Hioba 26

1 A Hiob tak odpowiedział:

Hiob antwortete und sprach:

2 Jakże uratowałeś tego, który nie ma mocy? Jakże wybawiłeś ramię, które nie ma siły?

Wie trefflich hast du der Ohnmacht geholfen, den kraftlosen Arm gestützt,

3 Jakże doradziłeś temu, który nie ma mądrości? Jakże dokładnie nauczyłeś tej sprawy?

wie trefflich den Unverständigen beraten und Weisheit in Fülle geoffenbart!

4 Komu powiedziałeś te słowa? Czyj to duch wyszedł od ciebie?

Wem hast du deine Reden vorgetragen, und wessen Geist hat aus dir gesprochen?

5 Rzeczy martwe rodzą się pod wodami oraz ich mieszkańcy.

Die Schatten selbst werden in Beben versetzt unter den Wassern und ihren Bewohnern.

6 Piekło jest odkryte przed nim i zatracenie nie ma przykrycia. (Sheol h7585)

Nackt liegt die Unterwelt vor ihm, und unverhüllt der Abgrund. (Sheol h7585)

7 Rozciągnął północ nad pustym miejscem [i] ziemię zawiesił na niczym.

Er spannt den Norden über dem Leeren aus, läßt die Erde schweben über dem Nichts.

8 Zawiązuje wody w swoich obłokach, a obłok nie pęka pod nimi.

Er bindet die Wasser in seine Wolken ein, ohne daß unter ihnen das Gewölk zerreißt.

9 Zatrzymuje widok swego tronu, rozciąga nad nim swój obłok.

Er verhüllt den Anblick seines Throns, indem er sein Gewölk darüber breitet.

10 Wodom nakreślił granice, aż nastąpi koniec światłości i ciemności.

Eine Grenze zog er über den Wassern hin, da, wo sich scheiden Licht und Finsternis.

11 Filary niebios trzęsą się i zdumiewają się jego gromem.

Des Himmels Säulen werden ins Wanken gebracht und entsetzen sich vor seinem Dräun.

12 Swoją mocą dzieli morze, a swoją roztropnością uśmierza jego nawałnicę.

Durch seine Macht hat er das Meer erregt und durch seine Einsicht Rahab zerschmettert.

13 Swoim duchem przyozdobił niebiosa, a jego ręka stworzyła pokrzywionego węża.

Durch seinen Hauch wird der Himmel heiter, seine Hand durchbohrte den flüchtigen Drachen.

14 Oto tylko cząstka jego dróg, ale jakże mało o nim słyszymy! A kto pojmie grzmot jego wielkiej potęgi?

Und das sind nur die Säume seines Waltens - welch' leis Geflüster nur, das wir vernehmen! Doch wer erfaßt die Donnersprache seiner Allgewalt!