Hioba 27

1 Hiob ciągnął dalej swoją odpowiedź:

Og Job blev ved å fremføre sin visdomstale og sa:

2 Jak żyje Bóg, [który] odrzucił mój sąd, i Wszechmocny, [który] rozgoryczył moją duszę;

Så sant Gud lever, som har tatt min rett fra mig, den Allmektige, som har voldt mig bitter sorg

3 Dopóki jest we mnie tchnienie i duch Boży w moich nozdrzach;

- for ennu er hele mitt livspust i mig og den Allmektiges ånde i min nese -:

4 Moje wargi nie będą mówiły niegodziwości, a mój język nie wypowie fałszu.

Mine leber taler ikke urett, og min tunge taler ikke svik.

5 Nie daj Boże, abym miał was usprawiedliwiać; do śmierci nie odstąpię od swej niewinności.

Det være langt fra mig å gi eder rett! Inntil jeg opgir ånden, lar jeg ikke min brødefrihet tas fra mig.

6 Będę trzymał się swojej sprawiedliwości i nie puszczę jej; moje serce nie oskarży mnie, póki żyję.

Jeg holder fast på min rettferdighet og slipper den ikke; mitt hjerte laster mig ikke for nogen av mine dager.

7 Niech mój wróg będzie jak niegodziwiec, a ten, który powstaje przeciwko mnie, jak niesprawiedliwy.

La min fiende stå der som en ugudelig, og min motstander som en urettferdig!

8 Jaka bowiem jest nadzieja obłudnika, choćby zysk osiągnął, gdy Bóg zabiera mu duszę?

For hvad håp har den gudløse, når Gud avskjærer hans liv, når han tar hans sjel fra ham?

9 Czy Bóg usłyszy jego wołanie, gdy spadnie na niego nieszczęście?

Hører vel Gud hans skrik når trengsel kommer over ham?

10 Czy będzie się rozkoszować Wszechmocnym? Czy będzie wciąż wzywał Boga?

Eller kan han glede sig i den Allmektige, kan han påkalle Gud til enhver tid?

11 Pouczę was, [będąc] w ręce Boga, nie zataję niczego o Wszechmocnym.

Jeg vil lære eder om Guds hånd; jeg vil ikke dølge hvad den Allmektige har i sinne.

12 Oto wy wszyscy [to] widzicie; po co więc te próżne słowa?

I har jo alle selv sett det; hvorfor fører I da så tom en tale?

13 Taki jest dział niegodziwca u Boga i takie dziedzictwo, które otrzymają od Wszechmocnego ciemięzcy.

Dette er det ugudelige menneskes lodd hos Gud og den arv som voldsmennene får av den Allmektige:

14 Jeśli rozmnożą się jego synowie, [pójdą] pod miecz; a jego potomstwo nie nasyci się chlebem.

Får han mange barn, så er de hjemfalt til sverdet; hans ætlinger får ikke brød å mette sig med.

15 Ci, którzy po nim pozostaną, będą pogrzebani w śmierci, a jego wdowy nie będą [go] opłakiwały;

De av dem som slipper unda, legges i graven ved pest, og enkene holder ikke sørgefest over dem.

16 Choćby nagromadził srebra jak prochu i przygotował sobie szat jak gliny;

Når han dynger op sølv som støv og samler sig klær som lere,

17 To choć je przygotuje, włoży je sprawiedliwy, a niewinny będzie dzielić srebro.

så blir det de rettferdige som klær sig med det han har samlet, og sølvet skal de skyldfrie dele.

18 Zbuduje swój dom jak mól, jak szałas, który stawia stróż.

Som møllet har han bygget sitt hus og som den hytte en markvokter lager sig.

19 Bogaty zaśnie, a nie będzie pogrzebany; otworzy oczy, ale [już] go nie ma.

Rik legger han sig, og intet er tatt bort; han slår sine øine op, og det er der ikke.

20 Ogarnie go strach jak wody, w nocy porwie go wicher.

Som en vannflom innhenter redsler ham, om natten fører en storm ham bort.

21 Uniesie go wiatr wschodni, a odejdzie; bo wicher wyrwie go z jego miejsca.

Østenvinden løfter ham op, så han farer avsted, og den blåser ham bort fra hans sted.

22 To bowiem [Bóg] rzuci na niego i nie oszczędzi [go], choć bardzo chciał uciekać przed jego ręką.

Gud skyter sine piler mot ham og sparer ham ikke; for hans hånd flyr han i hast.

23 Będą klaskać nad nim w dłonie i wygwizdywać go z jego miejsca.

Folk klapper i hendene og håner ham og piper ham bort fra hans sted.