Hioba 30
1 Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi ode mnie, ci, których ojców nie uznałbym za godnych, by postawić ich z psami swojej trzody.
“But now men who are younger than I am make fun of me— men whose fathers I greatly despised, with the result that I would not even have allowed them to help my dogs guard my sheep.
2 Na cóż by mi się przydała siła ich rąk, u których zginęła starość?
They were men who were old and (weak/worn out); so (what could I gain from them working for me?/I would have gained nothing from them working for me.) [RHQ]
3 Byli samotni z powodu niedostatku i głodu i uciekali na pustkowie ciemne, jałowe i spustoszone.
They were very poor and hungry, with the result that they chewed on roots [at night] in dry and desolate places.
4 Zrywają sobie malwę przy krzakach i korzenie jałowcowe na pokarm.
They pulled up plants in the desert [and ate them] and warmed themselves by [burning] the roots of broom trees.
5 Wygnano ich spośród [ludzi], wołano za nimi jak [za] złodziejem;
Everyone shouted at them as though they were thieves and expelled them [from their areas].
6 Tak że musieli mieszkać w rozpadlinach dolin, w jaskiniach podziemnych i skałach.
They were forced to live in caves in the hills, in holes in the ground, and in the sides of cliffs.
7 Między krzakami ryczeli, gromadzili się pod pokrzywami.
In the bushes they howled [like animals because they were hungry], and they huddled together under thornbushes.
8 [To byli] synowie ludzi wzgardzonych i synowie [ludzi] nikczemnych, podlejsi niż [proch] ziemi.
They were people without good sense, whose names no one knows; they have been expelled from the land [where they were born].
9 Ale teraz jestem [tematem] ich pieśni, stałem się [tematem] ich przysłowia.
“And now their [children] sing songs to make fun of me. They tell jokes about me.
10 Brzydzą się mną i oddalają się ode mnie, nie wstydzą się pluć mi w twarz.
They are disgusted with me, and they [usually] stay away from me, [but when they see me, ] they are happy to spit in my face.
11 A ponieważ on rozluźnił mój sznur i upokorzył mnie, oni też rzucili przede mnie wędzidło.
Because [it is as though] [MET] God has cut my bowstring, [he has caused me to be unable to defend myself, ] and he has humbled me, and my enemies have done to me whatever they wanted.
12 Po [mojej] prawicy powstają młodzieńcy, odtrącają moje nogi i torują przeciwko mnie swoje drogi zguby.
(Gangs/Groups of violent youths) attack me and force me to run away; they prepare to destroy me.
13 Popsuli moją ścieżkę i przyczynili się do mojej nędzy, a nie mają pomocnika.
They prevent me from escaping, and they [do] not [need] anyone to help them (OR, there is no one to help me).
14 Napadli [na mnie] niczym przez szeroki wyłom i wśród spustoszenia nacierali [na mnie].
[It is as though I am a city wall and] [SIM] they have broken through the wall, and they have come crashing down on me.
15 Strach obrócił się przeciwko mnie, ściga moją duszę jak wiatr. Moje szczęście przemija jak chmura.
I am very terrified; My dignity/honor has been taken away as though [SIM] [it has been] blown away by the wind, and my prosperity has disappeared like [SIM] clouds disappear.
16 A teraz rozpływa się we mnie moja dusza, ogarnęły mnie dni cierpienia;
“And now I [SYN] am about to die [IDM]; I suffer every day.
17 W nocy ból przeszywa moje kości, a moje żyły nie mają odpoczynku.
My bones ache during the night, and the pain that torments me never stops.
18 Z powodu wielkiego cierpienia zmieniła się moja szata i ściska mnie jak kołnierz mej tuniki.
[It is as though God] seizes my clothes and chokes me with the collar of my coat.
19 Wrzucił mnie w błoto, stałem się podobny do prochu i popiołu.
He has thrown me into the mud; I am [not worth anything more than] dust and ashes.
20 Wołam do ciebie, ale nie słuchasz mnie; staję, a na mnie nie patrzysz.
“I cry out to God, but he does not answer/help me; I stand up [and pray], but he does not pay any attention.
21 Stałeś się dla mnie okrutny, sprzeciwiasz mi się swoją mocną ręką.
He acts very cruelly toward me; with all of his power [MTY] he causes me to suffer.
22 Unosisz mnie na wietrze [i] wsadzasz mnie na niego, a rozwiewasz mój dobytek.
He [allows] the wind to lift me up and blow me away, and he tosses me up and down in a violent storm.
23 Wiem bowiem, że wydasz mnie na śmierć i do domu przeznaczonego dla wszystkich żyjących.
I know that he will cause me to die, which is what happens to everyone [MTY] who is alive.
24 Do grobu jednak nie ściągnie [swej] ręki, choćby wołali, gdy będzie niszczyć.
“When people experience disasters, and they sit on a pile of ruins and cry out for help, others surely [RHQ] reach out their hand to help them.
25 Czy nie płakałem nad strapionym? Czy moja dusza nie smuciła się nad ubogim?
[That is what I did previously]. I wept for people who were experiencing troubles, and I felt sorry for poor/needy people.
26 Gdy oczekiwałem dobra, oto przyszło zło; a gdy spodziewałem się światła, przyszła ciemność.
But when I expected good things [to happen to me], evil things happened; when I waited for light/happiness, all I experienced was darkness/unhappiness [MET].
27 Moje wnętrze zawrzało [i] nie uspokoiło się; zaskoczyły mnie dni utrapienia.
I am very distressed [IDM], all the time; I suffer every day.
28 Chodzę sczerniały, [ale] nie od słońca; powstaję i wołam w zgromadzeniu.
I go about very discouraged; I stand up and plead for people to help me.
29 Stałem się bratem smoków, a towarzyszem młodych strusiów.
My wailing sounds as sad as [MET] the cries of jackals/foxes and ostriches.
30 Moja skóra poczerniała na mnie i moje kości są spalone od gorączki.
My skin has become dark/black and is peeling off, and I have a fever [which causes my body to feel like it is] burning.
31 Moja harfa zamieniła się w lament, a mój flet – w głos płaczących.
Previously, I played joyful music on my harp and with my flute, but now I play only the sad music of those who mourn.”
