Hioba 23

1 Wtedy Hiob odpowiedział:

Hiob antwortete und sprach:

2 Również dziś moja skarga jest gorzka, [choć] moje nieszczęście jest cięższe niż moje jęki.

Auch heute empört sich meine Klage; seine Hand drückt schwer auf mein Seufzen.

3 O gdybym wiedział, gdzie mógłbym go znaleźć, udałbym się aż do jego tronu.

O daß ich ihn zu finden wüßte, gelangen könnte bis zu seinem Richterstuhl!

4 Przedstawiłbym mu [swoją] sprawę, a moje usta napełniłbym dowodami;

So wollte ich vor ihm meine Sache darlegen und meinen Mund mit Beweisen füllen.

5 Poznałbym słowa jego odpowiedzi i zrozumiałbym, co chce mi powiedzieć.

Ich möchte wissen, was er mir erwidern würde, und erfahren, was er zu mir sagen würde!

6 Czy w swojej wielkiej mocy będzie się spierał ze mną? Nie, raczej sam doda mi [siły].

Würde er in der Fülle der Macht mit mir streiten? Nein, nur achten würde er auf mich!

7 Tam człowiek prawy rozprawiałby z nim, a ja na zawsze byłbym wolny od mojego sędziego.

Dann würde ein Redlicher mit ihm rechten, und für immer machte ich mich von meinem Richter frei!

8 [Ale] oto idę prosto, a jego nie ma; cofam się, a nie dostrzegam go.

Doch - gehe ich ostwärts, so ist er nicht da, und westwärts - so gewahre ich ihn nicht.

9 [Idę] w lewo, gdzie on działa, a nie oglądam go; idę na prawo, a nie widzę go.

Im Norden schafft er, aber ich sehe ihn nicht, biegt ab gen Süden - aber ich erblicke ihn nicht.

10 Gdyż on zna drogę, którą kroczę; kiedy mnie doświadczy, wyjdę jak złoto.

Denn er weiß, welchen Wandel ich geführt - prüfte er mich, wie Gold würde ich hervorgehn.

11 Moja noga trzymała się jego śladu, przestrzegałem jego drogi i nie zbaczałem [z niej].

An seiner Spur hat fest mein Fuß gehalten, seinen Weg hab' ich verfolgt, ohne abzuweichen.

12 Od przykazania jego ust nie odchodziłem; ceniłem słowa jego ust bardziej niż mój własny [pokarm].

Von seiner Lippen Vorschrift wich ich nie, barg in meiner Brust die Worte seines Munds.

13 Lecz on jest [niezmienny], któż go odwróci? Czego bowiem jego dusza zapragnie, to uczyni;

Er aber bleibt sich gleich - wer will ihm wehren? Sein Wille begehrt's, da führt er's aus!

14 Bo on wykona, co postanowił o mnie; u niego jest wiele takich [przykładów].

Ja, er wird zu Ende führen, was er mir bestimmt hat, und solcherlei hat er noch vieles im Sinn.

15 Dlatego drżę przed jego obliczem; gdy to rozważam, lękam się go.

Darum erschrecke ich vor seinem Angesicht; überdenke ich's, so erbebe ich vor ihm.

16 Bóg osłabił moje serce, Wszechmocny mnie zatrwożył.

Ja, Gott hat meinen Mut gebrochen und der Allmächtige hat mich mit Schrecken erfüllt.

17 O mało bowiem nie zginąłem od ciemności, [nie] zakrył mroku przed moim obliczem.

Denn nicht des Unglücks wegen fühle ich mich vernichtet, noch wegen meiner Person, die Dunkel bedeckt hat.