Hioba 32
1 A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
Alors ces trois hommes-là cessèrent de répondre à Job, parce qu'il croyait être juste.
2 Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
Et Élihu, fils de Barakéel, Buzite, de la famille de Ram, se mit dans une fort grande colère contre Job, parce qu'il se justifiait lui-même devant Dieu.
3 Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
Il se mit aussi en colère contre ses trois amis, parce qu'ils ne trouvaient rien à répondre, et que néanmoins ils avaient condamné Job.
4 Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
Et Élihu avait attendu pour s'adresser à Job qu'ils eussent parlé, parce qu'ils étaient plus âgés que lui.
5 Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
Élihu, voyant que ces trois hommes n'avaient plus aucune réponse à la bouche, se mit en colère.
6 I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
Et Élihu, fils de Barakéel, Buzite, prit la parole, et dit: Je suis jeune et vous êtes des vieillards, aussi j'ai craint et je n'ai pas osé vous dire mon avis.
7 Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
Je me disais: Les jours parleront, et le grand nombre des années fera connaître la sagesse.
8 Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
Mais c'est l'esprit qui est dans les hommes, c'est le souffle du Tout-Puissant qui les rend intelligents.
9 Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
Ce ne sont pas les aînés qui sont sages; ce ne sont pas les vieillards qui comprennent ce qui est juste.
10 Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
C'est pourquoi je dis: Écoute-moi; je dirai mon avis, moi aussi.
11 Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
Voici, j'ai attendu vos discours, j'ai écouté vos raisonnements, jusqu'à ce que vous eussiez bien examiné les discours de Job.
12 I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
Je vous ai suivis attentivement, et voici, pas un de vous n'a convaincu Job, pas un n'a répondu à ses paroles.
13 I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
Ne dites pas: Nous avons trouvé la sagesse! Dieu seul le mettra en fuite, et non un homme.
14 Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
Il n'a pas dirigé ses discours contre moi, et je ne lui répondrai pas à votre manière.
15 Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
Ils sont consternés! Ils ne répondent plus! On leur a ôté l'usage de la parole!
16 Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
J'ai attendu: puisqu'ils ne parlent plus, qu'ils se tiennent là sans répondre,
17 Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
Je répondrai, moi aussi, pour ma part; je dirai mon avis, moi aussi;
18 Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
Car je suis rempli de discours; l'esprit qui est en mon sein me presse.
19 Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
Voici, mon sein est comme un vin sans issue, il va éclater comme des outres neuves.
20 Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
Je parlerai donc et je me soulagerai, j'ouvrirai mes lèvres et je répondrai.
21 Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
Qu'il ne m'arrive pas d'être partial, et de flatter qui que ce soit.
22 Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.
Car je ne sais pas flatter: mon créateur ne m'enlèverait-il pas bientôt!
