Hioba 21
1 Wtedy Hiob odpowiedział:
Darauf antwortete Hiob und sprach:
2 Słuchajcie uważnie moich słów, a to będzie dla mnie wasza pociecha.
Hört, hört, was ich zu sagen habe; das soll der Trost sein, den ihr mir gewährt!
3 Pozwólcie mi mówić, a potem, gdy powiem, naśmiewajcie się ze mnie.
Erlaubet mir, daß ich rede; und wenn ich gesprochen habe, mögt ihr spotten!
4 Czy swoją skargę kieruję do człowieka? A jeśli tak, to dlaczego mój duch nie miałby być wzburzony?
Richte ich meine Klage an einen Menschen? Und warum sollte ich nicht ungeduldig sein?
5 Spójrzcie na mnie, zdumiewajcie się i połóżcie rękę na swoje usta.
Wendet euch zu mir und erstaunet und leget die Hand auf den Mund!
6 Gdy tylko sobie przypomnę, jestem przerażony i strach ogarnia moje ciało.
Ja, wenn ich daran denke, so erschrecke ich, und Zittern erfaßt meinen Leib.
7 Czemu niegodziwi żyją, starzeją się, a nawet wzrastają w bogactwie?
Warum leben denn die Gottlosen, werden alt, groß und stark?
8 Ich potomstwo utrwala się przed nimi, a ich rodzina [wzrasta] na ich oczach.
Ihr Same ist beständig vor ihnen, und ihre Sprößlinge wachsen vor ihren Augen um sie her.
9 Ich domy są bezpieczne, bez strachu i nie dotyka ich rózga Boga.
Ihre Häuser sind in Frieden, ohne Furcht; die Rute Gottes schlägt sie nicht.
10 Ich byk zapładnia i nie zawodzi, ich krowa cieli się i nie roni.
Ihr Ochse bespringt, und nicht umsonst; ihre Kühe kalben und sind nicht unfruchtbar.
11 Wypuszczają swe malutkie [dzieci] jak trzodę, a ich synowie podskakują.
Ihre Buben lassen sie ausziehen wie eine Schafherde, und ihre Kinder hüpfen herum.
12 Chwytają za bęben i harfę i weselą się przy dźwięku fletu.
Sie singen laut zur Pauke und Harfe und sind fröhlich beim Klang der Schalmei.
Sie verbringen in Wohlfahrt ihre Tage und fahren in einem Augenblick ins Totenreich hinab. (Sheol h7585)
14 Dlatego mówią do Boga: Odejdź od nas, bo nie chcemy poznać twoich dróg.
Und doch sprechen sie zu Gott: «Hebe dich weg von uns; der Erkenntnis deiner Wege fragen wir nichts nach!
15 Kim jest Wszechmocny, abyśmy mieli mu służyć? Cóż nam pomoże [to], że będziemy się modlić do niego?
Was sollten wir dem Allmächtigen dienen, und was nützt es uns, ihn anzurufen?»
16 Oto ich dobra nie są w ich rękach. Rada niegodziwych daleka [jest] ode mnie.
Und doch steht ihr Glück nicht in ihrer Hand; darum sei der Rat der Gottlosen fern von mir!
17 Jak często gaśnie pochodnia niegodziwych? [Jak często] przychodzi na nich zguba? [Bóg] im wydziela cierpienie w swoim gniewie.
Wie oft erlischt die Leuchte der Gottlosen und ereilt sie ihr Schicksal? Teilt Er ihnen Schmerzen zu in seinem Zorn?
18 Są jak słoma na wietrze i jak plewa, którą wicher porywa.
Werden sie wie Stroh vor dem Wind und wie Spreu, die der Sturm entführt?
19 Bóg zachowuje jego nieprawość dla jego synów; odpłaca mu, aby to poczuł.
Spart Gott sein Unglück für seine Kinder auf? Ihm selbst sollte er vergelten, so daß er es weiß!
20 Jego oczy ujrzą jego nieszczęście i będzie pił z gniewu Wszechmocnego.
Seine eigenen Augen sollen sein Verderben sehen, und den Zorn des Allmächtigen soll er selbst trinken!
21 Jaką bowiem ma on rozkosz w swoim domu, po swojej [śmierci], gdy liczba jego miesięcy zostanie skrócona?
Denn was für Freude wird er an seiner Nachkommenschaft haben, wenn die Zahl seiner Monde abgeschnitten ist?
22 Czy [ktoś] może uczyć Boga wiedzy, wiedząc, że on sam sądzi najwyższych?
Kann man Gott Erkenntnis lehren, da er doch die Himmlischen richtet?
23 Jeden umiera w pełni swoich sił, bezpieczny ze wszystkich stron i spokojny;
Der eine stirbt im Vollbesitz seines Glücks, vollkommen ruhig und sorglos;
24 Jego piersi są pełne mleka, a jego kości zwilża szpik.
seine Tröge fließen über von Milch, und das Mark seiner Gebeine wird getränkt.
25 Drugi zaś umiera w goryczy ducha i nigdy nie jadał z uciechą.
Der andere aber stirbt mit betrübter Seele und hat nie Gutes geschmeckt:
26 Razem będą leżeć w prochu i okryją ich robaki.
Gemeinsam liegen sie im Staube, und Gewürm bedeckt sie beide.
27 Oto znam wasze myśli i zamiary, [jakie] przeciwko mnie złośliwie obmyślacie.
Seht, ich kenne eure Gedanken und die Anschläge, mit denen ihr mir Unrecht tut.
28 Mówicie bowiem: Gdzie [jest] dom księcia? A gdzie mieszkanie niegodziwych?
Denn ihr denkt: Wo ist das Haus des Tyrannen hingekommen? Und wo ist das Zelt, darin die Gottlosen wohnten?
29 Czy nie pytaliście podróżnych? Czy nie chcecie poznać ich znaków;
Habt ihr euch nicht bei denen erkundigt, die des Weges zogen? Und könnt ihr ihre Zeichen nicht anerkennen,
30 Że niegodziwy jest zachowany na dzień zatracenia? Zostanie przyprowadzony na dzień gniewu.
daß der Böse am Tage des Unglücks verschont bleibt und dem Tage des Zorns entgeht?
31 Któż mu wypomni w oczy jego drogę? A kto mu odpłaci za to, co uczynił?
Wer kann ihm ins Gesicht seinen Wandel vorhalten, und sein Tun, wer vergilt es ihm?
32 Zaprowadzą go do grobu i zostanie w grobowcu.
Doch er wird zu Grabe getragen, und über seinem Grabhügel hält man Wache.
33 Słodkie mu będą bryły ziemi z doliny i pociągnie za sobą wszystkich ludzi; a ci, którzy szli przed nim, są niezliczeni.
Süß sind ihm des Grabes Schollen; hinter ihm her zieht jedermann, und vor ihm her eine unzählbare Schar.
34 Czemu więc daremnie mnie pocieszacie, skoro w waszych odpowiedziach pozostaje fałsz?
Was tröstet ihr mich denn so vergeblich? Eure Antworten sind nichts als Treulosigkeit!
