< Hioba 27 >
1 Hiob ciągnął dalej swoją odpowiedź:
addidit quoque Iob adsumens parabolam suam et dixit
2 Jak żyje Bóg, [który] odrzucił mój sąd, i Wszechmocny, [który] rozgoryczył moją duszę;
vivit Deus qui abstulit iudicium meum et Omnipotens qui ad amaritudinem adduxit animam meam
3 Dopóki jest we mnie tchnienie i duch Boży w moich nozdrzach;
quia donec superest halitus in me et spiritus Dei in naribus meis
4 Moje wargi nie będą mówiły niegodziwości, a mój język nie wypowie fałszu.
non loquentur labia mea iniquitatem nec lingua mea meditabitur mendacium
5 Nie daj Boże, abym miał was usprawiedliwiać; do śmierci nie odstąpię od swej niewinności.
absit a me ut iustos vos esse iudicem donec deficiam non recedam ab innocentia mea
6 Będę trzymał się swojej sprawiedliwości i nie puszczę jej; moje serce nie oskarży mnie, póki żyję.
iustificationem meam quam coepi tenere non deseram nec enim reprehendit me cor meum in omni vita mea
7 Niech mój wróg będzie jak niegodziwiec, a ten, który powstaje przeciwko mnie, jak niesprawiedliwy.
sit ut impius inimicus meus et adversarius meus quasi iniquus
8 Jaka bowiem jest nadzieja obłudnika, choćby zysk osiągnął, gdy Bóg zabiera mu duszę?
quae enim spes est hypocritae si avare rapiat et non liberet Deus animam eius
9 Czy Bóg usłyszy jego wołanie, gdy spadnie na niego nieszczęście?
numquid clamorem eius Deus audiet cum venerit super illum angustia
10 Czy będzie się rozkoszować Wszechmocnym? Czy będzie wciąż wzywał Boga?
aut poterit in Omnipotente delectari et invocare Deum in omni tempore
11 Pouczę was, [będąc] w ręce Boga, nie zataję niczego o Wszechmocnym.
docebo vos per manum Dei quae Omnipotens habeat nec abscondam
12 Oto wy wszyscy [to] widzicie; po co więc te próżne słowa?
ecce vos omnes nostis et quid sine causa vana loquimini
13 Taki jest dział niegodziwca u Boga i takie dziedzictwo, które otrzymają od Wszechmocnego ciemięzcy.
haec est pars hominis impii apud Deum et hereditas violentorum quam ab Omnipotente suscipient
14 Jeśli rozmnożą się jego synowie, [pójdą] pod miecz; a jego potomstwo nie nasyci się chlebem.
si multiplicati fuerint filii eius in gladio erunt et nepotes eius non saturabuntur pane
15 Ci, którzy po nim pozostaną, będą pogrzebani w śmierci, a jego wdowy nie będą [go] opłakiwały;
qui reliqui fuerint ex eo sepelientur in interitu et viduae illius non plorabunt
16 Choćby nagromadził srebra jak prochu i przygotował sobie szat jak gliny;
si conportaverit quasi terram argentum et sicut lutum praeparaverit vestimenta
17 To choć je przygotuje, włoży je sprawiedliwy, a niewinny będzie dzielić srebro.
praeparabit quidem sed iustus vestietur illis et argentum innocens dividet
18 Zbuduje swój dom jak mól, jak szałas, który stawia stróż.
aedificavit sicut tinea domum suam et sicut custos fecit umbraculum
19 Bogaty zaśnie, a nie będzie pogrzebany; otworzy oczy, ale [już] go nie ma.
dives cum dormierit nihil secum auferet aperit oculos suos et nihil inveniet
20 Ogarnie go strach jak wody, w nocy porwie go wicher.
adprehendit eum quasi aqua inopia nocte opprimet eum tempestas
21 Uniesie go wiatr wschodni, a odejdzie; bo wicher wyrwie go z jego miejsca.
tollet eum ventus urens et auferet et velut turbo rapiet eum de loco suo
22 To bowiem [Bóg] rzuci na niego i nie oszczędzi [go], choć bardzo chciał uciekać przed jego ręką.
et mittet super eum et non parcet de manu eius fugiens fugiet
23 Będą klaskać nad nim w dłonie i wygwizdywać go z jego miejsca.
stringet super eum manus suas et sibilabit super illum intuens locum eius