Hioba 32
1 A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
So these three men ceased to answer Job, because he was righteous in his own eyes.
2 Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
Then was kindled the wrath of Elihu, the son of Barachel, the Buzite, of the family of Ram; against Job was his wrath kindled, because he accounted himself righteous rather than God.
3 Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
Against his three friends also was his wrath kindled, because they had not found an answer, and yet had condemned Job.
4 Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
Now Elihu had delayed to reply to Job, because they were older than himself.
5 Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
But when Elihu saw that there was no answer in the mouth of these three men, his wrath was kindled.
6 I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
Then spake Elihu, the son of Barachel, the Buzite, and said: I am young, and ye are very old; Therefore I was afraid, And durst not make known to you my opinion.
7 Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
I said, “Days should speak, And the multitude of years should teach wisdom.”
8 Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
But it is the spirit in man, Even the inspiration of the Almighty, that giveth him understanding.
9 Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
Great men are not always wise, Nor do the aged always understand what is right.
10 Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
Therefore, I pray, listen to me: I also will declare my opinion.
11 Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
Behold, I have waited for your words, I have listened to your arguments, Whilst ye searched out what to say;
12 I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
Yea, I have attended to you; And behold, none of you hath refuted Job, Nor answered his words.
13 I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
Say not, then, “We have found out wisdom; God must conquer him, not man.”
14 Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
He hath not directed his discourse against me, And with speeches like yours will I not answer him.
15 Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
They were confounded! they answered no more! They could say nothing!
16 Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
I waited, but they spake not; They stood still; they answered no more!
17 Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
Therefore will I answer, on my part; I also will show my opinion.
18 Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
For I am full of matter; The spirit within me constraineth me.
19 Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
Behold, my bosom is as wine that hath no vent; Like bottles of new wine, which are bursting.
20 Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
I will speak, that I may be relieved; I will open my lips and answer.
21 Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
I will not be partial to any man's person, Nor will I flatter any man.
22 Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.
For I know not how to flatter; Soon would my Maker take me away.
