Hioba 26

1 A Hiob tak odpowiedział:

Da antwortete Hiob folgendermaßen:

2 Jakże uratowałeś tego, który nie ma mocy? Jakże wybawiłeś ramię, które nie ma siły?

»Wie hast du doch dem Schwachen beigestanden und den kraftlosen Arm gestützt!

3 Jakże doradziłeś temu, który nie ma mądrości? Jakże dokładnie nauczyłeś tej sprawy?

Wie gut hast du doch den Unweisen beraten und tiefes Wissen in Fülle kundgetan!

4 Komu powiedziałeś te słowa? Czyj to duch wyszedł od ciebie?

Wem hast du einen Lehrvortrag gehalten, und wessen Odem ist dir entströmt?«

5 Rzeczy martwe rodzą się pod wodami oraz ich mieszkańcy.

»Die Schatten erzittern (vor Gott) tief unter den Wassern und deren Bewohnern;

6 Piekło jest odkryte przed nim i zatracenie nie ma przykrycia. (Sheol h7585)

nackt liegt das Totenreich vor ihm da und unverhüllt der Abgrund. (Sheol h7585)

7 Rozciągnął północ nad pustym miejscem [i] ziemię zawiesił na niczym.

Er spannt den Norden (der Erde) über der Leere aus, hängt die Erde an dem Nichts auf.

8 Zawiązuje wody w swoich obłokach, a obłok nie pęka pod nimi.

Er bindet die Wasser in seine Wolken ein, ohne daß das Gewölk unter ihrer Last zerplatzt.

9 Zatrzymuje widok swego tronu, rozciąga nad nim swój obłok.

Er verhüllt den Anblick seines Thrones, indem er sein Gewölk über ihn ausbreitet.

10 Wodom nakreślił granice, aż nastąpi koniec światłości i ciemności.

Eine Grenzlinie hat er über den weiten Wassern abgezirkelt bis zur äußersten Grenze, wo das Licht mit der Finsternis zusammentrifft.

11 Filary niebios trzęsą się i zdumiewają się jego gromem.

Die Säulen des Himmels geraten ins Wanken und beben infolge seines Scheltens.

12 Swoją mocą dzieli morze, a swoją roztropnością uśmierza jego nawałnicę.

Durch seine Kraft beruhigt er das Meer, und durch seine Klugheit hat er Rahab zerschmettert.

13 Swoim duchem przyozdobił niebiosa, a jego ręka stworzyła pokrzywionego węża.

Durch seinen Hauch gewinnt der Himmel Heiterkeit; durchbohrt hat seine Hand den flüchtigen Drachen.

14 Oto tylko cząstka jego dróg, ale jakże mało o nim słyszymy! A kto pojmie grzmot jego wielkiej potęgi?

Siehe, das sind nur die Säume seines Waltens, und welch ein leises Flüstern nur ist es, das wir von ihm vernehmen! Doch die Donnersprache seiner Machterweise – wer versteht diese?«