Hioba 31
1 Zawarłem przymierze ze swoimi oczami; jak mógłbym więc myśleć o pannie?
Eu fiz um pacto com meus olhos; como, pois, eu olharia com cobiça para a virgem?
2 Jaki bowiem byłby dział od Boga z góry? I jakie byłoby dziedzictwo od Wszechmocnego z wysoka?
Pois qual é a porção [dada] por Deus acima, e a herança [dada] pelo Todo-Poderoso das alturas?
3 Czy zatracenie nie jest [przygotowane] dla niegodziwych i sroga pomsta dla czyniących nieprawość?
Por acaso a calamidade não é para o perverso, e o desastre para os que praticam injustiça?
4 Czyż on nie widzi moich dróg i nie liczy wszystkich moich kroków?
Por acaso ele não vê meus caminhos, e conta todos os meus passos?
5 Jeśli postępowałem kłamliwie, jeśli moja noga spieszyła się do oszustwa;
Se eu andei com falsidade, e se meu pé se apressou para o engano,
6 To niech zważy mnie na wadze sprawiedliwej i niech Bóg pozna moją prawość.
Pese-me ele em balanças justas, e Deus saberá minha integridade.
7 Jeśli moja noga zboczyła z drogi i moje serce poszło za moimi oczami, i jeśli jakaś zmaza przylgnęła do moich rąk;
Se meus passos se desviaram do caminho, e meu coração seguiu meus olhos, e se algo se apegou às minhas mãos,
8 Wtedy niech ja sieję, a inny spożywa, niech moje latorośle będą wykorzenione.
Que eu semeie, e outro coma; e meus produtos sejam arrancados.
9 Jeśli moje serce uwiodła kobieta i jeśli czyhałem pod drzwiami swego bliźniego;
Se foi meu coração se deixou seduzir por [alguma] mulher, ou se estive espreitei à porta de meu próximo,
10 To niech moja żona mieli innemu i niech inni się nad nią schylają.
Que minha mulher moa para outro, e outros se encurvem sobre ela.
11 [Jest] to bowiem haniebny czyn, karygodna nieprawość;
Pois tal seria um crime vergonhoso, e delito [a ser sentenciado por] juízes.
12 To jest ogień, który pożera aż do zatracenia i może wykorzenić cały mój dobytek.
Pois seria um fogo que consumiria até à perdição, e destruiria toda a minha renda.
13 Jeśli zlekceważyłem sprawę swojego sługi albo swojej służącej, gdy wiedli spór ze mną;
Se desprezei o direito de meu servo ou de minha serva quando eles reclamaram comigo,
14 Co zrobię, gdy Bóg powstanie? Gdy mnie nawiedzi, co mu odpowiem?
Que faria eu quando Deus se levantasse? E quando ele investigasse [a causa], o que eu lhe responderia?
15 Czy ten, który mnie stworzył w łonie, nie stworzył też jego? Czy nie on jeden ukształtował nas w łonie?
Aquele que me fez no ventre [materno também] não fez a ele? E não nos preparou de um mesmo [modo] na madre?
16 Jeśli odmówiłem prośbie ubogich i jeśli zasmuciłem oczy wdowy;
Se eu neguei aos pobres o que eles desejavam, ou fiz desfalecer os olhos da viúva;
17 Jeśli sam jadłem swoją kromkę [i] nie jadła z niej sierota;
E se comi meu alimento sozinho, e o órfão não comeu dele
18 (Od swojej młodości bowiem wychowywałem ją jak ojciec, a od łona swojej matki prowadziłem [wdowę]);
(Porque desde a minha juventude cresceu comigo como [se eu fosse seu pai], e desde o ventre de minha mãe guiei [a viúva] );
19 Jeśli widziałem ginącego z powodu braku ubrania albo biedaka bez okrycia;
Se eu vi alguém morrer por falta de roupa, e o necessitado sem algo que o cobrisse,
20 Jeśli jego biodra nie błogosławiły mi dlatego, że się zagrzał wełną moich owiec;
Se sua cintura não me bendisse, quando ele se esquentava com as peles de meus cordeiros;
21 Jeśli podniosłem rękę przeciwko sierocie, gdy widziałem w bramie swoją pomoc;
Se levantei minha mão contra o órfão, quando vi que seria favorecido na corte judicial,
22 Wtedy niech odpadnie mój bark od karku, a niech moje ramię wyjdzie ze stawu.
Que minha escápula caia do meu ombro, e meu braço se quebre de sua articulação.
