Hioba 23

1 Wtedy Hiob odpowiedział:

Alors Job prit la parole et dit:

2 Również dziś moja skarga jest gorzka, [choć] moje nieszczęście jest cięższe niż moje jęki.

Oui, aujourd’hui ma plainte est amère, et pourtant ma main retient mes soupirs.

3 O gdybym wiedział, gdzie mógłbym go znaleźć, udałbym się aż do jego tronu.

Oh! Qui me donnera de savoir où le trouver, d’arriver jusqu’à son trône!

4 Przedstawiłbym mu [swoją] sprawę, a moje usta napełniłbym dowodami;

Je plaiderais ma cause devant lui, et je remplirais ma bouche d’arguments.

5 Poznałbym słowa jego odpowiedzi i zrozumiałbym, co chce mi powiedzieć.

Je saurais les raisons qu’il peut m’opposer, je verrais ce qu’il peut avoir à me dire.

6 Czy w swojej wielkiej mocy będzie się spierał ze mną? Nie, raczej sam doda mi [siły].

M’opposerait-il la grandeur de sa puissance? Ne jetterait-il pas au moins les yeux sur moi?

7 Tam człowiek prawy rozprawiałby z nim, a ja na zawsze byłbym wolny od mojego sędziego.

Alors l’innocent discuterait avec lui, et je m’en irais absous pour toujours par mon juge.

8 [Ale] oto idę prosto, a jego nie ma; cofam się, a nie dostrzegam go.

Mais si je vais à l’orient, il n’y est pas; à l’occident, je ne l’aperçois pas.

9 [Idę] w lewo, gdzie on działa, a nie oglądam go; idę na prawo, a nie widzę go.

Est-il occupé au septentrion, je ne le vois pas; se cache-t-il au midi, je ne puis le découvrir.

10 Gdyż on zna drogę, którą kroczę; kiedy mnie doświadczy, wyjdę jak złoto.

Cependant il connaît les sentiers où je marche; qu’il m’examine, je sortirai pur comme l’or.

11 Moja noga trzymała się jego śladu, przestrzegałem jego drogi i nie zbaczałem [z niej].

Mon pied a toujours foulé ses traces; je me suis tenu dans sa voie sans dévier.

12 Od przykazania jego ust nie odchodziłem; ceniłem słowa jego ust bardziej niż mój własny [pokarm].

Je ne me suis pas écarté des préceptes de ses lèvres; j’ai fait plier ma volonté aux paroles de sa bouche.

13 Lecz on jest [niezmienny], któż go odwróci? Czego bowiem jego dusza zapragnie, to uczyni;

Mais il a une pensée: qui l’en fera revenir? Ce qu’il désire, il l’exécute.

14 Bo on wykona, co postanowił o mnie; u niego jest wiele takich [przykładów].

Il accomplira donc ce qu’il a décrété à mon sujet, et de pareils desseins, il en a beaucoup.

15 Dlatego drżę przed jego obliczem; gdy to rozważam, lękam się go.

Voilà pourquoi je me trouble en sa présence; quand j’y pense, j’ai peur de lui.

16 Bóg osłabił moje serce, Wszechmocny mnie zatrwożył.

Dieu fait fondre mon cœur; le Tout-Puissant me remplit d’effroi.

17 O mało bowiem nie zginąłem od ciemności, [nie] zakrył mroku przed moim obliczem.

Car ce ne sont pas les ténèbres qui me consument, ni l’obscurité dont ma face est voilée.