Hioba 30
1 Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi ode mnie, ci, których ojców nie uznałbym za godnych, by postawić ich z psami swojej trzody.
| ועתה שחקו עלי-- צעירים ממני לימים אשר-מאסתי אבותם-- לשית עם-כלבי צאני |
2 Na cóż by mi się przydała siła ich rąk, u których zginęła starość?
| גם-כח ידיהם למה לי עלימו אבד כלח |
3 Byli samotni z powodu niedostatku i głodu i uciekali na pustkowie ciemne, jałowe i spustoszone.
| בחסר ובכפן גלמוד הערקים ציה--אמש שואה ומשאה |
4 Zrywają sobie malwę przy krzakach i korzenie jałowcowe na pokarm.
| הקטפים מלוח עלי-שיח ושרש רתמים לחמם |
5 Wygnano ich spośród [ludzi], wołano za nimi jak [za] złodziejem;
| מן-גו יגרשו יריעו עלימו כגנב |
6 Tak że musieli mieszkać w rozpadlinach dolin, w jaskiniach podziemnych i skałach.
| בערוץ נחלים לשכן חרי עפר וכפים |
7 Między krzakami ryczeli, gromadzili się pod pokrzywami.
| בין-שיחים ינהקו תחת חרול יספחו |
8 [To byli] synowie ludzi wzgardzonych i synowie [ludzi] nikczemnych, podlejsi niż [proch] ziemi.
| בני-נבל גם-בני בלי-שם-- נכאו מן-הארץ |
9 Ale teraz jestem [tematem] ich pieśni, stałem się [tematem] ich przysłowia.
| ועתה נגינתם הייתי ואהי להם למלה |
10 Brzydzą się mną i oddalają się ode mnie, nie wstydzą się pluć mi w twarz.
| תעבוני רחקו מני ומפני לא-חשכו רק |
11 A ponieważ on rozluźnił mój sznur i upokorzył mnie, oni też rzucili przede mnie wędzidło.
| כי-יתרו (יתרי) פתח ויענני ורסן מפני שלחו |
12 Po [mojej] prawicy powstają młodzieńcy, odtrącają moje nogi i torują przeciwko mnie swoje drogi zguby.
| על-ימין פרחח יקומו רגלי שלחו ויסלו עלי ארחות אידם |
13 Popsuli moją ścieżkę i przyczynili się do mojej nędzy, a nie mają pomocnika.
| נתסו נתיבתי להותי יעילו לא עזר למו |
14 Napadli [na mnie] niczym przez szeroki wyłom i wśród spustoszenia nacierali [na mnie].
| כפרץ רחב יאתיו תחת שאה התגלגלו |
15 Strach obrócił się przeciwko mnie, ściga moją duszę jak wiatr. Moje szczęście przemija jak chmura.
| ההפך עלי בלהות תרדף כרוח נדבתי וכעב עברה ישעתי |
16 A teraz rozpływa się we mnie moja dusza, ogarnęły mnie dni cierpienia;
| ועתה--עלי תשתפך נפשי יאחזוני ימי-עני |
17 W nocy ból przeszywa moje kości, a moje żyły nie mają odpoczynku.
| לילה--עצמי נקר מעלי וערקי לא ישכבון |
18 Z powodu wielkiego cierpienia zmieniła się moja szata i ściska mnie jak kołnierz mej tuniki.
| ברב-כח יתחפש לבושי כפי כתנתי יאזרני |
19 Wrzucił mnie w błoto, stałem się podobny do prochu i popiołu.
| הרני לחמר ואתמשל כעפר ואפר |
20 Wołam do ciebie, ale nie słuchasz mnie; staję, a na mnie nie patrzysz.
| אשוע אליך ולא תענני עמדתי ותתבנן בי |
21 Stałeś się dla mnie okrutny, sprzeciwiasz mi się swoją mocną ręką.
| תהפך לאכזר לי בעצם ידך תשטמני |
22 Unosisz mnie na wietrze [i] wsadzasz mnie na niego, a rozwiewasz mój dobytek.
| תשאני אל-רוח תרכיבני ותמגגני תשוה (תשיה) |
23 Wiem bowiem, że wydasz mnie na śmierć i do domu przeznaczonego dla wszystkich żyjących.
| כי-ידעתי מות תשיבני ובית מועד לכל-חי |
24 Do grobu jednak nie ściągnie [swej] ręki, choćby wołali, gdy będzie niszczyć.
| אך לא-בעי ישלח-יד אם-בפידו להן שוע |
25 Czy nie płakałem nad strapionym? Czy moja dusza nie smuciła się nad ubogim?
| אם-לא בכיתי לקשה-יום עגמה נפשי לאביון |
26 Gdy oczekiwałem dobra, oto przyszło zło; a gdy spodziewałem się światła, przyszła ciemność.
| כי טוב קויתי ויבא רע ואיחלה לאור ויבא אפל |
27 Moje wnętrze zawrzało [i] nie uspokoiło się; zaskoczyły mnie dni utrapienia.
| מעי רתחו ולא-דמו קדמני ימי-עני |
28 Chodzę sczerniały, [ale] nie od słońca; powstaję i wołam w zgromadzeniu.
| קדר הלכתי בלא חמה קמתי בקהל אשוע |
29 Stałem się bratem smoków, a towarzyszem młodych strusiów.
| אח הייתי לתנים ורע לבנות יענה |
30 Moja skóra poczerniała na mnie i moje kości są spalone od gorączki.
| עורי שחר מעלי ועצמי-חרה מני-חרב |
31 Moja harfa zamieniła się w lament, a mój flet – w głos płaczących.
| ויהי לאבל כנרי ועגבי לקול בכים |
