Hioba 23
1 Wtedy Hiob odpowiedział:
Et Job prit la parole, et dit:
2 Również dziś moja skarga jest gorzka, [choć] moje nieszczęście jest cięższe niż moje jęki.
Maintenant encore ma plainte est une révolte, et pourtant ma main comprime mes soupirs.
3 O gdybym wiedział, gdzie mógłbym go znaleźć, udałbym się aż do jego tronu.
Oh! si je savais où le trouver, j'irais jusqu'à son trône,
4 Przedstawiłbym mu [swoją] sprawę, a moje usta napełniłbym dowodami;
J'exposerais ma cause devant lui, et je remplirais ma bouche de preuves;
5 Poznałbym słowa jego odpowiedzi i zrozumiałbym, co chce mi powiedzieć.
Je saurais ce qu'il me répondrait, et je comprendrais ce qu'il me dirait.
6 Czy w swojej wielkiej mocy będzie się spierał ze mną? Nie, raczej sam doda mi [siły].
Contesterait-il avec moi dans la grandeur de sa force? Non, seulement il ferait attention à moi.
7 Tam człowiek prawy rozprawiałby z nim, a ja na zawsze byłbym wolny od mojego sędziego.
Ce serait alors un juste qui raisonnerait avec lui, et je serais absous pour toujours par mon juge.
8 [Ale] oto idę prosto, a jego nie ma; cofam się, a nie dostrzegam go.
Voici, si je vais à l'Orient, il n'y est pas; si je vais à l'Occident, je ne le découvre pas.
9 [Idę] w lewo, gdzie on działa, a nie oglądam go; idę na prawo, a nie widzę go.
Est-il occupé au Nord, je ne le vois pas. Se cache-t-il au Midi, je ne l'aperçois pas.
10 Gdyż on zna drogę, którą kroczę; kiedy mnie doświadczy, wyjdę jak złoto.
Il sait la voie que j'ai suivie; qu'il m'éprouve, j'en sortirai comme l'or.
11 Moja noga trzymała się jego śladu, przestrzegałem jego drogi i nie zbaczałem [z niej].
Mon pied s'est attaché à ses pas, j'ai gardé sa voie, et je ne m'en suis pas détourné.
12 Od przykazania jego ust nie odchodziłem; ceniłem słowa jego ust bardziej niż mój własny [pokarm].
Je ne me suis point écarté du commandement de ses lèvres, j'ai tenu aux paroles de sa bouche plus qu'à ma provision ordinaire.
13 Lecz on jest [niezmienny], któż go odwróci? Czego bowiem jego dusza zapragnie, to uczyni;
Mais il n'a qu'une pensée; qui l'en fera revenir? Ce que son âme désire, il le fait.
14 Bo on wykona, co postanowił o mnie; u niego jest wiele takich [przykładów].
Il achèvera ce qu'il a décidé de moi, et il a dans l'esprit bien d'autres choses pareilles à celle-ci.
15 Dlatego drżę przed jego obliczem; gdy to rozważam, lękam się go.
C'est pourquoi sa présence m'épouvante; quand j'y pense, j'ai peur de lui.
16 Bóg osłabił moje serce, Wszechmocny mnie zatrwożył.
Dieu a amolli mon cœur, et le Tout-Puissant m'a épouvanté.
17 O mało bowiem nie zginąłem od ciemności, [nie] zakrył mroku przed moim obliczem.
Car je n'ai pas été retranché avant l'arrivée des ténèbres, et il n'a pas éloigné de ma face l'obscurité.
