Hioba 26

1 A Hiob tak odpowiedział:

Därefter tog Job till orda och sade:

2 Jakże uratowałeś tego, który nie ma mocy? Jakże wybawiłeś ramię, które nie ma siły?

Vilken hjälp har du ej skänkt den vanmäktige, huru har du ej stärkt den maktlöses arm!

3 Jakże doradziłeś temu, który nie ma mądrości? Jakże dokładnie nauczyłeś tej sprawy?

Vilka råd har du ej givit den ovise, och vilket överflöd av klokhet har du ej lagt i dagen!

4 Komu powiedziałeś te słowa? Czyj to duch wyszedł od ciebie?

Vem gav dig kraft att tala sådana ord, och vems ande var det som kom till orda ur dig?

5 Rzeczy martwe rodzą się pod wodami oraz ich mieszkańcy.

Dödsrikets skuggor gripas av ångest, djupets vatten och de som bo däri.

6 Piekło jest odkryte przed nim i zatracenie nie ma przykrycia. (Sheol h7585)

Dödsriket ligger blottat för honom, och avgrunden har intet täckelse. (Sheol h7585)

7 Rozciągnął północ nad pustym miejscem [i] ziemię zawiesił na niczym.

Han spänner ut nordanrymden över det tomma och hänger upp jorden på intet.

8 Zawiązuje wody w swoich obłokach, a obłok nie pęka pod nimi.

Han samlar vatten i sina moln såsom i ett knyte, och skyarna brista icke under bördan.

9 Zatrzymuje widok swego tronu, rozciąga nad nim swój obłok.

Han gömmer sin tron för vår åsyn, han omhöljer den med sina skyar.

10 Wodom nakreślił granice, aż nastąpi koniec światłości i ciemności.

En rundel har han välvt såsom gräns för vattnen, där varest ljus ändas i mörker.

11 Filary niebios trzęsą się i zdumiewają się jego gromem.

Himmelens pelare skälva, de gripas av förfäran vid hans näpst.

12 Swoją mocą dzieli morze, a swoją roztropnością uśmierza jego nawałnicę.

Med sin kraft förskräckte han havet, och genom sitt förstånd sönderkrossade han Rahab.

13 Swoim duchem przyozdobił niebiosa, a jego ręka stworzyła pokrzywionego węża.

Blott han andades, blev himmelen klar; hans hand genomborrade den snabba ormen.

14 Oto tylko cząstka jego dróg, ale jakże mało o nim słyszymy! A kto pojmie grzmot jego wielkiej potęgi?

Se, detta är allenast utkanterna av hans verk; en sakta viskning är allt vad vi förnimma därom. Hans allmakts dunder, vem skulle kunna fatta det?