Hioba 32
1 A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
So these three men stopped answering Job, because he was righteous in his own eyes.
2 Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
This kindled the anger of Elihu son of Barachel the Buzite, of the family of Ram. He burned with anger against Job for justifying himself rather than God,
3 Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
and he burned with anger against Job’s three friends because they had failed to refute Job, and yet had condemned him.
4 Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
Now Elihu had waited to speak to Job because the others were older than he.
5 Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
But when he saw that the three men had no further reply, his anger was kindled.
6 I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
So Elihu son of Barachel the Buzite declared: “I am young in years, while you are old; that is why I was timid and afraid to tell you what I know.
7 Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
I thought that age should speak, and many years should teach wisdom.
8 Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
But there is a spirit in a man, the breath of the Almighty, that gives him understanding.
9 Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
It is not only the old who are wise, or the elderly who understand justice.
10 Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
Therefore I say, ‘Listen to me; I too will declare what I know.’
11 Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
Indeed, I waited while you spoke; I listened to your reasoning; as you searched for words,
12 I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
I paid you full attention. But no one proved Job wrong; not one of you rebutted his arguments.
13 I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
So do not claim, ‘We have found wisdom; let God, not man, refute him.’
14 Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
But Job has not directed his words against me, and I will not answer him with your arguments.
15 Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
Job’s friends are dismayed, with no more to say; words have escaped them.
16 Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
Must I wait, now that they are silent, now that they stand and no longer reply?
17 Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
I too will answer; yes, I will declare what I know.
18 Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
For I am full of words, and my spirit within me compels me.
19 Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
Behold, my belly is like unvented wine; it is about to burst like a new wineskin.
20 Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
I must speak and find relief; I must open my lips and respond.
21 Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
I will be partial to no one, nor will I flatter any man.
22 Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.
For I do not know how to flatter, or my Maker would remove me in an instant.
