Hioba 23

1 Wtedy Hiob odpowiedział:

Et Job répondit et dit:

2 Również dziś moja skarga jest gorzka, [choć] moje nieszczęście jest cięższe niż moje jęki.

Encore aujourd’hui ma plainte est amère, la main qui s’appesantit sur moi est plus pesante que mon gémissement!

3 O gdybym wiedział, gdzie mógłbym go znaleźć, udałbym się aż do jego tronu.

Oh! si je savais le trouver, et parvenir là où il est assis!

4 Przedstawiłbym mu [swoją] sprawę, a moje usta napełniłbym dowodami;

J’exposerais [ma] juste cause devant lui, et je remplirais ma bouche d’arguments;

5 Poznałbym słowa jego odpowiedzi i zrozumiałbym, co chce mi powiedzieć.

Je saurais les paroles qu’il me répondrait, et je comprendrais ce qu’il me dirait.

6 Czy w swojej wielkiej mocy będzie się spierał ze mną? Nie, raczej sam doda mi [siły].

Contesterait-il avec moi dans la grandeur de sa force? Non, mais il ferait attention à moi.

7 Tam człowiek prawy rozprawiałby z nim, a ja na zawsze byłbym wolny od mojego sędziego.

Là, un homme droit raisonnerait avec lui, et je serais délivré pour toujours de mon juge.

8 [Ale] oto idę prosto, a jego nie ma; cofam się, a nie dostrzegam go.

Voici, je vais en avant, mais il n’y est pas; et en arrière, mais je ne l’aperçois pas;

9 [Idę] w lewo, gdzie on działa, a nie oglądam go; idę na prawo, a nie widzę go.

À gauche, quand il y opère, mais je ne le discerne pas; il se cache à droite, et je ne le vois pas.

10 Gdyż on zna drogę, którą kroczę; kiedy mnie doświadczy, wyjdę jak złoto.

Mais il connaît la voie que je suis; il m’éprouve, je sortirai comme de l’or.

11 Moja noga trzymała się jego śladu, przestrzegałem jego drogi i nie zbaczałem [z niej].

Mon pied s’attache à ses pas; j’ai gardé sa voie, et je n’en ai point dévié.

12 Od przykazania jego ust nie odchodziłem; ceniłem słowa jego ust bardziej niż mój własny [pokarm].

Je ne me suis pas retiré du commandement de ses lèvres; j’ai serré [par-devers moi] les paroles de sa bouche plus que le propos de mon propre cœur.

13 Lecz on jest [niezmienny], któż go odwróci? Czego bowiem jego dusza zapragnie, to uczyni;

Mais lui, il a une [pensée], et qui l’en fera revenir? Ce que son âme désire, il le fait.

14 Bo on wykona, co postanowił o mnie; u niego jest wiele takich [przykładów].

Car il achèvera ce qui est déterminé pour moi; et bien des choses semblables sont auprès de lui.

15 Dlatego drżę przed jego obliczem; gdy to rozważam, lękam się go.

C’est pourquoi je suis terrifié devant sa face; je considère, et je suis effrayé devant lui.

16 Bóg osłabił moje serce, Wszechmocny mnie zatrwożył.

Et Dieu a fait défaillir mon cœur, et le Tout-puissant m’a frappé de terreur;

17 O mało bowiem nie zginąłem od ciemności, [nie] zakrył mroku przed moim obliczem.

Parce que je n’ai pas été anéanti devant les ténèbres, et qu’il ne m’a pas caché l’obscurité.