Hioba 32
1 A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
S megszűnt ez a három férfi felelni Jóbnak, mert igaz volt a maga szemeiben.
2 Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
Akkor föllobbant haragja Elihúnak, a Búzbeli Barakél fiának a Rám nemzetségből; Jób ellen lobbant föl haragja, mivelhogy igazabbnak vélte magát Istennél,
3 Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
s három barátja ellen lobbant föl haragja, mivelhogy nem találtak feleletet, de Jóbot gonosznak ítélték.
4 Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
Elihú pedig kivárta Jóbot szavaival, mert azok korra öregebbek voltak nálánál.
5 Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
De látta Elíhú, hogy nincsen felelet a. három férfi szájában, akkor föllobbant haragja.
6 I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
S megszólalt Elíhú, a Búzbeli Barakélnek fia és mondta: Fiatal vagyok én korra, ti pedig aggastyánok, azért tartózkodtam és féltem attól, hogy tudásomat közöljem veletek.
7 Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
Azt mondtam: Napok beszéljenek és az évek sokasága tudasson bölcsséget.
8 Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
Ámde a szellem az a halandóban s a Mindenható lehelete, a mi értelmessé teszi őket.
9 Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
Nem a sokévűek bölcsek, s nem a vének értenek ítéletet;
10 Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
azért mondtam: hallgass reám, hadd közöljem én is tudásomat.
11 Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
Lám, várakoztam szavaitokra, figyeltem értelmezéseitekre, míg átkutatnátok a beszédeket.
12 I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
Ügyeltem is reátok, de íme nincs, ki Jóbot megczáfolná, ki közületek mondásaira felelne.
13 I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
Nehogy mondjátok: találtunk bölcsességet; Isten taszítsa őt el, nem ember!
14 Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
De nem én hozzám intézett beszédet, nem is a ti mondásaitokkal válaszolnék neki.
15 Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
Megrettentek, nem feleltek többet, elszakadtak tőlük a szavak.
16 Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
Várakozzam-e, mert ők nem beszélnek, mert elállottak, nem feleltek többé?
17 Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
Hadd felelek: én is a részemmel, hadd közlöm én is tudásomat.
18 Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
Mert tele vagyok szavakkal, szorít engem bensőm szelleme.
19 Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
Íme bensőm olyan, mint nyitatlan bor, mint a mely új tömlőkből kifakad.
20 Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
Hadd beszélek, hogy megkönnyebbüljek, kinyitom ajkaimat és felelek.
21 Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
Nem kell senki személyét tekintenem és embernek nem fogok hízelkedni;
22 Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.
mert nem is tudok én hízelkedni; csakhamar elvinne engem alkotóm.
