Hioba 32
1 A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
| וישבתו שלשת האנשים האלה מענות את איוב כי הוא צדיק בעיניו׃ |
2 Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
| ויחר אף אליהוא בן ברכאל הבוזי ממשפחת רם באיוב חרה אפו על צדקו נפשו מאלהים׃ |
3 Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
| ובשלשת רעיו חרה אפו על אשר לא מצאו מענה וירשיעו את איוב׃ |
4 Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
| ואליהו חכה את איוב בדברים כי זקנים המה ממנו לימים׃ |
5 Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
| וירא אליהוא כי אין מענה בפי שלשת האנשים ויחר אפו׃ |
6 I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
| ויען אליהוא בן ברכאל הבוזי ויאמר צעיר אני לימים ואתם ישישים על כן זחלתי ואירא מחות דעי אתכם׃ |
7 Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
| אמרתי ימים ידברו ורב שנים ידיעו חכמה׃ |
8 Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
| אכן רוח היא באנוש ונשמת שדי תבינם׃ |
9 Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
| לא רבים יחכמו וזקנים יבינו משפט׃ |
10 Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
| לכן אמרתי שמעה לי אחוה דעי אף אני׃ |
11 Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
| הן הוחלתי לדבריכם אזין עד תבונתיכם עד תחקרון מלין׃ |
12 I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
| ועדיכם אתבונן והנה אין לאיוב מוכיח עונה אמריו מכם׃ |
13 I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
| פן תאמרו מצאנו חכמה אל ידפנו לא איש׃ |
14 Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
| ולא ערך אלי מלין ובאמריכם לא אשיבנו׃ |
15 Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
| חתו לא ענו עוד העתיקו מהם מלים׃ |
16 Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
| והוחלתי כי לא ידברו כי עמדו לא ענו עוד׃ |
17 Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
| אענה אף אני חלקי אחוה דעי אף אני׃ |
18 Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
| כי מלתי מלים הציקתני רוח בטני׃ |
19 Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
| הנה בטני כיין לא יפתח כאבות חדשים יבקע׃ |
20 Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
| אדברה וירוח לי אפתח שפתי ואענה׃ |
21 Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
| אל נא אשא פני איש ואל אדם לא אכנה׃ |
22 Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.
| כי לא ידעתי אכנה כמעט ישאני עשני׃ |
