Hioba 31

1 Zawarłem przymierze ze swoimi oczami; jak mógłbym więc myśleć o pannie?

Hice concierto con mis ojos: porque ¿a qué propósito había yo de pensar de la virgen?

2 Jaki bowiem byłby dział od Boga z góry? I jakie byłoby dziedzictwo od Wszechmocnego z wysoka?

Porque, ¿qué galardón me daría de arriba Dios, y qué heredad el Omnipotente de las alturas?

3 Czy zatracenie nie jest [przygotowane] dla niegodziwych i sroga pomsta dla czyniących nieprawość?

¿No hay quebrantamiento para el impío, y extrañamiento para los que obran iniquidad?

4 Czyż on nie widzi moich dróg i nie liczy wszystkich moich kroków?

¿No ve él mis caminos, y cuenta todos mis pasos?

5 Jeśli postępowałem kłamliwie, jeśli moja noga spieszyła się do oszustwa;

Si anduve con mentira, y si mi pie se apresuró a engaño,

6 To niech zważy mnie na wadze sprawiedliwej i niech Bóg pozna moją prawość.

Péseme Dios en balanzas de justicia, y conocerá mi perfección.

7 Jeśli moja noga zboczyła z drogi i moje serce poszło za moimi oczami, i jeśli jakaś zmaza przylgnęła do moich rąk;

Si mis pasos se apartaron del camino, y si mi corazón se fue tras mis ojos, y si algo se apegó a mis manos,

8 Wtedy niech ja sieję, a inny spożywa, niech moje latorośle będą wykorzenione.

Siembre yo, y otro coma, y mis verduras sean arrancadas.

9 Jeśli moje serce uwiodła kobieta i jeśli czyhałem pod drzwiami swego bliźniego;

Si fue mi corazón engañado acerca de mujer, y si estuve asechando a la puerta de mi prójimo:

10 To niech moja żona mieli innemu i niech inni się nad nią schylają.

Muela para otro mi mujer, y sobre ella se encorven otros;

11 [Jest] to bowiem haniebny czyn, karygodna nieprawość;

Porque es maldad, e iniquidad probada.

12 To jest ogień, który pożera aż do zatracenia i może wykorzenić cały mój dobytek.

Porque es fuego que hasta el sepulcro devoraría, y toda mi hacienda desarraigaría.

13 Jeśli zlekceważyłem sprawę swojego sługi albo swojej służącej, gdy wiedli spór ze mną;

Si hubiera tenido en poco el derecho de mi siervo y de mi sierva, cuando ellos pleiteasen conmigo;

14 Co zrobię, gdy Bóg powstanie? Gdy mnie nawiedzi, co mu odpowiem?

¿Qué haría yo cuando Dios se levantase? y cuando él visitase; ¿qué le respondería yo?

15 Czy ten, który mnie stworzył w łonie, nie stworzył też jego? Czy nie on jeden ukształtował nas w łonie?

¿El que en el vientre me hizo a mí, no le hizo a él? ¿y un mismo autor no nos dispuso en la matriz?

16 Jeśli odmówiłem prośbie ubogich i jeśli zasmuciłem oczy wdowy;

Si estorbé el contento de los pobres, e hice desfallecer los ojos de la viuda;

17 Jeśli sam jadłem swoją kromkę [i] nie jadła z niej sierota;

Y si comí mi bocado solo, y no comió de él el huérfano;

18 (Od swojej młodości bowiem wychowywałem ją jak ojciec, a od łona swojej matki prowadziłem [wdowę]);

(Porque desde mi mocedad creció conmigo como con padre; y desde el vientre de mi madre fui guía de la viuda; )

19 Jeśli widziałem ginącego z powodu braku ubrania albo biedaka bez okrycia;

Si ví al que pereciera sin vestido, y al menesteroso sin cobertura;

20 Jeśli jego biodra nie błogosławiły mi dlatego, że się zagrzał wełną moich owiec;

Si no me bendijeron sus lomos, y del vellocino de mis ovejas se calentaron;

21 Jeśli podniosłem rękę przeciwko sierocie, gdy widziałem w bramie swoją pomoc;

Si alcé contra el huérfano mi mano, aunque viese que todos me ayudarían en la puerta:

22 Wtedy niech odpadnie mój bark od karku, a niech moje ramię wyjdzie ze stawu.

Mi espalda se caiga de mi hombro, y mi brazo sea quebrado de mi canilla.

