< Hioba 28 >

1 Doprawdy, istnieją złoża, [z których pochodzi] srebro, i miejsca, [gdzie] złoto się oczyszcza.
He rua hoki to te hiriwa e puta mai ai, he wahi ano to te koura e whakarewaina ai.
2 Żelazo się wydobywa z ziemi, a miedź wytapia z kamienia.
He mea tango mai te rino no roto i te whenua; no te kamaka te parahi, he mea whakarewa.
3 Kładzie się kres ciemności i przeszukuje się wszystko dokładnie, kamienie [leżące] w ciemności i cieniu śmierci.
E whakatakotoria ana e te tangata he mutunga mai mo te pouri, e rapua ana e ia ki te tino tutukitanga atu nga kohatu o te pouri, o te atarangi o te mate.
4 Rzeka wyleje ze swego miejsca, tak że nie sposób ją przejść, zostaje [jednak] zahamowana przemysłem człowieka i odchodzi.
E pakaruhia mai ana e ia he rua i ko ake o nga nohoanga tangata; kua wareware ratou i te waewae e haere ana; he tawhiti i te tangata to ratou tarenga, e piu atu ana, e piu ana mai.
5 Z ziemi pochodzi chleb, lecz pod nią zamienia się jakby w ogień.
Ko te whenua, e puta mai ana he taro i roto i a ia: a e hurihia ake ana a raro iho ano he ahi.
6 Jej kamienie zawierają szafiry i piasek złoty;
Hei wahi mo nga hapira ona kohatu, he puehu koura ano tona.
7 Ścieżki do nich nie zna ptak ani nie widziało jej oko sępa.
He ara tena kahore i mohiotia e te manu, kiano i kitea e te kanohi o te whatura.
8 Nie kroczą po niej dzikie zwierzęta ani lew nią nie przeszedł.
Kahore nga kirehe whakahi kia takahi i taua ara kahore hoki a reira kia haerea e te raiona tutu.
9 Wyciąga swą rękę po krzemień, wywraca góry od korzenia;
E pa atu ana tona ringa ki te kiripaka; hurihia ake e ia nga take o nga maunga.
10 Ze skał wykuwa strumienie, a jego oko wypatruje każdej kosztownej rzeczy.
E tapahia ana e ia he awa i roto i nga kamaka, a e kite ana tona kanohi i nga mea utu nui katoa.
11 Nie pozwala rozlewać się rzekom, a ukryte rzeczy wywodzi [na] światło.
E herea ana e ia nga awa kei maturuturu; e whakaputa mai ana hoki i nga mea ngaro ki te marama.
12 Ale gdzie można znaleźć mądrość? Gdzie znajduje się miejsce rozumu?
E kitea ia ki hea te whakaaro nui? kei hea hoki te wahi o te mohio?
13 Człowiek nie zna jej ceny ani nie można jej znaleźć w ziemi żyjących.
E kore te tangata e mohio ki tona utu, e kore ano taua hanga e kitea ki te whenua o te ora.
14 Głębia mówi: Nie ma jej we mnie. Morze powiada: U mnie też jej [nie ma].
E ki ake ana te rire, Kahore i ahau; e ki mai ana hoki te moana, Kahore i ahau.
15 Nie nabywa się jej za szczere złoto ani nie odważa się zapłaty [za] nią w srebrze.
E kore e hokona ki te koura, e kore ano hoki e taea te pauna te hiriwa hei utu mona.
16 Nie można jej wycenić w złocie z Ofiru ani w onyksie drogocennym, ani w szafirze.
E kore e taea te whakarite ki te koura o Opira, ki te onika utu nui, ki te hapira.
17 Złoto i kryształ nie dorównają jej, nie można jej wymienić na klejnoty z czystego złota.
E kore e rite te koura, te kohatu piata ki a ia: e kore e hokona ki nga oko koura parakore.
18 Nie [wypada] wspominać o koralach i perłach, bo nabycie mądrości przewyższa perły.
E kore e whakahuatia te kaoa, nga peara ranei; hira ake hoki te utu o te whakaaro nui i to te rupi.
19 Nie dorówna jej topaz z Etiopii i nie [można] jej wycenić w szczerym złocie.
E kore te topaha o Etiopia e rite ki a ia, e kore e tau te koura parakore hei utu.
20 Skąd więc mądrość pochodzi? I gdzie znajduje się miejsce rozumu?
Ka haere mai ra i hea te whakaaro nui? Kei hea te wahi o te matau?
21 Przecież jest zakryta dla oczu wszystkich żyjących i utajona przed ptactwem niebieskim.
He mea huna atu na hoki i nga kanohi o nga mea ora katoa, ngaro rawa i nga manu o te rangi.
22 Zniszczenie i śmierć mówią: Własnymi uszami usłyszałyśmy o jej sławie.
E ki ake ana te whakangaromanga raua ko te mate, i hakiri o maua taringa ki tona rongo.
23 Bóg rozumie jej drogę, on zna jej miejsce.
E mohio ana te Atua ki tona ara, kua kite ano ia i tona wahi.
24 On bowiem patrzy na krańce ziemi i widzi wszystko, co jest pod niebem.
E titiro ana hoki ia ki nga pito o te whenua, e kite ana ia i nga mea i raro i te rangi, a puta noa;
25 Określił wagę wiatrom i odważył miarą wody.
E mea ana i te whakataimaha mo te hau; ae, e mehua ana ia i nga wai ki te mehua.
26 Gdy ustanowił prawo dla deszczu i drogę dla błyskawicy gromu;
I a ia e whakatakoto ana i te tikanga mo te ua, i te huarahi mo te uira o te whatitiri,
27 Wtedy ją widział i ogłosił; przygotował ją i przebadał.
Ka kitea e ia i reira, a whakapuakina mai ana; i whakaukia e ia, a ata rapua ana e ia.
28 A do człowieka powiedział: Oto bojaźń Pana, ona jest mądrością, a odstąpienie od zła [jest] rozumem.
A ka mea ia ki te tangata, Na, ko te wehi ki te Ariki, ko te whakaaro nui tena; a ko te mawehe atu i te kino, koia te matauranga.

< Hioba 28 >