23 Bałem się bowiem klęski od Boga, a przed jego majestatem nie mógłbym [się ostać].
Porque o castigo de Deus era um assombro para mim, e eu não teria poder contra sua majestade.
24 Jeśli pokładałem w złocie swoją nadzieję, a do czystego złota mówiłem: [Ty jesteś] moją ufnością;
Se eu pus no ouro minha esperança, ou disse ao ouro fino: Tu és minha confiança;
25 Jeśli radowałem się ze swojego wielkiego bogactwa i [tego], że moja ręka nabyła wiele;
Se eu me alegrei de que minha riqueza era muita, e de que minha mão havia obtido muito;
26 Jeśli patrzyłem na słońce, gdy świeciło, i na księżyc, gdy sunął wspaniale;
Se olhei para o sol quando brilhava, e à lua quando estava bela,
27 A moje serce dało się uwieść potajemnie i moje usta całowały moją rękę;
E meu coração se deixou enganar em segredo, e minha boca beijou minha mão,
28 I to byłaby nieprawość karygodna, bo zaparłbym się Boga z wysoka.
Isto também seria um delito [a ser sentenciado por] juiz; porque teria negado ao Deus de cima.
29 Jeśli cieszyłem się z upadku tego, który mnie nienawidzi, jeśli wyniosłem się, gdy mu się źle wiodło;
Se eu me alegrei da desgraça daquele que me odiava, e me agradei quando o mal o encontrou,
30 (Nawet nie pozwoliłem zgrzeszyć swoim ustom, pragnąc przekleństwa na jego duszy);
Sendo que nem deixei minha boca pecar, desejando sua morte com maldição,
31 Czy ludzie z mojego namiotu nie mówili: Obyśmy mieli z jego mięsa! Nie możemy się najeść.
Se a gente da minha casa nunca tivesse dito: Quem não se satisfez da carne dada por ele?
32 Obcy nie nocował na dworze, swoje drzwi otwierałem podróżnemu.
O estrangeiro não passava a noite na rua; eu abria minhas portas ao viajante.
33 Jeśli ukrywałem swoje przestępstwa jak Adam i chowałem w zanadrzu swoją nieprawość;
Se encobri minhas transgressões como as pessoas [fazem], escondendo meu delito em meu seio;
34 Czy strach przed wielką zgrają albo pogarda bliskich przeraziły mnie, abym milczał i nie wychodził [za] drzwi?
Porque eu tinha medo da grande multidão, e o desprezo das famílias me atemorizou; então me calei, e não saí da porta:
35 Obym miał kogoś, kto by mnie wysłuchał! Oto moja prośba, [aby] Wszechmogący odpowiedział mi i aby mój wróg napisał księgę.
Quem me dera se alguém me ouvisse! Eis que minha vontade é que o Todo-Poderoso me responda, e meu adversário escrevesse um relato da acusação.
36 Czy nie nosiłbym jej na swoim ramieniu i nie przywiązałbym jej sobie [jak] koronę?
Certamente eu o carregaria sobre meu ombro, e o poria em mim como uma coroa.
37 Oznajmiłbym mu liczbę swoich kroków; zbliżyłbym się do niego jak książę.
Eu lhe diria o número de meus passos, e como um príncipe eu me chegaria a ele.
38 Jeśli moja ziemia wołała przeciwko mnie, jeśli razem z nią płakały jej bruzdy;
Se minha terra clamar contra mim, e seus sulcos juntamente chorarem;
39 Jeśli spożywałem z jej plonów bez zapłaty, jeśli jej właścicieli pozbawiłem życia;
Se comi seus frutos sem [pagar] dinheiro, ou fiz expirar a alma de seus donos;
40 Niech rosną ciernie zamiast pszenicy i sam kąkol zamiast jęczmienia. Skończyły się słowa Hioba.
Em lugar de trigo que [me] produza cardos, e ervas daninhas no lugar da cevada. [Aqui] terminam as palavras de Jó.
