Hioba 26
1 A Hiob tak odpowiedział:
Και απεκρίθη ο Ιώβ και είπε·
2 Jakże uratowałeś tego, który nie ma mocy? Jakże wybawiłeś ramię, które nie ma siły?
Πόσον εβοήθησας τον αδύνατον· έσωσας βραχίονα ανίσχυρον.
3 Jakże doradziłeś temu, który nie ma mądrości? Jakże dokładnie nauczyłeś tej sprawy?
Πόσον συνεβούλευσας τον άσοφον και εντελή σύνεσιν έδειξας
4 Komu powiedziałeś te słowa? Czyj to duch wyszedł od ciebie?
Προς τίνα απήγγειλας τους λόγους; και τίνος πνοή εξήλθεν από σου;
5 Rzeczy martwe rodzą się pod wodami oraz ich mieszkańcy.
Οι νεκροί τρέμουσιν αυτόν υποκάτωθεν των υδάτων, και οι συγκατοικούντες μετ' αυτών.
Γυμνός ο άδης έμπροσθεν αυτού, και η απώλεια δεν έχει σκέπασμα. (Sheol h7585)
7 Rozciągnął północ nad pustym miejscem [i] ziemię zawiesił na niczym.
Εκτείνει τον βορέαν επί το κενόν· κρεμά την γην επί το μηδέν.
8 Zawiązuje wody w swoich obłokach, a obłok nie pęka pod nimi.
Δεσμεύει τα ύδατα εις τας νεφέλας αυτού· και η νεφέλη δεν σχίζεται υποκάτω αυτών.
9 Zatrzymuje widok swego tronu, rozciąga nad nim swój obłok.
Σκεπάζει το πρόσωπον του θρόνου αυτού· εκτείνει το νέφος αυτού επ' αυτόν.
10 Wodom nakreślił granice, aż nastąpi koniec światłości i ciemności.
Περιεκύκλωσε τα ύδατα με όρια, έως της συντελείας του φωτός και του σκότους.
11 Filary niebios trzęsą się i zdumiewają się jego gromem.
Οι στύλοι του ουρανού τρέμουσι και εξίστανται από της επιτιμήσεως αυτού.
12 Swoją mocą dzieli morze, a swoją roztropnością uśmierza jego nawałnicę.
Ταράττει την θάλασσαν διά της δυνάμεως αυτού, και διά της συνέσεως αυτού καταδαμάζει την υπερηφανίαν αυτής.
13 Swoim duchem przyozdobił niebiosa, a jego ręka stworzyła pokrzywionego węża.
Διά του πνεύματος αυτού εκόσμησε τους ουρανούς· η χειρ αυτού εσχημάτισε τον συστρεφόμενον όφιν.
14 Oto tylko cząstka jego dróg, ale jakże mało o nim słyszymy! A kto pojmie grzmot jego wielkiej potęgi?
Ιδού, ταύτα είναι μέρη των οδών αυτού· αλλά πόσον ελάχιστον πράγμα ακούομεν περί αυτού; την δε βροντήν της δυνάμεως αυτού τις δύναται να εννοήση;
