< Hioba 27 >
1 Hiob ciągnął dalej swoją odpowiedź:
Un Ījabs teica vēl tālāk savus teikumus un sacīja:
2 Jak żyje Bóg, [który] odrzucił mój sąd, i Wszechmocny, [który] rozgoryczył moją duszę;
Tik tiešām kā Dievs dzīvs, kas man taisnību neizspriež, un tas Visuvarenais, kas manu dvēseli apbēdinājis -
3 Dopóki jest we mnie tchnienie i duch Boży w moich nozdrzach;
Kamēr mana dvēsele vēl ir iekš manis un Tas Gars no Dieva manās nāsīs -
4 Moje wargi nie będą mówiły niegodziwości, a mój język nie wypowie fałszu.
Manas lūpas nerunās netaisnību, un mana mēle neteiks melus.
5 Nie daj Boże, abym miał was usprawiedliwiać; do śmierci nie odstąpię od swej niewinności.
Es nebūt nevaru teikt, ka jums taisnība; kamēr man dvaša zūd, es aizstāvēšu savu nenoziedzību.
6 Będę trzymał się swojej sprawiedliwości i nie puszczę jej; moje serce nie oskarży mnie, póki żyję.
Es turēšos stipri pie savas taisnības un no tās neatlaidīšos; mana sirds mani nekož manu dienu pēc.
7 Niech mój wróg będzie jak niegodziwiec, a ten, który powstaje przeciwko mnie, jak niesprawiedliwy.
Manam ienaidniekam būs palikt par blēdi, un manam pretiniekam par netaisnu.
8 Jaka bowiem jest nadzieja obłudnika, choćby zysk osiągnął, gdy Bóg zabiera mu duszę?
Jo kāda ir blēdnieka cerība, kad Dievs atņem un aizrauj viņa dvēseli?
9 Czy Bóg usłyszy jego wołanie, gdy spadnie na niego nieszczęście?
Vai Dievs klausīs viņa saukšanu, kad viņam uznāk bēdas?
10 Czy będzie się rozkoszować Wszechmocnym? Czy będzie wciąż wzywał Boga?
Jeb vai viņš var prieku dabūt pie tā Visuvarenā, vai viņš Dievu var piesaukt ikkatrā laikā?
11 Pouczę was, [będąc] w ręce Boga, nie zataję niczego o Wszechmocnym.
Es jums mācīšu, kāda ir Dieva roka; kāds tā Visuvarenā padoms, to negribu slēpt.
12 Oto wy wszyscy [to] widzicie; po co więc te próżne słowa?
Redzi, jūs visi to redzat, kāpēc tad jūs domājiet tukšas domas?
13 Taki jest dział niegodziwca u Boga i takie dziedzictwo, które otrzymają od Wszechmocnego ciemięzcy.
Šī ir bezdievīga cilvēka alga pie Dieva un varas darītāju daļa, ko tie no tā Visuvarenā dabūs.
14 Jeśli rozmnożą się jego synowie, [pójdą] pod miecz; a jego potomstwo nie nasyci się chlebem.
Ja tam daudz bērnu, tad zobens nāk pār tiem, un viņa pēcnākamie nepaēdīs maizes.
15 Ci, którzy po nim pozostaną, będą pogrzebani w śmierci, a jego wdowy nie będą [go] opłakiwały;
Viņa atlikušos mēris liek kapā, un viņa atraitnes nedabū raudāt.
16 Choćby nagromadził srebra jak prochu i przygotował sobie szat jak gliny;
Kad viņš naudu sakrāj kā pīšļus un drēbes sagādā kā mēslus,
17 To choć je przygotuje, włoży je sprawiedliwy, a niewinny będzie dzielić srebro.
Tad viņš gan sagādā, bet taisnie tās apvilks, un nenoziedzīgie dalīs to naudu.
18 Zbuduje swój dom jak mól, jak szałas, który stawia stróż.
Viņš uztaisījis savu namu kā kode un kā gans uztaisa būdu.
19 Bogaty zaśnie, a nie będzie pogrzebany; otworzy oczy, ale [już] go nie ma.
Bagāts tas apgūlās, un tad nekad vairs; viņš atdara savas acis, un nav vairs nekas.
20 Ogarnie go strach jak wody, w nocy porwie go wicher.
Bailība tam uzbrūk kā ūdens, naktī viņu aizrauj viesulis.
21 Uniesie go wiatr wschodni, a odejdzie; bo wicher wyrwie go z jego miejsca.
Austriņa vējš viņu aizrauj, ka tas aiziet, un aizpūš viņu no savas vietas.
22 To bowiem [Bóg] rzuci na niego i nie oszczędzi [go], choć bardzo chciał uciekać przed jego ręką.
(Dievs) šauj uz viņu un netaupa, no Viņa rokas tas bēg šurpu turpu.
23 Będą klaskać nad nim w dłonie i wygwizdywać go z jego miejsca.
Par to sasit plaukstas un to aizsvilpo no viņa vietas.