Hioba 32
1 A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
Omiyo ji adekgi noweyo dwokore gi Ayub, nikech noparo ni en ngʼama kare.
2 Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
To Elihu wuod Barakel ja-Buz, mane wuok e anywola mar Ram ne iye owangʼ gi Ayub nikech nopwoyore kende owuon kaka ngʼat makare, ka ok oweyo Nyasaye ema mondo opwoye.
3 Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
Iye nowangʼ bende gi osiepe Ayub adek nikech negisiko mana ka gingʼado ne Ayub bura, to kata obedo nine oonge ketho.
4 Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
Elihu norito mondi eka oloso gi Ayub nikech ne en ngʼama tin e diergi.
5 Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
To kane oneno ka ji adekgo osewuoyo mi wechegi orumo, to mirima nomake.
6 I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
Eka Elihu wuod Barakel ja-Buz nowacho kama: “An atin kuom higni, kendo un joma dongona; mano emomiyo naluor, kendo ne ok an gichir mar nyisou gima angʼeyo.
7 Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
Naparo e chunya ni, ‘Higa ema mondo owuo; kendo dak amingʼa e piny ema mondo opuonj rieko!’
8 Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
To ngʼeuru ni chuny manie i dhano, ma en much Jehova Nyasaye Maratego, ema miyo dhano winjo tiend weche.
9 Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
Jomadongo kende ok ema nigi rieko, kata ok ni joma hikgi ngʼeny ema nigi ongʼeyo gima kare.
10 Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
“Kuom mano, awacho kama: Winjauru; an bende koro adwaro nyisou gima angʼeyo.
11 Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
Uwinjo, ne arito mondi kane uwuoyo, ne achiko ita ne wecheu mukwano ni nigi rieko; kinde mane umanyo weche monego uwachi,
12 I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
ne achikonu ita adimba kinde mane uwuoyo, to onge ngʼato kuomu moseyudo Ayub gi ketho; kendo onge ngʼato kuomu mosedwoko weche Ayub.
13 I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
Kik uwach ni, ‘Ngʼatni riek motamo wangʼwa, Nyasaye ema mondo okwere, to ok dhano!’
14 Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
To Ayub pod ok omino koda wach, omiyo ok abi dwoke kaka usebedo ka uduokeno.
15 Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
“Jogi dhogi omoko, gionge gima ginyalo dwoko; weche orumonegi.
16 Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
Gichungʼ achungʼa maonge gima giwachi, koro pod arit arita kata obedo ni gilingʼ kamano?
17 Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
An bende koro abiro wacho makora; kendo abiro nyisi gima angʼeyo.
18 Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
Nikech weche opongʼo chunya, kendo gichuna nyaka anyisigi;
19 Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
bende achalo gi chupa ma divai opongʼo iye kendo ka pien divai manyien madwaro barore.
20 Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
Nyaka awuo eka abed gi kwe; omiyo nyaka adwoki.
21 Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
Ok abi dewo wangʼ ngʼato bende ok abi wuondo ngʼato;
22 Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.
nikech ka dine bed ni alony e wuondo ji to Jachwechna ditieka piyo nono.
