quedaron sin palabras, sin nada más que decir.
16 Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
¿Debo seguir esperando, siendo que no hablan y solo están ahí de pie sin decir nada?
17 Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
Pues ahora yo también daré mi respuesta. Les diré lo que sé.
18 Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
¡Tengo tanto que decir que no puedo retener las palabras!
19 Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
Por dentro soy como un vino en fermentación, embotellado; como odres nuevos a punto de estallar.
20 Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
Tengo que hablar antes de estallar; abriré mis labios para responderle.
21 Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
No tomaré partido, y no voy a adular a nadie.
22 Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.
No sé adular, y si lo hiciera mi Creador pronto me destruiría”.
