Hioba 31

1 Zawarłem przymierze ze swoimi oczami; jak mógłbym więc myśleć o pannie?

Hice pacto con mis ojos; ¿cómo, pues, había yo de mirar a una virgen?

2 Jaki bowiem byłby dział od Boga z góry? I jakie byłoby dziedzictwo od Wszechmocnego z wysoka?

Porque ¿qué galardón me daría de arriba Dios, y qué heredad el Omnipotente de las alturas?

3 Czy zatracenie nie jest [przygotowane] dla niegodziwych i sroga pomsta dla czyniących nieprawość?

¿Por ventura no hay quebrantamiento para el impío, y extrañamiento para los que obran iniquidad?

4 Czyż on nie widzi moich dróg i nie liczy wszystkich moich kroków?

¿Por ventura no ve él mis caminos, y cuenta todos mis pasos?

5 Jeśli postępowałem kłamliwie, jeśli moja noga spieszyła się do oszustwa;

Si anduve con mentira, y si mi pie se apresuró a engaño,

6 To niech zważy mnie na wadze sprawiedliwej i niech Bóg pozna moją prawość.

péseme Dios en balanzas de justicia, y conocerá mi perfección.

7 Jeśli moja noga zboczyła z drogi i moje serce poszło za moimi oczami, i jeśli jakaś zmaza przylgnęła do moich rąk;

Si mis pasos se apartaron del camino, y si mi corazón se fue tras mis ojos, y si algo se apegó a mis manos,

8 Wtedy niech ja sieję, a inny spożywa, niech moje latorośle będą wykorzenione.

siembre yo, y otro coma, y mis verduras sean arrancadas.

9 Jeśli moje serce uwiodła kobieta i jeśli czyhałem pod drzwiami swego bliźniego;

Si fue mi corazón engañado acerca de mujer, y si estuve acechando a la puerta de mi prójimo,

10 To niech moja żona mieli innemu i niech inni się nad nią schylają.

muela para otro mi mujer, y sobre ella otros se encorven.

11 [Jest] to bowiem haniebny czyn, karygodna nieprawość;

Porque es maldad e iniquidad, comprobada.

12 To jest ogień, który pożera aż do zatracenia i może wykorzenić cały mój dobytek.

Porque es fuego que devoraría hasta el sepulcro, y desarraigaría toda mi hacienda.

13 Jeśli zlekceważyłem sprawę swojego sługi albo swojej służącej, gdy wiedli spór ze mną;

Si hubiera tenido en poco el derecho de mi siervo y de mi sierva, cuando ellos pleitearan conmigo,

14 Co zrobię, gdy Bóg powstanie? Gdy mnie nawiedzi, co mu odpowiem?

¿qué haría yo cuando Dios se levantase? Y cuando él visitara, ¿qué le respondería yo?

15 Czy ten, który mnie stworzył w łonie, nie stworzył też jego? Czy nie on jeden ukształtował nas w łonie?

¿Por ventura el que en el vientre me hizo a mí, no lo hizo a él? ¿Y no nos dispuso un mismo autor en la matriz?

16 Jeśli odmówiłem prośbie ubogich i jeśli zasmuciłem oczy wdowy;

Si estorbé el contento de los pobres, e hice desfallecer los ojos de la viuda;

17 Jeśli sam jadłem swoją kromkę [i] nie jadła z niej sierota;

y si comí mi bocado solo, y no comió de él el huérfano;

18 (Od swojej młodości bowiem wychowywałem ją jak ojciec, a od łona swojej matki prowadziłem [wdowę]);

(porque desde mi juventud creció conmigo el huérfano como con padre, y desde el vientre de mi madre fui guía de la viuda);

19 Jeśli widziałem ginącego z powodu braku ubrania albo biedaka bez okrycia;

si he visto que pereciera alguno sin vestido, y al menesteroso sin cobertura;

20 Jeśli jego biodra nie błogosławiły mi dlatego, że się zagrzał wełną moich owiec;

si no me bendijeron sus lomos, y del vellón de mis ovejas se calentaron;

21 Jeśli podniosłem rękę przeciwko sierocie, gdy widziałem w bramie swoją pomoc;

si alcé contra el huérfano mi mano, aunque viese que me ayudarían en la puerta;

22 Wtedy niech odpadnie mój bark od karku, a niech moje ramię wyjdzie ze stawu.

mi espalda se caiga de mi hombro, y mi brazo sea quebrado de mi canilla.