23 Bałem się bowiem klęski od Boga, a przed jego majestatem nie mógłbym [się ostać].

Porque temí el castigo de Dios, contra cuya alteza yo no tendría poder.

24 Jeśli pokładałem w złocie swoją nadzieję, a do czystego złota mówiłem: [Ty jesteś] moją ufnością;

Si puse en oro mi esperanza, y dije al oro: Mi confianza eres tú;

25 Jeśli radowałem się ze swojego wielkiego bogactwa i [tego], że moja ręka nabyła wiele;

Si me alegré de que mi hacienda se multiplicase, y de que mi mano hallase mucho;

26 Jeśli patrzyłem na słońce, gdy świeciło, i na księżyc, gdy sunął wspaniale;

Si ví al sol cuando resplandecía, y a la luna cuando iba hermosa,

27 A moje serce dało się uwieść potajemnie i moje usta całowały moją rękę;

Y mi corazón se engañó en secreto, y mi boca besó mi mano:

28 I to byłaby nieprawość karygodna, bo zaparłbym się Boga z wysoka.

Esto también fuera maldad probada, porque negaría al Dios soberano.

29 Jeśli cieszyłem się z upadku tego, który mnie nienawidzi, jeśli wyniosłem się, gdy mu się źle wiodło;

Si me alegré en el quebrantamiento del que me aborrecía, y me regocijé, cuando le halló el mal.

30 (Nawet nie pozwoliłem zgrzeszyć swoim ustom, pragnąc przekleństwa na jego duszy);

Que ni aun entregué al pecado mi paladar, pidiendo maldición para su alma,

31 Czy ludzie z mojego namiotu nie mówili: Obyśmy mieli z jego mięsa! Nie możemy się najeść.

Cuando mis domésticos decían: ¿quién nos diese de su carne? nunca nos hartaríamos.

32 Obcy nie nocował na dworze, swoje drzwi otwierałem podróżnemu.

El extranjero no tenía fuera la noche: mis puertas abría al caminante.

33 Jeśli ukrywałem swoje przestępstwa jak Adam i chowałem w zanadrzu swoją nieprawość;

Si encubrí como los hombres mis prevaricaciones, escondiendo en mi escondrijo mi iniquidad;

34 Czy strach przed wielką zgrają albo pogarda bliskich przeraziły mnie, abym milczał i nie wychodził [za] drzwi?

Porque quebrantaba a la gran multitud, y el menosprecio de las familias me atemorizó, y callé, y no salí de mi puerta;

35 Obym miał kogoś, kto by mnie wysłuchał! Oto moja prośba, [aby] Wszechmogący odpowiedział mi i aby mój wróg napisał księgę.

Quién me diese: quién me oyese: ciertamente, mi señal es que el Omnipotente testificará por mí: aunque mi adversario me haga el proceso,

36 Czy nie nosiłbym jej na swoim ramieniu i nie przywiązałbym jej sobie [jak] koronę?

Ciertamente yo le llevaría sobre mi hombro, y me le ataría en lugar de coronas.

37 Oznajmiłbym mu liczbę swoich kroków; zbliżyłbym się do niego jak książę.

Yo le contaría el número de mis pasos; y como príncipe me allegaría a él.

38 Jeśli moja ziemia wołała przeciwko mnie, jeśli razem z nią płakały jej bruzdy;

Si mi tierra clamará contra mí, y llorarán todos sus surcos;

39 Jeśli spożywałem z jej plonów bez zapłaty, jeśli jej właścicieli pozbawiłem życia;

Si comí su fuerza sin dinero, o afligí el alma de sus dueños:

40 Niech rosną ciernie zamiast pszenicy i sam kąkol zamiast jęczmienia. Skończyły się słowa Hioba.

En lugar de trigo me nazcan espinas, y neguilla en lugar de cebada. Acábanse las palabras de Job.