< Hioba 26 >
1 A Hiob tak odpowiedział:
A Ijob odpowiadając rzekł:
2 Jakże uratowałeś tego, który nie ma mocy? Jakże wybawiłeś ramię, które nie ma siły?
Jakożeś ratował tego, który nie ma mocy? a jakoś wybawił ramię, które nie ma siły?
3 Jakże doradziłeś temu, który nie ma mądrości? Jakże dokładnie nauczyłeś tej sprawy?
Jakążeś dał radę temu, co nie ma mądrości? Azaś go samej rzeczy gruntownie nie wyuczył?
4 Komu powiedziałeś te słowa? Czyj to duch wyszedł od ciebie?
Komużeś powiedział te słowa? Czyjże duch wyszedł od ciebie?
5 Rzeczy martwe rodzą się pod wodami oraz ich mieszkańcy.
I martwe rzeczy rodzą się pod wodami, i obywatele ich.
6 Piekło jest odkryte przed nim i zatracenie nie ma przykrycia. (Sheol )
Odkryte są przepaści przed nim, a nie ma przykrycia zatracenie. (Sheol )
7 Rozciągnął północ nad pustym miejscem [i] ziemię zawiesił na niczym.
Rozciągnął północy nad miejscem próżnem, a ziemię zawiesił na niczem.
8 Zawiązuje wody w swoich obłokach, a obłok nie pęka pod nimi.
Zawiązuje wody na obłokach swoich, a nie rwie się obłok pod nimi.
9 Zatrzymuje widok swego tronu, rozciąga nad nim swój obłok.
Zatrzymuje stolicę swoję, rozpostarłszy nad nią obłok swój.
10 Wodom nakreślił granice, aż nastąpi koniec światłości i ciemności.
Położył granice wodom, aż weźmie koniec światłość i ciemność.
11 Filary niebios trzęsą się i zdumiewają się jego gromem.
Słupy niebieskie trzęsą się, i chwieją się na gromienie jego.
12 Swoją mocą dzieli morze, a swoją roztropnością uśmierza jego nawałnicę.
Mocą swą dzieli morze, a roztropnością swą uśmierza nawałności jego.
13 Swoim duchem przyozdobił niebiosa, a jego ręka stworzyła pokrzywionego węża.
Duchem swym niebiosa przyozdobił, a ręka jego stworzyła węża skrętnego.
14 Oto tylko cząstka jego dróg, ale jakże mało o nim słyszymy! A kto pojmie grzmot jego wielkiej potęgi?
Oto teć są tylko części dróg jego, lecz i ta trocha niewybadana, cośmy słyszeli o nim, a grzmot wielkiej możności jego któż zrozumie?