Hioba 26

1 A Hiob tak odpowiedział:

Allora Giobbe rispose e disse:

2 Jakże uratowałeś tego, który nie ma mocy? Jakże wybawiłeś ramię, które nie ma siły?

“Come hai bene aiutato il debole! Come hai sorretto il braccio senza forza!

3 Jakże doradziłeś temu, który nie ma mądrości? Jakże dokładnie nauczyłeś tej sprawy?

Come hai ben consigliato chi è privo di sapienza! E che abbondanza di sapere tu gli hai comunicato!

4 Komu powiedziałeś te słowa? Czyj to duch wyszedł od ciebie?

Ma a chi ti credi di aver parlato? E di chi è lo spirito che parla per mezzo tuo?

5 Rzeczy martwe rodzą się pod wodami oraz ich mieszkańcy.

Dinanzi a Dio tremano le ombre disotto alle acque ed ai loro abitanti.

6 Piekło jest odkryte przed nim i zatracenie nie ma przykrycia. (Sheol h7585)

Dinanzi a lui il soggiorno dei morti è nudo, l’abisso è senza velo. (Sheol h7585)

7 Rozciągnął północ nad pustym miejscem [i] ziemię zawiesił na niczym.

Egli distende il settentrione sul vuoto, sospende la terra sul nulla.

8 Zawiązuje wody w swoich obłokach, a obłok nie pęka pod nimi.

Rinchiude le acque nelle sue nubi, e le nubi non scoppiano per il peso.

9 Zatrzymuje widok swego tronu, rozciąga nad nim swój obłok.

Nasconde l’aspetto del suo trono, vi distende sopra le sue nuvole.

10 Wodom nakreślił granice, aż nastąpi koniec światłości i ciemności.

Ha tracciato un cerchio sulla faccia dell’acque, là dove la luce confina colle tenebre.

11 Filary niebios trzęsą się i zdumiewają się jego gromem.

Le colonne del cielo sono scosse, e tremano alla sua minaccia.

12 Swoją mocą dzieli morze, a swoją roztropnością uśmierza jego nawałnicę.

Con la sua forza egli solleva il mare, con la sua intelligenza ne abbatte l’orgoglio.

13 Swoim duchem przyozdobił niebiosa, a jego ręka stworzyła pokrzywionego węża.

Al suo soffio il cielo torna sereno, la sua mano trafigge il drago fuggente.

14 Oto tylko cząstka jego dróg, ale jakże mało o nim słyszymy! A kto pojmie grzmot jego wielkiej potęgi?

Ecco, questi non son che gli estremi lembi dell’azione sua. Non ce ne giunge all’orecchio che un breve sussurro; Ma il tuono delle sue potenti opere chi lo può intendere?”