< Hioba 21 >
1 Wtedy Hiob odpowiedział:
Felelt Jób és mondta:
2 Słuchajcie uważnie moich słów, a to będzie dla mnie wasza pociecha.
Hallva halljátok szavaimat s ez legyen vigasztalástok.
3 Pozwólcie mi mówić, a potem, gdy powiem, naśmiewajcie się ze mnie.
Tűrjetek el engem, majd én beszélek, s miután beszéltem, gúnyolódhatsz!
4 Czy swoją skargę kieruję do człowieka? A jeśli tak, to dlaczego mój duch nie miałby być wzburzony?
Vajon embernek szól-e az én panaszom, avagy miért nem volnék türelmetlen?
5 Spójrzcie na mnie, zdumiewajcie się i połóżcie rękę na swoje usta.
Forduljatok hozzám, iszonyodjatok el s tegyétek kezeteket szátokra!
6 Gdy tylko sobie przypomnę, jestem przerażony i strach ogarnia moje ciało.
Hisz, ha rágondolok, megrémülök, s borzadály fogja el testemet.
7 Czemu niegodziwi żyją, starzeją się, a nawet wzrastają w bogactwie?
Miért élnek a gonoszok, megszilárdulnak, meg is erősödnek vagyonban?
8 Ich potomstwo utrwala się przed nimi, a ich rodzina [wzrasta] na ich oczach.
Magzatjuk bizton áll előttük, velök, és ivadékaik szemeik előtt.
9 Ich domy są bezpieczne, bez strachu i nie dotyka ich rózga Boga.
Házaik csupa béke, félelem nélkül, és nincsen rajtuk Isten vesszeje.
10 Ich byk zapładnia i nie zawodzi, ich krowa cieli się i nie roni.
Bikája hág s el nem vetél, tehene ellik és nem szül idétlent.
11 Wypuszczają swe malutkie [dzieci] jak trzodę, a ich synowie podskakują.
Kieresztik, mint a juhokat, gyerkőczeiket, és gyermekeik ugrándoznak.
12 Chwytają za bęben i harfę i weselą się przy dźwięku fletu.
Énekelnek dobszó és hárfa mellett s örülnek a fuvola hangjánál.
13 Spędzają swoje dni w dobrobycie, a w mgnieniu oka zstępują do grobu. (Sheol )
Jóban végzik el napjaikat a egy pillanat alatt az alvilágba szállanak alá. (Sheol )
14 Dlatego mówią do Boga: Odejdź od nas, bo nie chcemy poznać twoich dróg.
Pedig mondták Istennek: Távozz tőlünk s útaidat megismerni nem kívánjuk;
15 Kim jest Wszechmocny, abyśmy mieli mu służyć? Cóż nam pomoże [to], że będziemy się modlić do niego?
mi a Mindenható, hogy szolgáljuk őt, s mi hasznunk lesz, ha imádjuk őt?
16 Oto ich dobra nie są w ich rękach. Rada niegodziwych daleka [jest] ode mnie.
Lám, nem kezökben van javuk, – a gonoszok tanácsa távol legyen tőlem!
17 Jak często gaśnie pochodnia niegodziwych? [Jak często] przychodzi na nich zguba? [Bóg] im wydziela cierpienie w swoim gniewie.
Hányszor alszik ki a gonoszok mécsese, és jön reájuk szerencsétlenségök, midőn részeket oszt ki haragjában!
18 Są jak słoma na wietrze i jak plewa, którą wicher porywa.
Lesznek olyanok, mint szalma szél előtt s mint polyva, melyet elragad a vihar.
19 Bóg zachowuje jego nieprawość dla jego synów; odpłaca mu, aby to poczuł.
Isten majd gyermekei számára teszi el jogtalanságát. – Fizessen neki magának, hogy érezze;
20 Jego oczy ujrzą jego nieszczęście i będzie pił z gniewu Wszechmocnego.
saját szemei lássák vesztét és a Mindenható haragjából igyék!
21 Jaką bowiem ma on rozkosz w swoim domu, po swojej [śmierci], gdy liczba jego miesięcy zostanie skrócona?
Mert mi dolga van ő utána házával a hónapjainak száma után, melyek neki rendeltettek?
22 Czy [ktoś] może uczyć Boga wiedzy, wiedząc, że on sam sądzi najwyższych?
Istent lehet-e tanítani tudásra, őt, ki a magasakat is ítéli?
23 Jeden umiera w pełni swoich sił, bezpieczny ze wszystkich stron i spokojny;
Emez teljes épségében hal el, egészen gondtalan és boldog;
24 Jego piersi są pełne mleka, a jego kości zwilża szpik.
sajtárai telve voltak tejjel és csontjainak veleje üde.
25 Drugi zaś umiera w goryczy ducha i nigdy nie jadał z uciechą.
Amaz pedig keserű lélekkel hal meg és nem élvezett a jóból:
26 Razem będą leżeć w prochu i okryją ich robaki.
Együtt a porban feküsznek és féreg fedi el őket.
27 Oto znam wasze myśli i zamiary, [jakie] przeciwko mnie złośliwie obmyślacie.
Lám, ismerem a ti gondolataitokat a a fondorlatokat, melyekkel erőszakot míveltek ellenem.
28 Mówicie bowiem: Gdzie [jest] dom księcia? A gdzie mieszkanie niegodziwych?
Midőn mondjátok: hol van a hatalmasnak háza és hol a gonoszoknak sátra, lakása?
29 Czy nie pytaliście podróżnych? Czy nie chcecie poznać ich znaków;
– nem kérdeztétek-e az úton járókat, hisz az ő jeleiket nem ismerhetitek félre:
30 Że niegodziwy jest zachowany na dzień zatracenia? Zostanie przyprowadzony na dzień gniewu.
hogy a szerencsétlenség napjára tartatik fenn az, a ki rossz, a harag napjára vitetik el?
31 Któż mu wypomni w oczy jego drogę? A kto mu odpłaci za to, co uczynił?
Ki mondja meg neki szemébe az útját, s a mit cselekedett, ki fizeti meg neki?
32 Zaprowadzą go do grobu i zostanie w grobowcu.
Hisz ő a sírkertbe vitetik és a sírhalom fölött virraszt;
33 Słodkie mu będą bryły ziemi z doliny i pociągnie za sobą wszystkich ludzi; a ci, którzy szli przed nim, są niezliczeni.
édesek neki a völgy göröngyei, és ő utána húzódik minden ember, s őelőtte számtalanok.
34 Czemu więc daremnie mnie pocieszacie, skoro w waszych odpowiedziach pozostaje fałsz?
Hogy vigasztaltok hát engem hiábavalóval, hisz válaszaitok – a mi marad, hűtelenség!