Hioba 30

1 Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi ode mnie, ci, których ojców nie uznałbym za godnych, by postawić ich z psami swojej trzody.

然るに今は我よりも年少き者等われを笑ふ 彼等の父は我が賤しめて群の犬と並べ置くことをもせざりし者なり

2 Na cóż by mi się przydała siła ich rąk, u których zginęła starość?

またかれらの手の力もわれに何の用をかなさん 彼らは其氣力すでに衰へたる者なり

3 Byli samotni z powodu niedostatku i głodu i uciekali na pustkowie ciemne, jałowe i spustoszone.

かれらは缺乏と饑とによりて痩おとろへ 荒かつ廢れたる暗き野にて乾ける地を咬む

4 Zrywają sobie malwę przy krzakach i korzenie jałowcowe na pokarm.

すなはち灌木の中にて藜を摘み苕の根を食物となす

5 Wygnano ich spośród [ludzi], wołano za nimi jak [za] złodziejem;

彼らは人の中より逐いださる 盜賊を追ふがごとくに人かれらを追ふて呼はる

6 Tak że musieli mieszkać w rozpadlinach dolin, w jaskiniach podziemnych i skałach.

彼等は懼ろしき谷に住み 土坑および磐穴に居り

7 Między krzakami ryczeli, gromadzili się pod pokrzywami.

灌木の中に嘶なき 荊棘の下に偃す

8 [To byli] synowie ludzi wzgardzonych i synowie [ludzi] nikczemnych, podlejsi niż [proch] ziemi.

彼らは愚蠢なる者の子 卑むべき者の子にして國より撃いださる

9 Ale teraz jestem [tematem] ich pieśni, stałem się [tematem] ich przysłowia.

しかるに今は我かれらの歌謠に成り 彼らの嘲哢となれり

10 Brzydzą się mną i oddalają się ode mnie, nie wstydzą się pluć mi w twarz.

かれら我を厭ふて遠く我を離れ またわが面に唾することを辭まず

11 A ponieważ on rozluźnił mój sznur i upokorzył mnie, oni też rzucili przede mnie wędzidło.

神わが綱を解て我をなやましたまへば彼等もわが前にその韁を縱せり

12 Po [mojej] prawicy powstają młodzieńcy, odtrącają moje nogi i torują przeciwko mnie swoje drogi zguby.

この輩わが右に起あがり わが足を推のけ我にむかひて滅亡の路を築く

13 Popsuli moją ścieżkę i przyczynili się do mojej nędzy, a nie mają pomocnika.

彼らは自ら便なき者なれども尚わが逕を毀ち わが滅亡を促す

14 Napadli [na mnie] niczym przez szeroki wyłom i wśród spustoszenia nacierali [na mnie].

かれらは石垣の大なる崩口より入がごとくに進み來り 破壞の中にてわが上に乗かかり

15 Strach obrócił się przeciwko mnie, ściga moją duszę jak wiatr. Moje szczęście przemija jak chmura.

懼ろしき事わが身に臨み 風のごとくに我が尊榮を吹はらふ わが福祿は雲のごとくに消失す

16 A teraz rozpływa się we mnie moja dusza, ogarnęły mnie dni cierpienia;

今はわが心われの衷に鎔て流れ 患難の日かたく我を執ふ

17 W nocy ból przeszywa moje kości, a moje żyły nie mają odpoczynku.

夜にいれば我骨刺れて身を離る わが身を噬む者つひに休むこと無し

18 Z powodu wielkiego cierpienia zmieniła się moja szata i ściska mnie jak kołnierz mej tuniki.

わが疾病の大なる能によりてわが衣服は醜き樣に變り 裏衣の襟の如くに我身に固く附く

19 Wrzucił mnie w błoto, stałem się podobny do prochu i popiołu.

神われを泥の中に投こみたまひて我は塵灰に等しくなれり

20 Wołam do ciebie, ale nie słuchasz mnie; staję, a na mnie nie patrzysz.

われ汝にむかひて呼はるに汝答へたまはず 我立をるに 汝只われをながめ居たまふ

21 Stałeś się dla mnie okrutny, sprzeciwiasz mi się swoją mocną ręką.

なんぢは我にむかひて無情なりたまひ 御手の能力をもて我を攻撃たまふ

22 Unosisz mnie na wietrze [i] wsadzasz mnie na niego, a rozwiewasz mój dobytek.

なんぢ我を擧げ風の上に乗て負去しめ 大風の音とともに消亡しめたまふ

23 Wiem bowiem, że wydasz mnie na śmierć i do domu przeznaczonego dla wszystkich żyjących.

われ知る汝はわれを死に歸らしめ一切の生物の終に集る家に歸らしめたまはん

24 Do grobu jednak nie ściągnie [swej] ręki, choćby wołali, gdy będzie niszczyć.

かれは必ず荒垤にむかひて手を舒たまふこと有じ 假令人滅亡に陷るとも是等の事のために號呼ぶことをせん

25 Czy nie płakałem nad strapionym? Czy moja dusza nie smuciła się nad ubogim?

苦みて日を送る者のために我哭ざりしや 貧しき者のために我心うれへざりしや

26 Gdy oczekiwałem dobra, oto przyszło zło; a gdy spodziewałem się światła, przyszła ciemność.

われ吉事を望みしに凶事きたり 光明を待しに黒暗きたれり

27 Moje wnętrze zawrzało [i] nie uspokoiło się; zaskoczyły mnie dni utrapienia.

わが膓沸かへりて安からず 患難の日我に追及ぬ

28 Chodzę sczerniały, [ale] nie od słońca; powstaję i wołam w zgromadzeniu.

われは日の光を蒙らずして哀しみつつ歩き 公會の中に立て助を呼もとむ

29 Stałem się bratem smoków, a towarzyszem młodych strusiów.

われは山犬の兄弟となり 駝鳥の友となれり

30 Moja skóra poczerniała na mnie i moje kości są spalone od gorączki.

わが皮は黒くなりて剥落ち わが骨は熱によりて焚け

31 Moja harfa zamieniła się w lament, a mój flet – w głos płaczących.

わが琴は哀の音となり わが笛は哭の聲となれり