23 Bałem się bowiem klęski od Boga, a przed jego majestatem nie mógłbym [się ostać].

Porque temí el castigo de Dios, contra cuya alteza yo no tendría poder.

24 Jeśli pokładałem w złocie swoją nadzieję, a do czystego złota mówiłem: [Ty jesteś] moją ufnością;

Si puse en el oro mi esperanza, y dije al oro: Mi confianza eres tú;

25 Jeśli radowałem się ze swojego wielkiego bogactwa i [tego], że moja ręka nabyła wiele;

si me alegré de que mi hacienda se multiplicase, y de que mi mano hallase mucho;

26 Jeśli patrzyłem na słońce, gdy świeciło, i na księżyc, gdy sunął wspaniale;

si he mirado al sol cuando resplandecía, y a la luna cuando iba hermosa,

27 A moje serce dało się uwieść potajemnie i moje usta całowały moją rękę;

y mi corazón se engañó en secreto, y mi boca besó mi mano,

28 I to byłaby nieprawość karygodna, bo zaparłbym się Boga z wysoka.

esto también fuera maldad comprobada; porque habría negado al Dios soberano.

29 Jeśli cieszyłem się z upadku tego, który mnie nienawidzi, jeśli wyniosłem się, gdy mu się źle wiodło;

Si me alegré en el quebrantamiento del que me aborrecía, y me regocijé cuando le halló el mal;

30 (Nawet nie pozwoliłem zgrzeszyć swoim ustom, pragnąc przekleństwa na jego duszy);

que ni aun entregué al pecado mi paladar, pidiendo maldición para su alma;

31 Czy ludzie z mojego namiotu nie mówili: Obyśmy mieli z jego mięsa! Nie możemy się najeść.

cuando mis domésticos decían: ¡Quién nos diese de su carne! Nunca nos hartaríamos.

32 Obcy nie nocował na dworze, swoje drzwi otwierałem podróżnemu.

El extranjero no tenía fuera la noche; mis puertas abría al caminante.

33 Jeśli ukrywałem swoje przestępstwa jak Adam i chowałem w zanadrzu swoją nieprawość;

Si encubrí, como los hombres mis prevaricaciones, escondiendo en mi seno mi iniquidad;

34 Czy strach przed wielką zgrają albo pogarda bliskich przeraziły mnie, abym milczał i nie wychodził [za] drzwi?

si temí a la gran multitud, y el menosprecio de las familias me atemorizó, y callé, y no salí de mi puerta,

35 Obym miał kogoś, kto by mnie wysłuchał! Oto moja prośba, [aby] Wszechmogący odpowiedział mi i aby mój wróg napisał księgę.

¡quién me diera quien me oyese! He aquí mi señal es que el Omnipotente testificará por mí, aunque mi adversario me hiciera el proceso.

36 Czy nie nosiłbym jej na swoim ramieniu i nie przywiązałbym jej sobie [jak] koronę?

Ciertamente yo lo llevaría sobre mi hombro, y me lo ataría en lugar de coronas.

37 Oznajmiłbym mu liczbę swoich kroków; zbliżyłbym się do niego jak książę.

Yo le contaría el número de mis pasos, y como príncipe me llegaría a él.

38 Jeśli moja ziemia wołała przeciwko mnie, jeśli razem z nią płakały jej bruzdy;

Si mi tierra clamara contra mí, y llorarán todos sus surcos;

39 Jeśli spożywałem z jej plonów bez zapłaty, jeśli jej właścicieli pozbawiłem życia;

si comí su sustancia sin dinero, o afligí el alma de sus dueños;

40 Niech rosną ciernie zamiast pszenicy i sam kąkol zamiast jęczmienia. Skończyły się słowa Hioba.

en lugar de trigo me nazcan espinos, y abrojos en lugar de cebada. Se acaban las palabras de Job.