Hioba 32
1 A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
Então aquelles tres homens cessaram de responder a Job; porque era justo aos seus proprios olhos.
2 Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
E accendeu-se a ira d'Elihu, filho de Baracheel o buzita, da familia de Ram: contra Job se accendeu a sua ira, porque se justificava a si mesmo, mais do que a Deus.
3 Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
Tambem a sua ira se accendeu contra os seus tres amigos: porque, não achando que responder, todavia condemnavam a Job.
4 Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
Elihu porém esperou que Job fallasse; porquanto tinham mais edade do que elle.
5 Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
Vendo pois Elihu que já não havia resposta na bocca d'aquelles tres homens, a sua ira se accendeu.
6 I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
E respondeu Elihu, filho de Baracheel o buzita, e disse: Eu sou de menos edade, e vós sois edosos; receei-me e temi de vos declarar a minha opinião.
7 Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
Dizia eu: Fallem os dias, e a multidão doa annos ensine a sabedoria.
8 Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
Na verdade, ha um espirito no homem, e a inspiração do Todo-poderoso os faz entendidos.
9 Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
Os grandes não são os sabios, nem os velhos entendem juizo.
10 Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
Pelo que digo: Dae-me ouvidos, e tambem eu declararei a minha opinião.
11 Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
Eis que aguardei as vossas palavras, e dei ouvidos ás vossas considerações, até que buscasseis razões.
12 I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
Attentando pois para vós, eis que nenhum de vós ha que possa convencer a Job, nem que responda ás suas razões:
13 I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
Para que não digaes: Achamos a sabedoria; Deus o derribou, e não homem algum.
14 Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
Ora elle não dirigiu contra mim palavra alguma, nem lhe responderei com as vossas palavras.
15 Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
Estão pasmados, não respondem mais, faltam-lhes as palavras.
16 Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
Esperei pois, porém não fallam: porque já pararam, e não respondem mais.
17 Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
Tambem eu responderei pela minha parte: tambem eu declararei a minha opinião.
18 Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
Porque estou cheio de palavras, e aperta-me o espirito do meu ventre.
19 Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
Eis que o meu ventre é como o mosto, sem respiradouro, e virá a arrebentar, como odres novos.
20 Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
Fallarei, e respirarei: abrirei os meus labios, e responderei.
21 Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
Oxalá eu não faça accepção de pessoas, nem use de sobrenomes com o homem!
22 Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.
Porque não sei usar de sobrenomes: em breve me levaria o meu Creador.
