Hioba 32
1 A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
욥이 스스로 의롭게 여기므로 그 세 사람의 대답이 그치매
2 Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
람 족속 부스 사람 바라겔의 아들 엘리후가 노를 발하니 그가 욥에게 노를 발함은 욥이 하나님보다 자기가 의롭다 함이요
3 Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
또 세 친구에게 노를 발함은 그들이 능히 대답지는 못하여도 욥을 정죄함이라
4 Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
엘리후가 그들의 나이 자기보다 많으므로 욥에게 말하기를 참고있다가
5 Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
세 사람의 입에 대답이 없음을 보고 노를 발하니라
6 I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
부스 사람 바라겔의 아들 엘리후가 발언하여 가로되 나는 연소하고 당신들은 연로하므로 참고 나의 의견을 감히 진술치 못하였노라
7 Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
내가 말하기를 날이 많은 자가 말을 낼 것이요 해가 오랜 자가 지혜를 가르칠 것이라 하였으나
8 Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
사람의 속에는 심령이 있고 전능자의 기운이 사람에게 총명을 주시나니
9 Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
대인이라고 지혜로운 것이 아니요 노인이라고 공의를 깨닫는 것이 아니라
10 Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
그러므로 내가 말하노니 내 말을 들으라 나도 내 의견을 보이리라
11 Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
내가 당신들의 말을 기다렸고 당신들이 할 말을 합당하도록 하여 보는 동안에 그 변론에 내 귀를 기울였더니
12 I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
자세히 들은즉 당신들 가운데 욥을 꺾어 그 말을 대답하는 자가 없도다
13 I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
당신들이 혹시라도 말하기를 우리가 지혜를 깨달았었구나 그를 이길 자는 하나님이시요 사람이 아니라 하지 말지니라
14 Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
그가 내게 말을 내지 아니하였으니 나도 당신들의 말처럼 그에게 대답지 아니하리라
15 Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
그들이 놀라서 다시 대답하지 못하니 할 말이 없음이로구나
16 Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
그들이 말이 없이 가만히 서서 다시 대답지 아니한즉 내가 어찌 더 기다리랴
17 Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
나도 내 본분대로 대답하고 나도 내 의향을 보이리니
18 Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
내게 말이 가득하고 내 심령이 나를 강박함이니라
19 Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
보라 내 가슴은 봉한 포도주 같고 새 가죽 부대가 터지게 됨 같구나
20 Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
내가 말을 발하여야 시원할 것이라 내 입을 열어 대답하리라
21 Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
나는 결코 사람의 낯을 보지 아니하며 사람에게 아첨하지 아니하나니
22 Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.
이는 아첨할 줄을 알지 못함이라 만일 그리하면 나를 지으신 자가 속히 나를 취하시리로다
