Hioba 31

1 Zawarłem przymierze ze swoimi oczami; jak mógłbym więc myśleć o pannie?

I made a covenant with mine eyes; How then could I gaze upon a maid?

2 Jaki bowiem byłby dział od Boga z góry? I jakie byłoby dziedzictwo od Wszechmocnego z wysoka?

For what is the portion appointed by God from above, And the inheritance allotted by the Almighty from on high?

3 Czy zatracenie nie jest [przygotowane] dla niegodziwych i sroga pomsta dla czyniących nieprawość?

Is not destruction for the wicked, And ruin for the workers of iniquity?

4 Czyż on nie widzi moich dróg i nie liczy wszystkich moich kroków?

Doth He not see my ways, And number all my steps?

5 Jeśli postępowałem kłamliwie, jeśli moja noga spieszyła się do oszustwa;

If I have walked with falsehood, And if my foot hath hasted to deceit,

6 To niech zważy mnie na wadze sprawiedliwej i niech Bóg pozna moją prawość.

Let him weigh me in an even balance; Yea, let God know my integrity!

7 Jeśli moja noga zboczyła z drogi i moje serce poszło za moimi oczami, i jeśli jakaś zmaza przylgnęła do moich rąk;

If my steps have turned aside from the way, And my heart gone after mine eyes, Or if any stain hath cleaved to my hand,

8 Wtedy niech ja sieję, a inny spożywa, niech moje latorośle będą wykorzenione.

Then I may sow, and another eat; And what I plant, may it be rooted up!

9 Jeśli moje serce uwiodła kobieta i jeśli czyhałem pod drzwiami swego bliźniego;

If my heart hath been enticed by a woman, Or if I have watched at my neighbor's door,

10 To niech moja żona mieli innemu i niech inni się nad nią schylają.

Then let my wife grind for another, And let other men lie with her!

11 [Jest] to bowiem haniebny czyn, karygodna nieprawość;

For this were a heinous crime, Even a transgression to be punished by the judges;

12 To jest ogień, który pożera aż do zatracenia i może wykorzenić cały mój dobytek.

Yea, it were a fire that would consume to destruction, And root out all my increase.

13 Jeśli zlekceważyłem sprawę swojego sługi albo swojej służącej, gdy wiedli spór ze mną;

If I have refused justice to my man-servant or maid-servant, When they had a controversy with me,

14 Co zrobię, gdy Bóg powstanie? Gdy mnie nawiedzi, co mu odpowiem?

Then what shall I do when God riseth up? And when he visiteth, what shall I answer him?

15 Czy ten, który mnie stworzył w łonie, nie stworzył też jego? Czy nie on jeden ukształtował nas w łonie?

Did not He that made me in the womb make him? Did not one fashion us in the womb?

16 Jeśli odmówiłem prośbie ubogich i jeśli zasmuciłem oczy wdowy;

If I have refused the poor their desire, And caused the eyes of the widow to fail;

17 Jeśli sam jadłem swoją kromkę [i] nie jadła z niej sierota;

If I have eaten my morsel alone, And the fatherless hath not partaken of it;

18 (Od swojej młodości bowiem wychowywałem ją jak ojciec, a od łona swojej matki prowadziłem [wdowę]);

(Nay, from my youth he grew up with me as with a father, And I have helped the widow from my mother's womb; )

19 Jeśli widziałem ginącego z powodu braku ubrania albo biedaka bez okrycia;

If I have seen any one perishing for want of clothing, Or any poor man without covering;

20 Jeśli jego biodra nie błogosławiły mi dlatego, że się zagrzał wełną moich owiec;

If his loins have not blessed me, And he hath not been warmed with the fleece of my sheep;

21 Jeśli podniosłem rękę przeciwko sierocie, gdy widziałem w bramie swoją pomoc;

If I have shaken my hand against the fatherless, Because I saw my help in the gate, —

22 Wtedy niech odpadnie mój bark od karku, a niech moje ramię wyjdzie ze stawu.

Then may my shoulder fill from its blade, And my fore-arm be broken from its bone!

23 Bałem się bowiem klęski od Boga, a przed jego majestatem nie mógłbym [się ostać].

For destruction from God was a terror to me, And before his majesty I could do nothing.

24 Jeśli pokładałem w złocie swoją nadzieję, a do czystego złota mówiłem: [Ty jesteś] moją ufnością;

If I have made gold my trust, Or said to the fine gold, Thou art my confidence;

25 Jeśli radowałem się ze swojego wielkiego bogactwa i [tego], że moja ręka nabyła wiele;

If I have rejoiced, because my wealth was great, And my hand had found abundance;

26 Jeśli patrzyłem na słońce, gdy świeciło, i na księżyc, gdy sunął wspaniale;

If I have beheld the sun in his splendor, Or the moon advancing in brightness,

27 A moje serce dało się uwieść potajemnie i moje usta całowały moją rękę;

And my heart hath been secretly enticed, And my mouth hath kissed my hand,

28 I to byłaby nieprawość karygodna, bo zaparłbym się Boga z wysoka.

This also were a crime to be punished by the judge; For I should have denied the God who is above.

29 Jeśli cieszyłem się z upadku tego, który mnie nienawidzi, jeśli wyniosłem się, gdy mu się źle wiodło;

If I have rejoiced at the destruction of him that hated me, And exulted when evil came upon him;

30 (Nawet nie pozwoliłem zgrzeszyć swoim ustom, pragnąc przekleństwa na jego duszy);

(Nay, I have not suffered my mouth to sin, By asking with curses his life; )

31 Czy ludzie z mojego namiotu nie mówili: Obyśmy mieli z jego mięsa! Nie możemy się najeść.

If the men of my tent have not exclaimed, “Who is there that hath not been satisfied with his meat?”

32 Obcy nie nocował na dworze, swoje drzwi otwierałem podróżnemu.

The stranger did not lodge in the street; I opened my doors to the traveller.

33 Jeśli ukrywałem swoje przestępstwa jak Adam i chowałem w zanadrzu swoją nieprawość;

Have I, after the manner of men, hidden my transgression, Concealing my iniquity in my bosom,

34 Czy strach przed wielką zgrają albo pogarda bliskich przeraziły mnie, abym milczał i nie wychodził [za] drzwi?

Then let me be confounded before the great multitude! Let the contempt of families cover me with shame! Yea, let me keep silence! let me never appear abroad!

35 Obym miał kogoś, kto by mnie wysłuchał! Oto moja prośba, [aby] Wszechmogący odpowiedział mi i aby mój wróg napisał księgę.

O that there were one who would hear me! Behold my signature! let the Almighty answer me. And let mine adversary write down his charge!

36 Czy nie nosiłbym jej na swoim ramieniu i nie przywiązałbym jej sobie [jak] koronę?

Truly I would wear it upon my shoulder; I would bind it upon me as a crown.

37 Oznajmiłbym mu liczbę swoich kroków; zbliżyłbym się do niego jak książę.

I would disclose to him all my steps; I would approach him like a prince.

38 Jeśli moja ziemia wołała przeciwko mnie, jeśli razem z nią płakały jej bruzdy;

If my land cry out against me, And its furrows bewail together;

39 Jeśli spożywałem z jej plonów bez zapłaty, jeśli jej właścicieli pozbawiłem życia;

If I have eaten of its fruits without payment, And wrung out the life of its owners,

40 Niech rosną ciernie zamiast pszenicy i sam kąkol zamiast jęczmienia. Skończyły się słowa Hioba.

Let thorns grow up instead of wheat, And noxious weeds instead of barley. The words of Job are ended.