Hioba 26

1 A Hiob tak odpowiedział:

Felelt Jób és mondta:

2 Jakże uratowałeś tego, który nie ma mocy? Jakże wybawiłeś ramię, które nie ma siły?

Mint gyámolítottad a tehetetlent, segítetted az erőtlennek karját!

3 Jakże doradziłeś temu, który nie ma mądrości? Jakże dokładnie nauczyłeś tej sprawy?

Mit tanácsoltál a bölcsességtelennek s valódi tudást bőven ismertettél!

4 Komu powiedziałeś te słowa? Czyj to duch wyszedł od ciebie?

Kinek adtál tudtul szavakat s kinek szelleme fakadt belőled?

5 Rzeczy martwe rodzą się pod wodami oraz ich mieszkańcy.

Az árnyak megreszketnek alul a vizeken és lakóikon.

6 Piekło jest odkryte przed nim i zatracenie nie ma przykrycia. (Sheol h7585)

Meztelen az alvilág ő előtte s takarója az enyészet neki. (Sheol h7585)

7 Rozciągnął północ nad pustym miejscem [i] ziemię zawiesił na niczym.

Kiterjeszti az Északot az űr fölé, lebegteti a földet a semmiségen;

8 Zawiązuje wody w swoich obłokach, a obłok nie pęka pod nimi.

beköti a vizet felhőibe, s nem hasad meg felleg alatta;

9 Zatrzymuje widok swego tronu, rozciąga nad nim swój obłok.

befogja a trón felszínét, kiterítette reá fellegét.

10 Wodom nakreślił granice, aż nastąpi koniec światłości i ciemności.

Határt vont a vizek színén odáig, hol vége van a világosságnak a sötétség mellett.

11 Filary niebios trzęsą się i zdumiewają się jego gromem.

Az ég oszlopai megrázkódnak s elámulnak dorgálásától.

12 Swoją mocą dzieli morze, a swoją roztropnością uśmierza jego nawałnicę.

Erejével felkavarta a tengert s értelmével összezúzta, Ráhábot.

13 Swoim duchem przyozdobił niebiosa, a jego ręka stworzyła pokrzywionego węża.

Fuvallata által derültté válik az ég, átszúrta keze a futó kígyót.

14 Oto tylko cząstka jego dróg, ale jakże mało o nim słyszymy! A kto pojmie grzmot jego wielkiej potęgi?

Lám, ezek útjainak szélei, mily csekély nesz az, a mit róla hallunk, de hatalmának dörgését ki foghatja föl!