< Hioba 21 >
1 Wtedy Hiob odpowiedział:
A Jov odgovori i reèe:
2 Słuchajcie uważnie moich słów, a to będzie dla mnie wasza pociecha.
Slušajte dobro rijeèi moje, i to æe mi biti od vas utjeha.
3 Pozwólcie mi mówić, a potem, gdy powiem, naśmiewajcie się ze mnie.
Potrpite me da ja govorim, a kad izgovorim, potsmijevajte se.
4 Czy swoją skargę kieruję do człowieka? A jeśli tak, to dlaczego mój duch nie miałby być wzburzony?
Eda li se ja èovjeku tužim? i kako ne bi bio žalostan duh moj?
5 Spójrzcie na mnie, zdumiewajcie się i połóżcie rękę na swoje usta.
Pogledajte na me, i divite se, i metnite ruku na usta.
6 Gdy tylko sobie przypomnę, jestem przerażony i strach ogarnia moje ciało.
Ja kad pomislim, strah me je, i groza poduzima tijelo moje.
7 Czemu niegodziwi żyją, starzeją się, a nawet wzrastają w bogactwie?
Zašto bezbožnici žive? stare? i bogate se?
8 Ich potomstwo utrwala się przed nimi, a ich rodzina [wzrasta] na ich oczach.
Sjeme njihovo stoji tvrdo pred njima zajedno s njima, i natražje njihovo pred njihovijem oèima.
9 Ich domy są bezpieczne, bez strachu i nie dotyka ich rózga Boga.
Kuæe su njihove na miru bez straha, i prut Božji nije nad njima.
10 Ich byk zapładnia i nie zawodzi, ich krowa cieli się i nie roni.
Bikovi njihovi skaèu, i ne promašaju; krave njihove tele se, i ne jalove se.
11 Wypuszczają swe malutkie [dzieci] jak trzodę, a ich synowie podskakują.
Ispuštaju kao stado djecu svoju, i sinovi njihovi poskakuju.
12 Chwytają za bęben i harfę i weselą się przy dźwięku fletu.
Podvikuju uz bubanj i uz gusle, vesele se uza sviralu.
13 Spędzają swoje dni w dobrobycie, a w mgnieniu oka zstępują do grobu. (Sheol )
Provode u dobru dane svoje, i zaèas slaze u grob. (Sheol )
14 Dlatego mówią do Boga: Odejdź od nas, bo nie chcemy poznać twoich dróg.
A Bogu kažu: idi od nas, jer neæemo da znamo za putove tvoje.
15 Kim jest Wszechmocny, abyśmy mieli mu służyć? Cóż nam pomoże [to], że będziemy się modlić do niego?
Šta je svemoguæi, da mu služimo? i kaka nam je korist, da mu se molimo?
16 Oto ich dobra nie są w ich rękach. Rada niegodziwych daleka [jest] ode mnie.
Gle, dobro njihovo nije u njihovoj ruci; namjera bezbožnièka daleko je od mene.
17 Jak często gaśnie pochodnia niegodziwych? [Jak często] przychodzi na nich zguba? [Bóg] im wydziela cierpienie w swoim gniewie.
Koliko se puta gasi žižak bezbožnièki i dolazi im pogibao, dijeli im muke u gnjevu svom Bog?
18 Są jak słoma na wietrze i jak plewa, którą wicher porywa.
Bivaju li kao pljeva na vjetru, kao prah koji raznosi vihor?
19 Bóg zachowuje jego nieprawość dla jego synów; odpłaca mu, aby to poczuł.
Èuva li Bog sinovima njihovijem pogibao njihovu, plaæa im da osjete?
20 Jego oczy ujrzą jego nieszczęście i będzie pił z gniewu Wszechmocnego.
Vide li svojim oèima pogibao svoju, i piju li gnjev svemoguæega?
21 Jaką bowiem ma on rozkosz w swoim domu, po swojej [śmierci], gdy liczba jego miesięcy zostanie skrócona?
Jer šta je njima stalo do kuæe njihove nakon njih, kad se broj mjeseca njihovijeh prekrati?
22 Czy [ktoś] może uczyć Boga wiedzy, wiedząc, że on sam sądzi najwyższych?
Eda li æe Boga ko uèiti mudrosti, koji sudi visokima?
23 Jeden umiera w pełni swoich sił, bezpieczny ze wszystkich stron i spokojny;
Jedan umire u potpunoj sili svojoj, u miru i u sreæi.
24 Jego piersi są pełne mleka, a jego kości zwilża szpik.
Muzlice su mu pune mlijeka, i kosti su mu vlažne od moždina.
25 Drugi zaś umiera w goryczy ducha i nigdy nie jadał z uciechą.
A drugi umire ojaðene duše, koji nije uživao dobra.
26 Razem będą leżeć w prochu i okryją ich robaki.
Obojica leže u prahu, i crvi ih pokrivaju.
27 Oto znam wasze myśli i zamiary, [jakie] przeciwko mnie złośliwie obmyślacie.
Eto, znam vaše misli i sudove, kojima mi èinite krivo.
28 Mówicie bowiem: Gdzie [jest] dom księcia? A gdzie mieszkanie niegodziwych?
Jer govorite: gdje je kuæa silnoga, i gdje je šator u kom nastavaju bezbožnici?
29 Czy nie pytaliście podróżnych? Czy nie chcecie poznać ich znaków;
Nijeste li nikad pitali putnika? i što vam kazaše neæete da znate,
30 Że niegodziwy jest zachowany na dzień zatracenia? Zostanie przyprowadzony na dzień gniewu.
Da se na dan pogibli ostavlja zadac, kad se pusti gnjev.
31 Któż mu wypomni w oczy jego drogę? A kto mu odpłaci za to, co uczynił?
Ko æe ga ukoriti u oèi za život njegov? i ko æe mu vratiti što je uèinio?
32 Zaprowadzą go do grobu i zostanie w grobowcu.
Ali se iznosi u groblje i ostaje u gomili.
33 Słodkie mu będą bryły ziemi z doliny i pociągnie za sobą wszystkich ludzi; a ci, którzy szli przed nim, są niezliczeni.
Slatke su mu grude od doline, i vuèe za sobom sve ljude, a onima koji ga pretekoše nema broja.
34 Czemu więc daremnie mnie pocieszacie, skoro w waszych odpowiedziach pozostaje fałsz?
Kako me dakle naprazno tješite kad u odgovorima vašim ostaje prijevara?