Hioba 28
1 Doprawdy, istnieją złoża, [z których pochodzi] srebro, i miejsca, [gdzie] złoto się oczyszcza.
Habet argentum, venarum suarum principia: et auro locus est, in quo conflatur.
2 Żelazo się wydobywa z ziemi, a miedź wytapia z kamienia.
Ferrum de terra tollitur: et lapis solutus calore, in aes vertitur.
3 Kładzie się kres ciemności i przeszukuje się wszystko dokładnie, kamienie [leżące] w ciemności i cieniu śmierci.
Tempus posuit tenebris, et universorum finem ipse considerat, lapidem quoque caliginis, et umbram mortis.
4 Rzeka wyleje ze swego miejsca, tak że nie sposób ją przejść, zostaje [jednak] zahamowana przemysłem człowieka i odchodzi.
Dividit torrens a populo peregrinante, eos, quos oblitus est pes egentis hominis, et invios.
5 Z ziemi pochodzi chleb, lecz pod nią zamienia się jakby w ogień.
Terra, de qua oriebatur panis in loco suo, igni subversa est.
6 Jej kamienie zawierają szafiry i piasek złoty;
Locus sapphiri lapides eius, et glebae illius aurum.
7 Ścieżki do nich nie zna ptak ani nie widziało jej oko sępa.
Semitam ignoravit avis, nec intuitus est eam oculus vulturis.
8 Nie kroczą po niej dzikie zwierzęta ani lew nią nie przeszedł.
Non calcaverunt eam filii institorum, nec pertransivit per eam leaena.
9 Wyciąga swą rękę po krzemień, wywraca góry od korzenia;
Ad silicem extendit manum suam, subvertit a radicibus montes.
10 Ze skał wykuwa strumienie, a jego oko wypatruje każdej kosztownej rzeczy.
In petris rivos excidit, et omne pretiosum vidit oculus eius.
11 Nie pozwala rozlewać się rzekom, a ukryte rzeczy wywodzi [na] światło.
Profunda quoque fluviorum scrutatus est, et abscondita in lucem produxit.
12 Ale gdzie można znaleźć mądrość? Gdzie znajduje się miejsce rozumu?
Sapientia vero ubi invenitur? et quis est locus intelligentiae?
13 Człowiek nie zna jej ceny ani nie można jej znaleźć w ziemi żyjących.
Nescit homo pretium eius, nec invenitur in terra suaviter viventium.
14 Głębia mówi: Nie ma jej we mnie. Morze powiada: U mnie też jej [nie ma].
Abyssus dicit: Non est in me: et mare loquitur: Non est mecum.
15 Nie nabywa się jej za szczere złoto ani nie odważa się zapłaty [za] nią w srebrze.
Non dabitur aurum obrizum pro ea, nec appendetur argentum in commutatione eius.
16 Nie można jej wycenić w złocie z Ofiru ani w onyksie drogocennym, ani w szafirze.
Non conferetur tinctis Indiae coloribus, nec lapidi sardonycho pretiosissimo, vel sapphiro.
17 Złoto i kryształ nie dorównają jej, nie można jej wymienić na klejnoty z czystego złota.
Non adaequabitur ei aurum vel vitrum, nec commutabuntur pro ea vasa auri:
18 Nie [wypada] wspominać o koralach i perłach, bo nabycie mądrości przewyższa perły.
Excelsa et eminentia non memorabuntur comparatione eius: trahitur autem sapientia de occultis.
19 Nie dorówna jej topaz z Etiopii i nie [można] jej wycenić w szczerym złocie.
Non adaequabitur ei topazius de Aethiopia, nec tincturae mundissimae componetur.
20 Skąd więc mądrość pochodzi? I gdzie znajduje się miejsce rozumu?
Unde ergo sapientia venit? et quis est locus intelligentiae?
21 Przecież jest zakryta dla oczu wszystkich żyjących i utajona przed ptactwem niebieskim.
Abscondita est ab oculis omnium viventium, volucres quoque caeli latet.
22 Zniszczenie i śmierć mówią: Własnymi uszami usłyszałyśmy o jej sławie.
Perditio et mors dixerunt: Auribus nostris audivimus famam eius.
23 Bóg rozumie jej drogę, on zna jej miejsce.
Deus intelligit viam eius, et ipse novit locum illius.
24 On bowiem patrzy na krańce ziemi i widzi wszystko, co jest pod niebem.
Ipse enim fines mundi intuetur: et omnia, quae sub caelo sunt, respicit.
25 Określił wagę wiatrom i odważył miarą wody.
Qui fecit ventis pondus, et aquas appendit in mensura.
26 Gdy ustanowił prawo dla deszczu i drogę dla błyskawicy gromu;
Quando ponebat pluviis legem, et viam procellis sonantibus:
27 Wtedy ją widział i ogłosił; przygotował ją i przebadał.
Tunc vidit illam, et enarravit, et praeparavit, et investigavit.
28 A do człowieka powiedział: Oto bojaźń Pana, ona jest mądrością, a odstąpienie od zła [jest] rozumem.
Et dixit homini: Ecce timor Domini, ipsa est sapientia: et recedere a malo, intelligentia.
