Hioba 29
1 Hiob ciągnął swoją przypowieść i mówił:
Job spoke again,
2 Obym był taki jak za dawnych miesięcy, za [tych] dni, w których Bóg mnie strzegł;
“I wish/desire that I could be like I was previously, during the years when God took care of me.
3 Gdy jego pochodnia świeciła nad moją głową, a przy jego świetle przechodziłem w ciemności;
During those years, [it was as though] God’s lamp [MET] shone on me and gave me light while I walked in the darkness.
4 Taki, jaki byłem za dni swojej młodości, gdy tajemnica Boga pozostawała nad moim namiotem;
At that time I was young and strong, and because God was my friend, [he protected] [PRS] my tent.
5 Gdy Wszechmocny był jeszcze ze mną i otaczały mnie moje dzieci;
Almighty [God] was with me during those years when all my children were around me.
6 Gdy moje ścieżki opływały w masło, a opoka wylewała mi źródła oliwy;
[My herds] provided me with plenty of milk, and streams of oil flowed from the rock where my olives were pressed.
7 Gdy wychodziłem do bramy przez miasto i na rynku przygotowałem sobie miejsce.
“Whenever I went to [the place where the elders gathered at] the city gate, I sat down with them,
8 Widząc mnie, młodzi ukrywali się, a starcy podnosili się i stali.
and when the young men saw me, they stepped aside [respectfully], and the old men [also] stood [respectfully].
9 Książęta przestawali mówić i kładli rękę na swoich ustach.
The leaders of the people stopped talking [DOU],
10 Głos dostojników cichł, a ich język przylegał im do podniebienia.
and even the most important men became quiet and ceased talking [MTY] [in order to hear me speak to them].
11 Ucho, które mnie słyszało, błogosławiło mnie, a oko, które mnie widziało, dawało o mnie świadectwo;
When they [SYN] all heard [what I told them], they said good things about me. When they [SYN] saw me (OR, what I had done), they commended me,
12 Bo wybawiałem ubogiego, gdy wołał, sierotę oraz tego, który nie miał pomocnika.
because I had helped the poor people when they cried out for help and I aided/helped orphans who had no one else to help them.
13 Błogosławieństwo ginącego przychodziło do mnie, a serce wdowy radowałem.
Those who were suffering and about to die praised [PRS] me, and I caused widows [SYN] to sing joyfully, [because of my helping them].
14 Przyoblekłem się w sprawiedliwość i ona mnie okryła. Mój sąd był jak płaszcz i korona.
I always acted justly; my continually doing that was like [MET] a robe that I wore and a turban [that was wrapped around my head].
15 Byłem oczami dla ślepego, a nogami dla chromego.
[It was as though] [MET] I was eyes for blind people and feet for people who were lame.
16 Byłem ojcem ubogich, a sprawę, której nie znałem, badałem.
I was [like] [MET] a father to poor people, and in courts I defended those who were strangers.
17 I kruszyłem szczękę niegodziwca, a z jego zębów wydzierałem łup.
My causing wicked people [to be unable to continue oppressing others was like] [MET] breaking the fangs [of fierce wild animals] and forcing them to drop from their teeth/mouths the animals that they had caught/seized.
18 Dlatego powiedziałem: Umrę w swoim gnieździe, rozmnożę [swoje] dni jak piasek.
“At that time I thought, ‘Surely I will live securely, until I am very old [SIM], and I will die at home [with my family].’
19 Mój korzeń rozciągnął się przy wodach, a rosa trwała całą noc na moich gałązkach.
I was [like a tree] [MET] whose roots reach down into the water and whose branches become wet with dew each night.
20 Moja chwała odświeżała się we mnie, a mój łuk odnowił się w mojej ręce.
People always honored me, and I was always [strong like] [MET] a new bow.
21 Słuchali mnie i oczekiwali, przyjmowali moją radę w milczeniu.
“When I spoke, people waited to hear [what I would say] and remained silent until I advised them [what they should do].
22 Po moich słowach już nie mówili, moja mowa kropiła na nich.
After I finished speaking, they did not say any more; [it was as though] [MET] my words fell on their ears [like refreshing drops of rain].
23 Oczekiwali mnie jak deszczu, otwierali swe usta jak na późny deszcz.
They waited for me [to speak] like they wait for rain; they [appreciated what I said] like [MET] [farmers appreciate] the final rain in the spring [before the dry season].
24 [Jeśli] się śmiałem do nich, nie wierzyli, a światła mojej twarzy nie odrzucali.
When they were discouraged, I smiled at them [to encourage them]; they became encouraged when they saw that I approved of them.
25 Wytyczałem im drogę, siadałem na czele i przybywałem jak król wśród wojska, jak [ten], który smutnych pociesza.
I was their leader, and I decided what things [would be good for them to do]; I was among them like [SIM] a king who is among his troops; I was like someone who comforts [others] who are mourning.”
