Hioba 32
1 A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
Et ces trois hommes cessèrent de répondre à Job, parce qu'il était juste à ses propres yeux.
2 Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
Alors s'enflamma de colère Elihu, fils de Barachéel, de Buz, de la famille de Ram: sa colère s'enflamma contre Job, parce que devant Dieu il se déclarait lui-même juste,
3 Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
et sa colère s'enflamma contre ses trois amis, parce qu'ils ne trouvaient rien à répondre, et que néanmoins ils condamnaient Job.
4 Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
Cependant Elihu avait attendu de s'adresser à Job. parce que ceux-là étaient plus vieux que lui par le nombre de leurs jours.
5 Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
Elihu voyant donc qu'il n'y avait aucune réponse dans la bouche des trois hommes, s'enflamma de colère.
6 I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
Et Elihu, fils de Barachéel, de Buz, prit la parole et dit: Je n'ai que peu d'années, et vous êtes âgés; dès lors je m'intimidais, et je craignais de vous exposer mes sentiments.
7 Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
Je disais: Le grand âge parlera, et la vieillesse enseignera la sagesse.
8 Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
Mais il est dans l'homme un esprit, et un souffle du Tout-puissant, qui lui donne l'intelligence.
9 Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
Les années seules ne donnent pas la sagesse, ni l'âge, le discernement du juste.
10 Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
C'est pourquoi je dis: Ecoute-moi! je veux aussi exposer mes sentiments.
11 Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
Voici, j'ai attendu vos discours, j'ai prêté l'oreille à vos raisonnements que je vous ai laissés développer à fond;
12 I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
je vous ai suivis avec attention; mais voici, aucun d'entre vous n'a réfuté Job, ni répondu à ses discours.
13 I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
Cependant n'allez pas dire: « Nous avons rencontré de la sagesse; Dieu, mais non l'homme, lui fera lâcher pied. »
14 Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
D'ailleurs il n'a point dirigé contre moi ses discours, et ce n'est pas dans votre langage que je lui répondrai…
15 Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
Ils sont éperdus, et ne répliquent plus! on leur a ôté l'usage de la parole!
16 Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
Dois-je aussi m'arrêter, parce qu'ils ne parlent plus, parce qu'ils sont là debout, sans dire mot?
17 Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
Je répondrai aussi pour ma part; moi aussi j'exposerai mes idées;
18 Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
car je suis plein de ce que j'ai à dire, l'esprit en mon sein me met à la gêne.
19 Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
Voici, mon sein est comme un vin qu'on n'a pas ouvert, comme des outres neuves qui vont éclater.
20 Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
Je veux parler, pour respirer, ouvrir mes lèvres et répliquer.
21 Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
Mais je ne ferai acception de personne, et ne serai le flatteur d'aucun homme.
22 Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.
Car je ne sais pas flatter: d'ailleurs bientôt mon Créateur me ferait disparaître.
