Hioba 3
1 Potem Hiob otworzył swoje usta i przeklinał swój dzień.
After this opened Job his mouth, and cursed his day.
2 Hiob odezwał się i zawołał:
And Job spake, and said,
3 Niech zginie dzień, w którym się urodziłem, i noc, [w którą] powiedziano: Poczęty mężczyzna.
Let the day perish wherein I was born, and the night [in which] it was said, There is a man child conceived.
4 Niech ten dzień stanie się ciemnością, niech o niego nie troszczy się Bóg z wysokości i nie oświetla go światłość.
Let that day be darkness; let not God regard it from above, neither let the light shine upon it.
5 Niech go pokryje ciemność i cień śmierci, niech go ogarnie obłok i przerazi mrok dnia.
Let darkness and the shadow of death stain it; let a cloud dwell upon it; let the blackness of the day terrify it.
6 Niech tą nocą zawładnie ciemność, niech nie będzie liczona wśród dni roku [i] nie wejdzie w liczbę miesięcy.
As [for] that night, let darkness seize upon it; let it not be joined unto the days of the year, let it not come into the number of the months.
7 Niech ta noc będzie samotna, niech nie będzie w niej radosnego śpiewu.
Lo, let that night be solitary, let no joyful voice come therein.
8 Niech przeklną ją ci, którzy przeklinają dzień, którzy są gotowi podnieść swój lament.
Let them curse it that curse the day, who are ready to raise up their mourning.
9 Niech gwiazdy zaćmią się [o] zmierzchu, niech nie doczeka się światła ani nie zobaczy zorzy porannej;
Let the stars of the twilight thereof be dark; let it look for light, but [have] none; neither let it see the dawning of the day:
10 Bo nie zamknęła drzwi łona mej [matki] i nie ukryła smutku przed moimi oczami.
Because it shut not up the doors of my [mother’s] womb, nor hid sorrow from mine eyes.
11 Czemu nie umarłem w łonie? [Czemu] nie zginąłem, kiedy wyszedłem z łona?
Why died I not from the womb? [why] did I [not] give up the ghost when I came out of the belly?
12 Czemu przyjęły mnie kolana? Czemu [przyjęły mnie] piersi, abym mógł [je] ssać?
Why did the knees prevent me? or why the breasts that I should suck?
13 Teraz bowiem leżałbym i trwał w spokoju, spałbym i odpoczywał;
For now should I have lain still and been quiet, I should have slept: then had I been at rest,
14 Z królami i z doradcami ziemi, którzy sobie budowali opustoszałe miejsca;
With kings and counsellors of the earth, which built desolate places for themselves;
15 Albo z książętami, którzy mieli złoto i napełnili swe domy srebrem;
Or with princes that had gold, who filled their houses with silver:
16 Albo [czemu] nie stałem się jak ukryty, martwy płód, jak niemowlęta, [które] nie widziały światła?
Or as an hidden untimely birth I had not been; as infants [which] never saw light.
17 Tam bezbożni przestają straszyć, tam pozbawieni siły odpoczywają.
There the wicked cease [from] troubling; and there the weary be at rest.
18 Tam więźniowie razem wypoczywają i nie słyszą głosu ciemięzcy.
[There] the prisoners rest together; they hear not the voice of the oppressor.
19 Mały i wielki [są] tam sobie równi i niewolnik jest wolny od swego pana.
The small and great are there; and the servant [is] free from his master.
20 Czemu nędznemu dane jest światło, a życie [tym], którzy są rozgoryczeni na duszy;
Wherefore is light given to him that is in misery, and life unto the bitter [in] soul;
21 Którzy z tęsknotą wypatrują śmierci, a [ta] nie przychodzi, choć jej szukają pilniej niż ukrytych skarbów;
Which long for death, but it [cometh] not; and dig for it more than for hid treasures;
22 Którzy wielce się radują i cieszą, kiedy grób znajdują?
Which rejoice exceedingly, [and] are glad, when they can find the grave?
23 [Czemu dane jest światło] człowiekowi, którego droga jest ukryta i którego Bóg osaczył?
[Why is light given] to a man whose way is hid, and whom God hath hedged in?
24 Kiedy bowiem mam jeść, przychodzi moje wzdychanie, a moje jęki rozchodzą się jak woda;
For my sighing cometh before I eat, and my roarings are poured out like the waters.
25 Bo to, czego się bałem, spotkało mnie, a to, czego się obawiałem, spadło na mnie.
For the thing which I greatly feared is come upon me, and that which I was afraid of is come unto me.
26 Nie byłem bezpieczny, nie miałem spokoju ani odpoczynku, a jednak nadeszła trwoga.
I was not in safety, neither had I rest, neither was I quiet; yet trouble came.
