Hioba 28
1 Doprawdy, istnieją złoża, [z których pochodzi] srebro, i miejsca, [gdzie] złoto się oczyszcza.
Sylv hev sin stad, der dei det finn, og gullet, som dei reinsa vinn,
2 Żelazo się wydobywa z ziemi, a miedź wytapia z kamienia.
og jarn fram or jordi fær, og kopar ut or steinen bræ’r;
3 Kładzie się kres ciemności i przeszukuje się wszystko dokładnie, kamienie [leżące] w ciemności i cieniu śmierci.
På natteskuggen gjer dei slutt og myrkheims steinar granskar ut.
4 Rzeka wyleje ze swego miejsca, tak że nie sposób ją przejść, zostaje [jednak] zahamowana przemysłem człowieka i odchodzi.
Djupt under by med annsamt liv i gruvor bergmenn kliv og sviv.
5 Z ziemi pochodzi chleb, lecz pod nią zamienia się jakby w ogień.
På jordi brødkorn fram dei driv, men inni upp som eld dei riv.
6 Jej kamienie zawierają szafiry i piasek złoty;
Safiren sit i steinar der, og der seg og gullklumpar ter,
7 Ścieżki do nich nie zna ptak ani nie widziało jej oko sępa.
Ei ørnen kjenner denne veg, for haukesyn han løyner seg.
8 Nie kroczą po niej dzikie zwierzęta ani lew nią nie przeszedł.
Ei stolte rovdyr vegen fann, og løva aldri gjeng på han.
9 Wyciąga swą rękę po krzemień, wywraca góry od korzenia;
På harde steinen dei handi legg; då sturtar mang ein bergevegg.
10 Ze skał wykuwa strumienie, a jego oko wypatruje każdej kosztownej rzeczy.
I berget seg gangar grev og skodar mang ein skatt so gjæv.
11 Nie pozwala rozlewać się rzekom, a ukryte rzeczy wywodzi [na] światło.
Dei dytter til for rennand’ å, det løynde fram for ljoset må.
12 Ale gdzie można znaleźć mądrość? Gdzie znajduje się miejsce rozumu?
Men visdomen, kvar er han å få? Og kvar skal ein vitet nå?
13 Człowiek nie zna jej ceny ani nie można jej znaleźć w ziemi żyjących.
Slett ingen veit hans verd og vinst; i manneheim han ikkje finst;
14 Głębia mówi: Nie ma jej we mnie. Morze powiada: U mnie też jej [nie ma].
Avgrunnen dyn: «Her ei han er!» Og havet segjer: «Ikkje her!»
15 Nie nabywa się jej za szczere złoto ani nie odważa się zapłaty [za] nią w srebrze.
Du kann’kje kjøpa han for gull, men sylv ei vega prisen full,
16 Nie można jej wycenić w złocie z Ofiru ani w onyksie drogocennym, ani w szafirze.
og ei for gull ifrå Ofir, ei for onyks, ei for safir.
17 Złoto i kryształ nie dorównają jej, nie można jej wymienić na klejnoty z czystego złota.
Ei gull og glas er nok til kaup, og ei til byte fingull-staup.
18 Nie [wypada] wspominać o koralach i perłach, bo nabycie mądrości przewyższa perły.
Korall, krystall gjeld ikkje her. Visdom er meir enn perlor verd.
19 Nie dorówna jej topaz z Etiopii i nie [można] jej wycenić w szczerym złocie.
Topas frå Kus er altfor ring, ja, reinast gull vert ingen ting.
20 Skąd więc mądrość pochodzi? I gdzie znajduje się miejsce rozumu?
Visdomen, kvar kjem han ifrå? Og kvar skal ein til vitet nå?
21 Przecież jest zakryta dla oczu wszystkich żyjących i utajona przed ptactwem niebieskim.
Det ingen veit på denne jord; ei fugl det fann, kvar helst han for.
22 Zniszczenie i śmierć mówią: Własnymi uszami usłyszałyśmy o jej sławie.
Avgrunn og daude segjer greidt: «Eit gjetord er alt det me veit.»
23 Bóg rozumie jej drogę, on zna jej miejsce.
Men Gud han kjenner denne veg; han veit kvar visdom løyner seg.
24 On bowiem patrzy na krańce ziemi i widzi wszystko, co jest pod niebem.
Han skodar heilt til heimsens tram, og under himmeln ser han fram.
25 Określił wagę wiatrom i odważył miarą wody.
Då vinden han med vegti vog og sette mål for vatnet og,
26 Gdy ustanowił prawo dla deszczu i drogę dla błyskawicy gromu;
då han gav regnet lovi si og ljomet veg å ganga i,
27 Wtedy ją widział i ogłosił; przygotował ją i przebadał.
då såg han og synte fram og granska honom umhugsam.
28 A do człowieka powiedział: Oto bojaźń Pana, ona jest mądrością, a odstąpienie od zła [jest] rozumem.
Til menneskja han sagde so: «I Herrens otte visdom sit, og fly det vonde, det er vit.»»
