Hioba 26
1 A Hiob tak odpowiedział:
Job loh a doo tih,
2 Jakże uratowałeś tego, który nie ma mocy? Jakże wybawiłeś ramię, które nie ma siły?
“Metlam thadueng mueh te na bom tih sarhi aka tak mueh bantha te na khang?
3 Jakże doradziłeś temu, który nie ma mądrości? Jakże dokładnie nauczyłeś tej sprawy?
Metlam lae cueihnah aka tal te na uen tih a cungkuem ah lungming cueihnah na ming sak.
4 Komu powiedziałeś te słowa? Czyj to duch wyszedł od ciebie?
U taengah nim ol na thui tih nang lamloh u kah hiil nim aka thoeng?
5 Rzeczy martwe rodzą się pod wodami oraz ich mieszkańcy.
Sairhai tah tui hmui ah kilkul uh tih kho a sak.
A taengah saelkhui khaw pumtling om tih Abaddon khaw himbai om pawh. (Sheol h7585)
7 Rozciągnął północ nad pustym miejscem [i] ziemię zawiesił na niczym.
Tlangpuei ah hinghong la a yaal tih bang aka om pawt soah khaw diklai a dingkoei sak.
8 Zawiązuje wody w swoich obłokach, a obłok nie pęka pod nimi.
A khomai khuiah tui a cun tih cingmai te a hmui ah a ueth pawh.
9 Zatrzymuje widok swego tronu, rozciąga nad nim swój obłok.
A cingmai te a soah a yaal tih ngolkhoel hmai a dah.
10 Wodom nakreślił granice, aż nastąpi koniec światłości i ciemności.
Vangnah neh a hmuep laklo kah a khuetnah hamla tui hman ah a rhi a rhuen pah.
11 Filary niebios trzęsą się i zdumiewają się jego gromem.
Vaan kah tung khaw hlinghloek uh tih a tluungnah dongah a ngaihmang uh.
12 Swoją mocą dzieli morze, a swoją roztropnością uśmierza jego nawałnicę.
A thadueng loh tuipuei te a phih tih a lungcuei neh Rahab a phop.
13 Swoim duchem przyozdobił niebiosa, a jego ręka stworzyła pokrzywionego węża.
A mueihla loh vaan kah khocil a thoeng sak tih a kut loh yingyet rhul khaw a toeh.
14 Oto tylko cząstka jego dróg, ale jakże mało o nim słyszymy! A kto pojmie grzmot jego wielkiej potęgi?
He tah a longpuei dongkah longpuei hmoi ni he. A thayung thamal kah khohum khuiah amah kah ol duem te metlam n'yaak? A thayung thamal te u long a yakming pai eh?” a ti.
