Hioba 32
1 A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
So these three men ceased to answer Job, because he seemed just to himself.
2 Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
And Eliu the son of Barachel the Buzite, of the kindred of Ram, was angry and was moved to indignation: now he was angry against Job, because he said he was just before God.
3 Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
And he was angry with his friends because they had not found a reasonable answer, but only had condemned Job.
4 Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
So Eliu waited while Job was speaking, because they were his elders that were speaking.
5 Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
But when he saw that the three were not able to answer, he was exceedingly angry.
6 I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
Then Eliu the son of Barachel the Buzite answered and said: I am younger in days, and you are more ancient; therefore hanging down my head, I was afraid to shew you my opinion.
7 Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
For I hoped that greater age would speak, and that a multitude of years would teach wisdom.
8 Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
But, as I see, there is a spirit in men, and the inspiration of the Almighty giveth understanding.
9 Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
They that are aged are not the wise men, neither do the ancients understand judgment.
10 Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
Therefore I will speak: Hearken to me, I also will shew you my wisdom.
11 Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
For I have waited for your words, I have given ear to your wisdom, as long as you were disputing in words.
12 I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
And as long as I thought you said some thing, I considered: but, as I see, there is none of you that can convince Job, and answer his words.
13 I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
Lest you should say: We have found wisdom, God hath cast him down, not man.
14 Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
He hath spoken nothing to me, and I will not answer him according to your words.
15 Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
They were afraid, and answered no more, and they left off speaking.
16 Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
Therefore because I have waited, and they have not spoken: they stood, and answered no more:
17 Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
I also will answer my part, and will shew my knowledge.
18 Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
For I am full of matter to speak of, and the spirit of my bowels straiteneth me.
19 Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
Behold, my belly is as new wine which wanteth vent, which bursteth the new vessels.
20 Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
I will speak and take breath a little: I will open my lips, and will answer.
21 Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
I will not accept the person of man, and I will not level God with man.
22 Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.
For I know not how long I shall continue, and whether after a while my Maker may take me away.
