Hioba 24
1 Czemu, [skoro] od Wszechmocnego nie są zakryte czasy, ci, którzy go znają, nie widzą jego dni?
Ab Omnipotente non sunt abscondita tempora: qui autem noverunt eum, ignorant dies illius.
2 [Niektórzy] przesuwają granice, zabierają trzody i pasą je.
Alii terminos transtulerunt, diripuerunt greges, et paverunt eos.
3 Osła sierot pędzą i wołu wdowy biorą w zastaw.
Asinum pupillorum abegerunt, et abstulerunt pro pignore bovem viduae.
4 Spychają z drogi ubogich, biedni ziemi [muszą] się kryć razem.
Subverterunt pauperum viam, et oppresserunt pariter mansuetos terrae.
5 Oto jak dzikie osły na pustyni wychodzą oni do swojej pracy, wstając rano na łup. Pustynia [wydaje] chleb dla nich oraz ich dzieci.
Alii quasi onagri in deserto egrediuntur ad opus suum: vigilantes ad praedam, praeparant panem liberis.
6 Na polu żną zboże i zbierają [grona] w winnicy niegodziwych.
Agrum non suum demetunt: et vineam eius, quem vi oppresserint, vindemiant.
7 Nagich zmuszają nocować bez ubrania, tak że nie mają czym się nakryć w czasie chłodów;
Nudos dimittunt homines, indumenta tollentes, quibus non est operimentum in frigore:
8 Przemoczeni ulewą górską, bez schronienia przytulają się do skały.
Quos imbres montium rigant: et non habentes velamen, amplexantur lapides.
9 Odrywają od piersi sieroty, od ubogiego biorą zastaw.
Vim fecerunt depraedantes pupillos, et vulgum pauperem spoliaverunt.
10 Nagiego zmuszają do chodzenia bez ubrania, a głodnym zabierają snopy.
Nudis et incedentibus absque vestitu, et esurientibus tulerunt spicas.
11 [A ci, którzy] pośród ich murów wyciskają oliwę i tłoczą w prasach, są spragnieni.
Inter acervos eorum meridiati sunt, qui calcatis torcularibus sitiunt.
12 Ludzie w mieście wzdychają, dusze śmiertelnie rannych wołają, a Bóg im w tym nie przeszkadza.
De civitatibus fecerunt viros gemere, et anima vulneratorum clamavit, et Deus inultum abire non patitur.
13 To są ci, którzy się sprzeciwiają światłości, nie znają jej dróg ani nie trwają na jej ścieżkach.
Ipsi fuerunt rebelles lumini, nescierunt vias eius, nec reversi sunt per semitas eius.
14 Morderca wstaje przed świtem i zabija ubogiego i potrzebującego, a w nocy jest jak złodziej.
Mane primo consurgit homicida, interficit egenum et pauperem: per noctem vero erit quasi fur.
15 Oko cudzołożnika czeka na zmierzch, mówiąc: Nikt mnie nie zobaczy, i zakrywa on [swoje] oblicze.
Oculus adulteri observat caliginem, dicens: Non me videbit oculus: et operiet vultum suum.
16 W ciemności podkopują domy, które sobie za dnia oznaczyli, nie znają światła.
Perfodit in tenebris domos, sicut in die condixerant sibi, et ignoraverunt lucem.
17 Dla nich bowiem poranek jest jak cień śmierci. Jeśli ktoś ich rozpozna, ogarnia ich strach cienia śmierci.
Si subito apparuerit aurora, arbitrantur umbram mortis: et sic in tenebris quasi in luce ambulant.
18 Lekko unoszą się na wodach, przeklęty jest ich dział na ziemi, nie patrzą na drogę [do] winnic.
Levis est super faciem aquae: maledicta sit pars eius in terra, nec ambulet per viam vinearum.
Ad nimium calorem transeat ab aquis nivium, et usque ad inferos peccatum illius. (Sheol h7585)
20 Zapomni o nim łono [jego] matki, a robak będzie się nim karmić jak słodycz; nikt go więcej nie wspomni, a nieprawość zostanie połamana jak drzewo.
Obliviscatur eius misericordia: dulcedo illius vermes: non sit in recordatione, sed conteratur quasi lignum infructuosum.
21 Dręczy niepłodną, która nie rodziła, a wdowie nie czyni dobra.
Pavit enim sterilem, et quae non parit, et viduae bene non fecit.
22 Pociąga też mocarzy swoją siłą; [gdy] powstaje, nikt nie jest pewien swego życia.
Detraxit fortes in fortitudine sua: et cum steterit, non credet vitae suae.
23 Dano mu, że może oprzeć się bezpiecznie; jego oczy jednak [patrzą] na ich drogi.
Dedit ei Deus locum poenitentiae, et ille abutitur eo in superbiam: oculi autem eius sunt in viis illius.
24 Na chwilę zostali wywyższeni, ale już [ich] nie ma; zostali poniżeni [i] ściśnieni jak wszyscy inni, a jak wierzch kłosa zostaną wycięci.
Elevati sunt ad modicum, et non subsistent, et humiliabuntur sicut omnia, et auferentur, et sicut summitates spicarum conterentur.
25 A jeśli tak nie jest, kto mi udowodni kłamstwo i obróci wniwecz moje słowa?
Quod si non est ita, quis me potest arguere esse mentitum, et ponere ante Deum verba mea?
