< Hioba 26 >
1 A Hiob tak odpowiedział:
Na Hiob kasaa bio se,
2 Jakże uratowałeś tego, który nie ma mocy? Jakże wybawiłeś ramię, które nie ma siły?
“Woaboa nea onni tumi! Woagye basa a enni ahoɔden!
3 Jakże doradziłeś temu, który nie ma mądrości? Jakże dokładnie nauczyłeś tej sprawy?
Woatu nea onnim nyansa fo! Na woada nhumu pa ara adi!
4 Komu powiedziałeś te słowa? Czyj to duch wyszedł od ciebie?
Hena na ɔboaa wo ma wokaa saa nsɛm yi? Hena honhom na ɛkasa faa wo mu?
5 Rzeczy martwe rodzą się pod wodami oraz ich mieszkańcy.
“Awufo wɔ ahoyeraw kɛse mu, wɔn a wɔwɔ nsu ase ne nea ɛte mu nyinaa.
6 Piekło jest odkryte przed nim i zatracenie nie ma przykrycia. (Sheol )
Asaman da adagyaw Onyankopɔn anim; Ɔsɛe nso nni nkataso. (Sheol )
7 Rozciągnął północ nad pustym miejscem [i] ziemię zawiesił na niczym.
Ɔtrɛw wim atifi fam kata nea ɛda mpan so; na ɔde asase sensɛn ohunu so.
8 Zawiązuje wody w swoich obłokach, a obłok nie pęka pod nimi.
Ɔbɔ nsu boa hyɛ ne omununkum mu, nanso nsu no mu duru ntumi mpae no.
9 Zatrzymuje widok swego tronu, rozciąga nad nim swój obłok.
Ɔtrɛw ne omununkum mu de kata ɔsram ani.
10 Wodom nakreślił granice, aż nastąpi koniec światłości i ciemności.
Ɔhyɛ agyirae wɔ nsu so de to ɔhye wɔ hann ne sum ntam.
11 Filary niebios trzęsą się i zdumiewają się jego gromem.
Ɔsoro nnyinaso wosow, na nʼanimka ma wɔn ho dwiriw wɔn.
12 Swoją mocą dzieli morze, a swoją roztropnością uśmierza jego nawałnicę.
Ɔde ne tumi wosow po ne nyansa mu, otwitwaa Rahab mu asinasin.
13 Swoim duchem przyozdobił niebiosa, a jego ręka stworzyła pokrzywionego węża.
Ɔde ne home maa wim tewee; na ne nsa wɔɔ ɔwɔ a ɔrewea.
14 Oto tylko cząstka jego dróg, ale jakże mało o nim słyszymy! A kto pojmie grzmot jego wielkiej potęgi?
Eyinom yɛ ne nnwuma kakraa bi; ne tumi kakraa bi kɛkɛ! Na hena na obetumi ate ne tumi mmubomu no ase?”