Hioba 22
1 Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
A odpovídaje Elifaz Temanský, řekl:
2 Czy człowiek może być użyteczny dla Boga? Mądry jest raczej użyteczny dla samego siebie.
Zdaliž Bohu silnému co prospěšný býti může člověk, když sobě nejmoudřeji počíná?
3 Czy Wszechmocny ma upodobanie [w tym], że jesteś sprawiedliwy? Czy ma zysk z tego, że doskonalisz swoje drogi?
Zdaliž se kochá Všemohoucí v tom, že ty se ospravedlňuješ? Aneb má-liž zisk, když bys dokonalé ukázal býti cesty své?
4 Czy będzie cię karać z powodu strachu przed tobą? Czy stawia cię przed sądem?
Zdali, že by se tebe bál, tresce tě, mstě nad tebou?
5 Czy twoja niegodziwość nie jest wielka i twoje nieprawości nie mają końca?
Zdali zlost tvá není mnohá? Anobrž není konce nepravostem tvým.
6 Brałeś bowiem zastaw od swoich braci bez powodu i nagich z szat obdzierałeś.
Nebo jsi brával základ od bratří svých bez příčiny, a roucha z nahých jsi svláčel.
7 Nie podałeś wody zmęczonemu, a głodnemu odmówiłeś chleba.
Vody ustalému jsi nepodal, a hladovitému zbraňovals chleba.
8 Ale możnemu [dałeś] ziemię, a poważany mieszkał w niej.
Ale muži boháči přál jsi země, tak aby ten, jehož osoba vzácná, v ní seděl.
9 Wdowy odprawiłeś z niczym, a sierotom połamałeś ramiona.
Vdovy pak pouštěl jsi prázdné, ačkoli ramena sirotků potřína byla.
10 Dlatego ogarnęły cię sidła, a trwoży cię nagły strach;
A protož obkličuji tě osídla, a děsí tě strach nenadálý,
11 Lub [ogarnęła] cię ciemność, [bo] nie widzisz, a wezbrane wody okryły cię.
Aneb tma, abys neviděl, anobrž rozvodnění přikrývá tě.
12 Czy Bóg nie jest na wysokości niebios? Spójrz na najwyższe gwiazdy, jakże są wysoko!
Říkáš: Zdaž Bůh není na výsosti nebeské? Ano shlédni vrch hvězd, jak jsou vysoké.
13 A ty mówisz: Cóż Bóg wie? Czy przez chmury będzie sądził?
Protož pravíš: Jak by věděl Bůh silný? Skrze mrákotu-liž by soudil?
14 Obłoki [są] jego zasłoną, więc nie widzi, po okręgu niebios się przechadza.
Oblakové jsou skrýše jeho, tak že nevidí; nebo okršlek nebeský obchází.
15 Czy zwróciłeś uwagę na stare ścieżki, którymi kroczyli niegodziwcy?
Šetříš-liž stezky věku předešlého, kterouž kráčeli lidé marní?
16 Oni zostali wykorzenieni przed czasem, powódź zalała ich fundamenty.
Kteříž vypléněni jsou před časem, potok vylit jest na základ jejich.
17 Mówili Bogu: Odejdź od nas. Cóż może im uczynić Wszechmogący?
Kteříž říkali Bohu silnému: Odejdi od nás. Což by tedy jim učiniti měl Všemohoucí?
18 Przecież napełnił ich domy dobrem. Ale rada niegodziwych jest daleka ode mnie.
On zajisté domy jejich naplnil dobrými věcmi, (ale rada bezbožných vzdálena jest ode mne).
19 Widzą [to] sprawiedliwi i cieszą się, a niewinny naśmiewa się z nich.
Což vidouce spravedliví, veselí se, a nevinný posmívá se jim,
20 Nasz dobytek bowiem nie zostaje zniszczony, lecz ich resztkę pochłonął ogień.
Zvlášť když není vypléněno jmění naše, ostatky pak jejich sežral oheň.
21 Zapoznaj się z nim i zawrzyj z nim pokój, bo będzie ci się szczęściło.
Přivykejž medle s ním choditi, a pokojněji se míti, skrze to přijde tobě všecko dobré.
22 Przyjmij, proszę, prawo z jego ust i złóż jego słowa w swoim sercu.
Přijmi, prosím, z úst jeho zákon, a slož řeči jeho v srdci svém.
23 Jeśli się nawrócisz do Wszechmocnego, zostaniesz odbudowany i oddalisz nieprawość od swego namiotu.
Navrátíš-li se k Všemohoucímu, vzdělán budeš, a vzdálíš-li nepravost od stanů svých,
24 Wtedy zgromadzisz złota jak prochu, a [złota] z Ofiru jak kamienia z potoku.
Tedy nakladeš na zemi zlata, a místo kamení potočního zlata z Ofir.
25 Wszechmocny będzie twoim złotem, srebrem i twoją siłą.
Nebo bude Všemohoucí nejčistším zlatem tvým, a stříbrem i silou tvou.
26 Wtedy będziesz się rozkoszować we Wszechmocnym i podniesiesz do Boga swoje oblicze.
A tehdáž v Všemohoucím kochati se budeš, a pozdvihna k Bohu tváři své,
27 Będziesz się modlił do niego, a on cię wysłucha, a ty wypełnisz swoje śluby.
Pokorně modliti se budeš jemu, a vyslyší tě; pročež sliby své plniti budeš.
28 Cokolwiek postanowisz, to ci się spełni, a na twoich drogach rozbłyśnie światłość.
Nebo cožkoli začneš, budeť se dařiti, anobrž na cestách tvých svítiti bude světlo.
29 Gdy [inni] będą upokorzeni, ty powiesz: Będzie wywyższenie, bo Bóg zbawia pokornego.
Když jiní sníženi budou, tedy díš: Jáť jsem povýšen. Nebo toho, kdož jest očí ponížených, Bůh spasena učiní.
30 Wybawi także tego, który nie jest bez winy, a zostanie wybawiony dzięki czystości twoich rąk.
Vysvobodí i toho, kterýž není bez viny, vysvobodí, pravím, čistotou rukou tvých.
