Hioba 31

1 Zawarłem przymierze ze swoimi oczami; jak mógłbym więc myśleć o pannie?

내가 내 눈과 언약을 세웠나니 어찌 처녀에게 주목하랴

2 Jaki bowiem byłby dział od Boga z góry? I jakie byłoby dziedzictwo od Wszechmocnego z wysoka?

그리하면 위에 계신 하나님의 내리시는 분깃이 무엇이겠으며 높은 곳에서 전능자의 주시는 산업이 무엇이겠느냐

3 Czy zatracenie nie jest [przygotowane] dla niegodziwych i sroga pomsta dla czyniących nieprawość?

불의자에게는 환난이 아니겠느냐 행악자에게는 재앙이 아니겠느냐

4 Czyż on nie widzi moich dróg i nie liczy wszystkich moich kroków?

그가 내 길을 감찰하지 아니하시느냐 내 걸음을 다 세지 아니하시느냐

5 Jeśli postępowałem kłamliwie, jeśli moja noga spieszyła się do oszustwa;

언제 나의 행위가 허탄하였으며 내 발이 궤휼에 빨랐던가

6 To niech zważy mnie na wadze sprawiedliwej i niech Bóg pozna moją prawość.

그리하였으면 내가 공평한 저울에 달려서 하나님이 나의 정직함을 아시게 되기를 원하노라

7 Jeśli moja noga zboczyła z drogi i moje serce poszło za moimi oczami, i jeśli jakaś zmaza przylgnęła do moich rąk;

언제 내 걸음이 길에서 떠났던가 내 마음이 내 눈을 따라갔던가 내 손에 더러운 것이 묻었던가

8 Wtedy niech ja sieję, a inny spożywa, niech moje latorośle będą wykorzenione.

그리하였으면 나의 심은 것을 타인이 먹으며 나의 소산이 뿌리까지 뽑히는 것이 마땅하니라

9 Jeśli moje serce uwiodła kobieta i jeśli czyhałem pod drzwiami swego bliźniego;

언제 내 마음이 여인에게 유혹되어 이웃의 문을 엿보아 기다렸던가

10 To niech moja żona mieli innemu i niech inni się nad nią schylają.

그리하였으면 내 처가 타인의 매를 돌리며 타인이 더불어 동침하는 것이 마땅하니라

11 [Jest] to bowiem haniebny czyn, karygodna nieprawość;

이는 중죄라 재판장에게 벌받을 악이요

12 To jest ogień, który pożera aż do zatracenia i może wykorzenić cały mój dobytek.

멸망하도록 사르는 불이라 나의 모든 소산을 뿌리까지 없이할 것이니라

13 Jeśli zlekceważyłem sprawę swojego sługi albo swojej służącej, gdy wiedli spór ze mną;

남종이나 여종이 나로 더불어 쟁변할 때에 내가 언제 그의 사정을 멸시하였던가

14 Co zrobię, gdy Bóg powstanie? Gdy mnie nawiedzi, co mu odpowiem?

그리하였으면 하나님이 일어나실 때에는 내가 어떻게 하겠느냐 하나님이 국문하실 때에는 내가 무엇이라 대답하겠느냐

15 Czy ten, który mnie stworzył w łonie, nie stworzył też jego? Czy nie on jeden ukształtował nas w łonie?

나를 태 속에 만드신 자가 그도 만들지 아니하셨느냐 우리를 뱃 속에 지으신 자가 하나가 아니시냐

16 Jeśli odmówiłem prośbie ubogich i jeśli zasmuciłem oczy wdowy;

내가 언제 가난한 자의 소원을 막았던가 과부의 눈으로 실망케 하였던가

17 Jeśli sam jadłem swoją kromkę [i] nie jadła z niej sierota;

나만 홀로 식물을 먹고 고아에게 먹이지 아니하였던가

18 (Od swojej młodości bowiem wychowywałem ją jak ojciec, a od łona swojej matki prowadziłem [wdowę]);

