Hioba 23

1 Wtedy Hiob odpowiedział:

Job progovori i reče:

2 Również dziś moja skarga jest gorzka, [choć] moje nieszczęście jest cięższe niż moje jęki.

“Zar mi je i danas tužaljka buntovna? Teška mu ruka iz mene vapaj budi:

3 O gdybym wiedział, gdzie mógłbym go znaleźć, udałbym się aż do jego tronu.

o, kada bih znao kako ću ga naći, do njegova kako doprijeti prijestolja,

4 Przedstawiłbym mu [swoją] sprawę, a moje usta napełniłbym dowodami;

pred njim parnicu bih svoju razložio, iz mojih bi usta navrli dokazi.

5 Poznałbym słowa jego odpowiedzi i zrozumiałbym, co chce mi powiedzieć.

Rad bih znati što bi meni odvratio i razumjeti riječ što bi je rekao!

6 Czy w swojej wielkiej mocy będzie się spierał ze mną? Nie, raczej sam doda mi [siły].

Zar mu treba snage velike za raspru? Ne, dosta bi bilo da me on sasluša.

7 Tam człowiek prawy rozprawiałby z nim, a ja na zawsze byłbym wolny od mojego sędziego.

U protivniku bi vidio pravedna, i parnica moja tad bi pobijedila.

8 [Ale] oto idę prosto, a jego nie ma; cofam się, a nie dostrzegam go.

Na istok krenem li, naći ga ne mogu; pođem li na zapad, ne razabirem ga.

9 [Idę] w lewo, gdzie on działa, a nie oglądam go; idę na prawo, a nie widzę go.

Ištem na sjeveru, al' ga ne opažam; nevidljiv je ako se k jugu okrenem.

10 Gdyż on zna drogę, którą kroczę; kiedy mnie doświadczy, wyjdę jak złoto.

Pa ipak, on dobro zna put kojim kročim! Neka me kuša: čist k'o zlato ću izići!

11 Moja noga trzymała się jego śladu, przestrzegałem jego drogi i nie zbaczałem [z niej].

Noga mi se stopa njegovih držala, putem sam njegovim išao ne skrećuć';

12 Od przykazania jego ust nie odchodziłem; ceniłem słowa jego ust bardziej niż mój własny [pokarm].

slušao sam nalog njegovih usana, pohranih mu riječi u grudima svojim.

13 Lecz on jest [niezmienny], któż go odwróci? Czego bowiem jego dusza zapragnie, to uczyni;

Al' htjedne li štogod, tko će ga odvratit'? Što zaželi dušom, to će ispuniti.

14 Bo on wykona, co postanowił o mnie; u niego jest wiele takich [przykładów].

Izvršit će što je dosudio meni, kao i sve drugo što je odlučio!

15 Dlatego drżę przed jego obliczem; gdy to rozważam, lękam się go.

Zbog toga pred njime sav ustravljen ja sam, i što više mislim, jače strah me hvata.

16 Bóg osłabił moje serce, Wszechmocny mnie zatrwożył.

U komade Bog mi je srce smrvio, užasom me svega prožeo Svesilni,

17 O mało bowiem nie zginąłem od ciemności, [nie] zakrył mroku przed moim obliczem.

premda nisam ni u tminama propao, ni u mraku što je lice moje zastro.