Hioba 3
1 Potem Hiob otworzył swoje usta i przeklinał swój dzień.
After this Job opened his mouth, and cursed his day,
2 Hiob odezwał się i zawołał:
And he said:
3 Niech zginie dzień, w którym się urodziłem, i noc, [w którą] powiedziano: Poczęty mężczyzna.
Let the day perish wherein I was born, and the night in which it was said: A man child is conceived.
4 Niech ten dzień stanie się ciemnością, niech o niego nie troszczy się Bóg z wysokości i nie oświetla go światłość.
Let that day be turned into darkness, let not God regard it from above, and let not the light shine upon it.
5 Niech go pokryje ciemność i cień śmierci, niech go ogarnie obłok i przerazi mrok dnia.
Let darkness, and the shadow of death cover it, let a mist overspread it, and let it be wrapped up in bitterness.
6 Niech tą nocą zawładnie ciemność, niech nie będzie liczona wśród dni roku [i] nie wejdzie w liczbę miesięcy.
Let a darksome whirlwind seize upon that night, let it not be counted in the days of the year, nor numbered in the months.
7 Niech ta noc będzie samotna, niech nie będzie w niej radosnego śpiewu.
Let that night be solitary, and not worthy of praise.
8 Niech przeklną ją ci, którzy przeklinają dzień, którzy są gotowi podnieść swój lament.
Let them curse it who curse the day. who are ready to raise up a leviathan:
9 Niech gwiazdy zaćmią się [o] zmierzchu, niech nie doczeka się światła ani nie zobaczy zorzy porannej;
Let the stars be darkened with the mist thereof: let it expect light and not see it, nor the rising of the dawning of the day:
10 Bo nie zamknęła drzwi łona mej [matki] i nie ukryła smutku przed moimi oczami.
Because it shut not up the doors of the womb that bore me, nor took away evils from my eyes.
11 Czemu nie umarłem w łonie? [Czemu] nie zginąłem, kiedy wyszedłem z łona?
Why did I not die in the womb, why did I not perish when I came out of the belly?
12 Czemu przyjęły mnie kolana? Czemu [przyjęły mnie] piersi, abym mógł [je] ssać?
Why received upon the knees? why suckled at the breasts?
13 Teraz bowiem leżałbym i trwał w spokoju, spałbym i odpoczywał;
For now I should have been asleep and still, and should have rest in my sleep.
14 Z królami i z doradcami ziemi, którzy sobie budowali opustoszałe miejsca;
With kings and consuls of the earth, who build themselves solitudes:
15 Albo z książętami, którzy mieli złoto i napełnili swe domy srebrem;
Or with princes, that possess gold, and All their houses with silver:
16 Albo [czemu] nie stałem się jak ukryty, martwy płód, jak niemowlęta, [które] nie widziały światła?
Or as a hidden untimely birth I should not be, or as they that being conceived have not seen the light.
17 Tam bezbożni przestają straszyć, tam pozbawieni siły odpoczywają.
There the wicked cease from tumult, and there the wearied in strength are at rest.
18 Tam więźniowie razem wypoczywają i nie słyszą głosu ciemięzcy.
And they sometime bound together without disquiet, have not heard the voice of the oppressor.
19 Mały i wielki [są] tam sobie równi i niewolnik jest wolny od swego pana.
The small and great are there, and the servant is free from his master.
20 Czemu nędznemu dane jest światło, a życie [tym], którzy są rozgoryczeni na duszy;
Why is light given to him that is in misery, and life to them that are in bitterness of soul?
21 Którzy z tęsknotą wypatrują śmierci, a [ta] nie przychodzi, choć jej szukają pilniej niż ukrytych skarbów;
That look for death, and it cometh not, as they that dig for a treasure:
22 Którzy wielce się radują i cieszą, kiedy grób znajdują?
And they rejoice exceedingly when they have found the grave.
23 [Czemu dane jest światło] człowiekowi, którego droga jest ukryta i którego Bóg osaczył?
To a man whose way is hidden, and God hath surrounded him with darkness?
24 Kiedy bowiem mam jeść, przychodzi moje wzdychanie, a moje jęki rozchodzą się jak woda;
Before I eat I sigh: and as overflowing waters, so is my roaring:
25 Bo to, czego się bałem, spotkało mnie, a to, czego się obawiałem, spadło na mnie.
For the fear which I feared hath come upon me: and that which I was afraid of, hath befallen me.
26 Nie byłem bezpieczny, nie miałem spokoju ani odpoczynku, a jednak nadeszła trwoga.
Have I not dissembled? have I not kept silence? have I not been quiet? and indignation is come upon me.