실상은 내가 젊었을 때부터 고아를 기르기를 그의 아비처럼 하였으며 내가 모태에서 나온 후로 과부를 인도하였었노라

19 Jeśli widziałem ginącego z powodu braku ubrania albo biedaka bez okrycia;

내가 언제 사람이 의복이 없이 죽게 된 것이나 빈궁한 자가 덮을것이 없는 것을 보고도

20 Jeśli jego biodra nie błogosławiły mi dlatego, że się zagrzał wełną moich owiec;

나의 양털로 그 몸을 더웁게 입혀서 그로 나를 위하여 복을 빌게하지 아니하였던가

21 Jeśli podniosłem rękę przeciwko sierocie, gdy widziałem w bramie swoją pomoc;

나를 도와주는 자가 성문에 있음을 보고 내가 손을 들어 고아를 쳤던가

22 Wtedy niech odpadnie mój bark od karku, a niech moje ramię wyjdzie ze stawu.

그리하였으면 내 어깨가 어깨뼈에서 떨어지고 내 팔 뼈가 부러짐이 마땅하니라

23 Bałem się bowiem klęski od Boga, a przed jego majestatem nie mógłbym [się ostać].

나는 하나님의 재앙을 심히 두려워하고 그 위엄을 인하여 아무 것도 할 수 없느니라

24 Jeśli pokładałem w złocie swoją nadzieję, a do czystego złota mówiłem: [Ty jesteś] moją ufnością;

내가 언제 금으로 내 소망을 삼고 정금더러 너는 내 의뢰하는 바라 하였던가

25 Jeśli radowałem się ze swojego wielkiego bogactwa i [tego], że moja ręka nabyła wiele;

언제 재물의 풍부함과 손으로 얻은 것이 많음으로 기뻐하였던가

26 Jeśli patrzyłem na słońce, gdy świeciło, i na księżyc, gdy sunął wspaniale;

언제 태양의 빛남과 달의 명랑하게 운행되는 것을 보고

27 A moje serce dało się uwieść potajemnie i moje usta całowały moją rękę;

내 마음이 가만히 유혹되어 손에 입맞추었던가

28 I to byłaby nieprawość karygodna, bo zaparłbym się Boga z wysoka.

이 역시 재판장에게 벌 받을 죄악이니 내가 그리하였으면 위에 계신 하나님을 배반한 것이니라

29 Jeśli cieszyłem się z upadku tego, który mnie nienawidzi, jeśli wyniosłem się, gdy mu się źle wiodło;

내가 언제 나를 미워하는 자의 멸망을 기뻐하였으며 그의 재앙 만남을 인하여 기운을 뽐내었던가

30 (Nawet nie pozwoliłem zgrzeszyć swoim ustom, pragnąc przekleństwa na jego duszy);

실상은 내가 그의 죽기를 구하는 말로 저주하여 내 입으로 범죄케 아니하였느니라

31 Czy ludzie z mojego namiotu nie mówili: Obyśmy mieli z jego mięsa! Nie możemy się najeść.

내 장막 사람의 말이 주인의 고기에 배부르지 않은 자가 어디 있느뇨 하지 아니하였었는가

32 Obcy nie nocował na dworze, swoje drzwi otwierałem podróżnemu.

나그네로 거리에서 자게 하지 아니하고 내가 행인에게 내 문을 열어 주었었노라

33 Jeśli ukrywałem swoje przestępstwa jak Adam i chowałem w zanadrzu swoją nieprawość;

내가 언제 큰 무리를 두려워하며 족속의 멸시를 무서워함으로 잠잠하고 문에 나가지 아니하여 타인처럼 내 죄악을 품에 숨겨 허물을 가리었었던가

34 Czy strach przed wielką zgrają albo pogarda bliskich przeraziły mnie, abym milczał i nie wychodził [za] drzwi?

상동

35 Obym miał kogoś, kto by mnie wysłuchał! Oto moja prośba, [aby] Wszechmogący odpowiedział mi i aby mój wróg napisał księgę.

누구든지 나의 변백을 들을지니라 나의 서명이 여기 있으니 전능자가 내게 대답하시기를 원하노라 내 대적의 기록한 소송장이 내게 있었으면

36 Czy nie nosiłbym jej na swoim ramieniu i nie przywiązałbym jej sobie [jak] koronę?

내가 어깨에 메기도 하고 면류관처럼 머리에 쓰기도 하며

37 Oznajmiłbym mu liczbę swoich kroków; zbliżyłbym się do niego jak książę.

내 걸음의 수효를 그에게 고하고 왕족처럼 그를 가까이 하였으리라

38 Jeśli moja ziemia wołała przeciwko mnie, jeśli razem z nią płakały jej bruzdy;

언제 내 토지가 부르짖어 나를 책망하며 그 이랑이 일시에 울었던가

39 Jeśli spożywałem z jej plonów bez zapłaty, jeśli jej właścicieli pozbawiłem życia;

언제 내가 값을 내지 않고 그 소산물을 먹고 그 소유주로 생명을 잃게 하였던가

40 Niech rosną ciernie zamiast pszenicy i sam kąkol zamiast jęczmienia. Skończyły się słowa Hioba.

그리하였으면 밀 대신에 찔레가 나고 보리 대신에 잡풀이 나는 것이 마땅하니라 하고 욥의 말이 그치니라