Hioba 21
1 Wtedy Hiob odpowiedział:
Respondens autem Iob, dixit:
2 Słuchajcie uważnie moich słów, a to będzie dla mnie wasza pociecha.
Audite quæso sermones meos, et agite pœnitentiam.
3 Pozwólcie mi mówić, a potem, gdy powiem, naśmiewajcie się ze mnie.
Sustinete me, et ego loquar, et post mea, si videbitur, verba ridete.
4 Czy swoją skargę kieruję do człowieka? A jeśli tak, to dlaczego mój duch nie miałby być wzburzony?
Numquid contra hominem disputatio mea est, ut merito non debeam contristari?
5 Spójrzcie na mnie, zdumiewajcie się i połóżcie rękę na swoje usta.
Attendite me, et obstupescite, et superponite digitum ori vestro:
6 Gdy tylko sobie przypomnę, jestem przerażony i strach ogarnia moje ciało.
Et ego quando recordatus fuero, pertimesco, et concutit carnem meam tremor.
7 Czemu niegodziwi żyją, starzeją się, a nawet wzrastają w bogactwie?
Quare ergo impii vivunt, sublevati sunt, confortatique divitiis?
8 Ich potomstwo utrwala się przed nimi, a ich rodzina [wzrasta] na ich oczach.
Semen eorum permanet coram eis, propinquorum turba, et nepotum in conspectu eorum.
9 Ich domy są bezpieczne, bez strachu i nie dotyka ich rózga Boga.
Domus eorum securæ sunt et pacatæ, et non est virga Dei super illos.
10 Ich byk zapładnia i nie zawodzi, ich krowa cieli się i nie roni.
Bos eorum concepit, et non abortivit: vacca peperit, et non est privata fœtu suo.
11 Wypuszczają swe malutkie [dzieci] jak trzodę, a ich synowie podskakują.
Egrediuntur quasi greges parvuli eorum, et infantes eorum exultant lusibus.
12 Chwytają za bęben i harfę i weselą się przy dźwięku fletu.
Tenent tympanum, et citharam, et gaudent ad sonitum organi.
Ducunt in bonis dies suos, et in puncto ad inferna descendunt. (Sheol h7585)
14 Dlatego mówią do Boga: Odejdź od nas, bo nie chcemy poznać twoich dróg.
Qui dixerunt Deo: Recede a nobis, et scientiam viarum tuarum nolumus.
15 Kim jest Wszechmocny, abyśmy mieli mu służyć? Cóż nam pomoże [to], że będziemy się modlić do niego?
Quis est Omnipotens, ut serviamus ei? et quid nobis prodest si oraverimus illum?
16 Oto ich dobra nie są w ich rękach. Rada niegodziwych daleka [jest] ode mnie.
Verumtamen quia non sunt in manu eorum bona sua, consilium impiorum longe sit a me.
17 Jak często gaśnie pochodnia niegodziwych? [Jak często] przychodzi na nich zguba? [Bóg] im wydziela cierpienie w swoim gniewie.
Quoties lucerna impiorum extinguetur, et superveniet eis inundatio, et dolores dividet furoris sui?
18 Są jak słoma na wietrze i jak plewa, którą wicher porywa.
Erunt sicut paleæ ante faciem venti, et sicut favilla quam turbo dispergit.
19 Bóg zachowuje jego nieprawość dla jego synów; odpłaca mu, aby to poczuł.
Deus servabit filiis illius dolorem patris: et cum reddiderit, tunc sciet.
20 Jego oczy ujrzą jego nieszczęście i będzie pił z gniewu Wszechmocnego.
Videbunt oculi eius interfectionem suam, et de furore Omnipotentis bibet.
21 Jaką bowiem ma on rozkosz w swoim domu, po swojej [śmierci], gdy liczba jego miesięcy zostanie skrócona?
Quid enim ad eum pertinet de domo sua post se? et si numerus mensium eius dimidietur?
22 Czy [ktoś] może uczyć Boga wiedzy, wiedząc, że on sam sądzi najwyższych?
Numquid Deus docebit quis piam scientiam, qui excelsos iudicat?
23 Jeden umiera w pełni swoich sił, bezpieczny ze wszystkich stron i spokojny;
Iste moritur robustus et sanus, dives et felix.
24 Jego piersi są pełne mleka, a jego kości zwilża szpik.
Viscera eius plena sunt adipe, et medullis ossa illius irrigantur:
25 Drugi zaś umiera w goryczy ducha i nigdy nie jadał z uciechą.
Alius vero moritur in amaritudine animæ absque ullis opibus:
26 Razem będą leżeć w prochu i okryją ich robaki.
Et tamen simul in pulvere dormient, et vermes operient eos.
27 Oto znam wasze myśli i zamiary, [jakie] przeciwko mnie złośliwie obmyślacie.
Certe novi cogitationes vestras, et sententias contra me iniquas.
28 Mówicie bowiem: Gdzie [jest] dom księcia? A gdzie mieszkanie niegodziwych?
Dicitis enim: Ubi est domus principis? et ubi tabernacula impiorum?
29 Czy nie pytaliście podróżnych? Czy nie chcecie poznać ich znaków;
Interrogate quem libet de viatoribus, et hæc eadem illum intelligere cognoscetis:
30 Że niegodziwy jest zachowany na dzień zatracenia? Zostanie przyprowadzony na dzień gniewu.
Quia in diem perditionis servatur malus, et ad diem furoris ducetur.
31 Któż mu wypomni w oczy jego drogę? A kto mu odpłaci za to, co uczynił?
Quis arguet coram eo viam eius? et quæ fecit, quis reddet illi?
32 Zaprowadzą go do grobu i zostanie w grobowcu.
Ipse ad sepulchra ducetur, et in congerie mortuorum vigilabit.
33 Słodkie mu będą bryły ziemi z doliny i pociągnie za sobą wszystkich ludzi; a ci, którzy szli przed nim, są niezliczeni.
Dulcis fuit glareis Cocyti, et post se omnem hominem trahet, et ante se innumerabiles.
34 Czemu więc daremnie mnie pocieszacie, skoro w waszych odpowiedziach pozostaje fałsz?
Quomodo igitur consolamini me frustra, cum responsio vestra repugnare ostensa sit veritati?
