Hioba 22
1 Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
Le hoe ty natoi’ i Elifaze nte-Temane:
2 Czy człowiek może być użyteczny dla Boga? Mądry jest raczej użyteczny dla samego siebie.
Mahasoa an’Andrianañahare hao t’indaty? mahafitoloñ’aze hao t’ie bey moko?
3 Czy Wszechmocny ma upodobanie [w tym], że jesteś sprawiedliwy? Czy ma zysk z tego, że doskonalisz swoje drogi?
Mahafale i El-Sadai hao t’ie vantañe? aman-tambe’e hao te fonire’o tsy aman-kila o sata’oo?
4 Czy będzie cię karać z powodu strachu przed tobą? Czy stawia cię przed sądem?
Ty fañeveña’o ama’e hao ty añendaha’e azo hizaka’e?
5 Czy twoja niegodziwość nie jest wielka i twoje nieprawości nie mają końca?
Tsy mitoabotse hao o tahi’oo? Tsi-vatse o hakeo’oo!
6 Brałeś bowiem zastaw od swoich braci bez powodu i nagich z szat obdzierałeś.
Nangala’o tsoake ami’ty tsy vente’e i rahalahi’oy, vaho hinoli’o hiboridañe.
7 Nie podałeś wody zmęczonemu, a głodnemu odmówiłeś chleba.
Tsy nanjotsoa’o rano ty taliñiereñe hinoma’e, vaho nitana’o amy salikoeñey ty mahakama.
8 Ale możnemu [dałeś] ziemię, a poważany mieszkał w niej.
Tompo’ ty tane toy ty fanalolahy; vaho mpioneñe ao ty aman-kasy.
9 Wdowy odprawiłeś z niczym, a sierotom połamałeś ramiona.
Nampolie’o hara’e o vantotseo, vaho navitso’o ty taña’ o bode-raeo.
10 Dlatego ogarnęły cię sidła, a trwoży cię nagły strach;
Toly t’ie arikoboñem-pandrike, naho itsoborean-ka’endrahañe;
11 Lub [ogarnęła] cię ciemność, [bo] nie widzisz, a wezbrane wody okryły cię.
an-kamoromoroñañe tsy hahaisaha’o, vaho mandipots’azo ty rano bey.
12 Czy Bóg nie jest na wysokości niebios? Spójrz na najwyższe gwiazdy, jakże są wysoko!
Tsy andindin-dikerañe ao hao t’i Andrianañahare? Isaho ka ty haabo’ o vasiañeo, t’ie an-tiotiots’ eñe.
13 A ty mówisz: Cóż Bóg wie? Czy przez chmury będzie sądził?
Hoe irehe: Ino ty arofoanan’ Añahare? hahafiranga o ieñe milodolodoo hao ty fizakà’e?
14 Obłoki [są] jego zasłoną, więc nie widzi, po okręgu niebios się przechadza.
Mañibok’ aze o rahoñe mikopokeo tsy hahavazohoa’e, vaho an-kivoho’ i likerañey ty fidraidraita’e.
15 Czy zwróciłeś uwagę na stare ścieżki, którymi kroczyli niegodziwcy?
Horihe’o hao i lalañe haehae nilià’ ondaty tsereheñeoy?
16 Oni zostali wykorzenieni przed czasem, powódź zalała ich fundamenty.
O sinintoñe aolo’ ty andro’eo; ie sinaon-drano-vohitse o faha’eo,
17 Mówili Bogu: Odejdź od nas. Cóż może im uczynić Wszechmogący?
ie nanao ty hoe aman’ Añahare: Ihankaño zahay; naho, Ino ty mete hanoa’ i El-Sadai?
18 Przecież napełnił ich domy dobrem. Ale rada niegodziwych jest daleka ode mnie.
Mbe natsafe’e hasoa avao ty anjomba’e. Fe lavits’ ahy ty famerea’ o tsivokatseo.
19 Widzą [to] sprawiedliwi i cieszą się, a niewinny naśmiewa się z nich.
Oni’ o vañoñeo Izay, le fale, iankahafa’ o malioo añ’ inje,
20 Nasz dobytek bowiem nie zostaje zniszczony, lecz ich resztkę pochłonął ogień.
[ami’ty hoe]: Toe naitoeñe o malaiñe anaio, niforototoe’ ty afo o vara’ iareoo.
21 Zapoznaj się z nim i zawrzyj z nim pokój, bo będzie ci się szczęściło.
Aa le mifampilongoa ama’e, hanintsiña’o, hitotsaha’ ty soa.
22 Przyjmij, proszę, prawo z jego ust i złóż jego słowa w swoim sercu.
Ehe, rambeso am-palie’e ty Hake, vaho ahajao añ’arofo’o ao o tsara’eo.
23 Jeśli się nawrócisz do Wszechmocnego, zostaniesz odbudowany i oddalisz nieprawość od swego namiotu.
Mimpolia amy El-Sadai le ho vaoen-drehe, ampisitaho lavitse i kiboho’oy ty tsy to.
24 Wtedy zgromadzisz złota jak prochu, a [złota] z Ofiru jak kamienia z potoku.
Ahajao an-debok’ ao ty vara, ty volamena’ i Ofire amo vato an-torahañeo.
25 Wszechmocny będzie twoim złotem, srebrem i twoją siłą.
Le i El-Sadai ty ho vara’o, ie ty volafoty ki’e ama’o,
26 Wtedy będziesz się rozkoszować we Wszechmocnym i podniesiesz do Boga swoje oblicze.
vaho hifalea’o t’i El-Sadai, le hampiandrae’o aman’ Añahare ty lahara’o.
27 Będziesz się modlił do niego, a on cię wysłucha, a ty wypełnisz swoje śluby.
Hihalaly ama’e irehe, le hijanjiña’e, ie havaha’o o nifantà’oo.
28 Cokolwiek postanowisz, to ci się spełni, a na twoich drogach rozbłyśnie światłość.
Hisafiry irehe, le ho tafetetse vaho hireandreañe amo lala’oo ty hazavàñe.
29 Gdy [inni] będą upokorzeni, ty powiesz: Będzie wywyższenie, bo Bóg zbawia pokornego.
Naho eo ty areke, le hanoa’o ty hoe: tsiringèvotse! ty mirè-batañe ro haha.
30 Wybawi także tego, który nie jest bez winy, a zostanie wybawiony dzięki czystości twoich rąk.
Havotso’e hao ty tsy malio tahiñe, hañaha azo ty faliom-pità’o.
